Ηρθαν τα χαρτοφυλάκια - «γύπες»

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Του Βαγγελη Mανδραβελη

Πρόσφατα, σε νησί του Ιονίου πουλήθηκε πολυτελές ξενοδοχείο (70 δωματίων) προς 2,5 εκατ. ευρώ. Αγοραστής είναι ένα επενδυτικό κεφάλαιο γνωστό και ως distress fund. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, οι επενδυτές «έπιασαν την καλή», αφού μόνον η κατασκευή του ξενοδοχείου, που ολοκληρώθηκε το 2009, κόστισε 7,5 εκατ. ευρώ. Αν ληφθεί υπ' όψιν και η αξία της γης που καταλαμβάνει η εγκατάσταση, τότε η συνολική αξία της επένδυσης ανέρχεται πλησίον των 10 εκατ. ευρώ. Ο νέος ιδιοκτήτης όμως κατέβαλε μόλις το 1/4 της αξίας της.

Tέτοιες περιπτώσεις επενδυτών υπάρχουν πολλές στην ελληνική πραγματικότητα. Και όσο η ύφεση στην Ελλάδα βαθαίνει, δεκάδες ακίνητα, επιχειρήσεις ή ακόμη και χαρτοφυλάκια συμμετοχών βρίσκονται στο στόχαστρο επενδυτών. Ωστόσο, η συγκεκριμένη κατηγορία είναι λιγότερο γνωστή και επιπλέον, επιζητούν οι ίδιοι την ανωνυμία τους. Ο λόγος; Aγοράζουν περιουσιακά στοιχεία από τους ιδιοκτήτες τους που βρίσκονται υπό την πίεση των πιστωτών, δηλαδή σε μεγάλη ανάγκη. Γι' αυτό κάποιοι χαρακτηρίζουν τα distress funds ως vulture funds - δηλαδή κεφάλαια «γύπες».

Η πιο γνωστή περίπτωση επένδυσης distress fund στην Ελλάδα είναι αναμφίβολα η περίπτωση της Wind Hellas. Η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, που είχε δανεισμό 1,8 δισ. ευρώ, αποκτήθηκε πρόσφατα αντί 780 εκατ. ευρώ από έξι μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια (Anchorage Capital Group, Mount Kellett Capital Partners Limited, Eton Park International LLP, Taconic Capital Advisers UK LLP, MBSP Limited και PEP TMT SSF Cayman Limited και Angelo Gordon & Co.). H κίνηση όμως αυτή, που έγινε με τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών της επιχείρησης (ομολογιούχοι), κράτησε την εταιρεία στην αγορά, η οποία αδυνατούσε να εξοφλήσει τις δανειακές υποχρεώσεις της.

Για τον λόγο αυτό, στελέχη της επενδυτικής αγοράς, όπως ο διευθυντής της Oxygen Capital κ. Σπύρος Τραχάνης, χαρακτηρίζουν τα distress funds «ευαγή ιδρύματα». Ο κ. Τραχάνης αναφέρει ότι τα κεφάλαια αυτά δίνουν λύσεις, εκεί που δεν μπορούν να δώσουν οι ίδιοι οι πιστωτές -δηλαδή οι τράπεζες-, αλλά και οι ιδιοκτήτες των περιουσιακών στοιχείων. «Οι τράπεζες συνήθως αποφεύγουν να δώσουν οι ίδιες μια τέτοια λύση που περιλαμβάνει σχεδόν πάντοτε κούρεμα δανείων, αφ' ενός επειδή δεν θέλουν να φορτωθούν ένα περιουσιακό στοιχείο που δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί, αφ' ετέρου επειδή δεν θέλουν να δώσουν λάθος μηνύματα στην αγορά», λέει χαρακτηριστικά. Εξηγεί δε, ότι στις αναδιαρθρώσεις χρηματοοικονομικών καταστάσεων, οι τράπεζες είναι «δυσκοίλιες», απαιτώντας χρόνο και εξασφαλίσεις. «Αν μια αναδιάρθρωση ήταν τόσο εύκολη από την πλευρά του πιστωτή, τότε όλοι οι δανειζόμενοι θα επεδίωκαν το ίδιο...».

Στην Ελλάδα, το πρώτο distress fund δημιουργήθηκε στις αρχές του 2010 και ονομάζεται Lead Recovery Capital 1, που διαχειρίζεται η Lead Finance με έδρα την Αθήνα. Η εταιρεία εκτιμάται ότι διαχειρίζεται 180 εκατ. δολάρια και σύμφωνα με τους Financial Times, το επενδυτικό κεφάλαιο χρηματοδοτήθηκε από πέντε άλλα distress funds των ΗΠΑ για να βρει «ευκαιρίες» στην Ελλάδα.

Πού επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους

Σύμφωνα με τον επενδυτικό σύμβουλο της επενδυτικής εταιρείας Attica Ventures κ. Ακη Μαρκάτο, τα distress funds «στοχεύουν κυρίως σε περιουσιακά στοιχεία με ισχυρά στοιχεία ενεργητικού, π. χ. real estate και βιομηχανικές επιχειρήσεις με ισχυρά πάγια στοιχεία». Ο ίδιος διαβλέπει ότι ένα τέτοιου είδους κεφάλαιο θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα της ΕΝ. ΚΛΩ. Δεν αποκλείει πίσω από την πρόταση Καναδού επενδυτή για την ΕΝ. ΚΛΩ., με στόχο την αξιοποίηση του εργοστασίου της στα Οινόφυτα, να κρύβεται κάποιο μεγαλύτερο distress fund. Τέλος, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να υπάρξουν distress funds που θα εστιάζουν σε επιχειρήσεις συμμετοχών.