«Κρυφές επιδημίες» οι χρόνιες ηπατίτιδες B και C

από την Ημερησία

«Κρυφές επιδημίες» ονομάζονται από την ιατρική κοινότητα οι χρόνιες ηπατίτιδες Β και C, που αποτελούν σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Μάλιστα, η απουσία συμπτωμάτων δεν οδηγούν τον ασθενή στον απαραίτητο διαγνωστικό έλεγχο, ενώ ταυτόχρονα το ήπαρ μπορεί να καταστρέφεται.

Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι νοσούν περίπου 300.000 άτομα με χρόνια ηπατίτιδα Β και 200.000 άτομα με χρόνια ηπατίτιδα C. Η είσοδος στη χώρα μας περισσοτέρων από 1.000.000 μεταναστών την τελευταία 20ετία από χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και από χώρες της Ασίας και Αφρικής, που αποτελούν ομάδες υψηλής συχνότητας για ηπατίτιδα Bκαι C, έχει αυξήσει τους αριθμούς ασθενών με χρόνιες ηπατίτιδες Bκαι C.

 Οι χώρες προέλευσης μεταναστών με τους υψηλότερους επιπολασμούς για χρόνια ηπατίτιδα Β είναι η Αλβανία και άλλες χώρες των Βαλκανίων καθώς και χώρες της Ασίας, ενώ για χρόνια ηπατίτιδα Cείναι η Αίγυπτος και λιγότερο χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Δεδομένου ότι τα νοσήματα αυτά είναι ασυμπτωματικά και ο έλεγχος του πληθυσμού ή έστω των ομάδων υψηλού κινδύνου δεν είναι υποχρεωτικός, η διάγνωση γίνεται μόνον τυχαία λόγω κάποιου τσεκ-απ. Συνεπώς, οι περισσότεροι ασθενείς παραμένουν αδιάγνωστοι χωρίς να λαμβάνουν την κατάλληλη θεραπεία που θα σταματούσε την εξέλιξη της νόσου για τους ίδιους αλλά και τη συνεχιζόμενη διασπορά του ιού σε άλλους. Το μέγεθος του προβλήματος σαφώς υποεκτιμάται στις διάφορες επίσημες καταγραφές, αφού εκτός από την υποδιάγνωση δεν υπήρχε μέχρι πρόσφατα καμμία επίσημη προσπάθεια καταγραφής των διαγνωσμένων περιστατικών με χρόνια ηπατίτιδα Β και C.

Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε οδηγία για υποχρεωτική δήλωση & καταγραφή όλων των χρόνιων περιστατικών ηπατίτιδας B& Cαπό το Ευρωπαϊκό CDC(EuropeanCentreofDiseasePreventionandControl) και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. Οι Ευρωπαικές και Παγκόσμιες προσπάθειες, σύμφωνα με τις συστάσεις του CDCκαι του Ευρωπαϊκού CDC(ECDC), για τον έλεγχο της χρόνιας ηπατίτιδας B& Cθα είναι από τα βασικά θέματα που θα συζητηθούν στη 18η  Διεθνή Διημερίδα «Ηπατίτιδα B& C».

Τα παραπάνω στοιχεία έδωσαν στη δημοσιότητα, σε συνέντευξη Τύπου, οι κκ. Στέφανος Ι. Χατζηγιάννης, Oμότιμος Καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της Διημερίδας, Σπύρος Ντουράκης, Καθηγητής Παθολογίας-Ηπατολογίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος, και Γεώργιος Παπαθεοδωρίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας-Γαστρεντερολογίας και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος.

Η διημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο 29 και 30 Ιανουαρίου 2011, στο RoyalOlympicHotel, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν», με τη συμμετοχή διακεκριμένων ξένων ομιλητών.

 «Η σχέση της ιογενούς ηπατίτιδας με τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο και οι σύγχρονες δυνατότητες αντιμετώπισης του», «η σύγχρονη - άριστη θεραπεία για τη χρόνια ηπατίτιδα Β», «τα νέα φάρμακα (αναστολείς πρωτεάσης) που αναμένεται να αλλάξουν σημαντικά τη θεραπεία», είναι μερικά από τα σημαντικά θέματα που θα συζητηθούν στην διημερίδα.

‘Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, με τις σύγχρονες και τις νέες θεραπείες αναστέλλεται η εξέλιξη της νόσου σε όλους τους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β και επιτυγχάνεται συχνά εκρίζωση του ιού της ηπατίτιδας C. Eιδικότερα, τα νέα φάρμακα για τη χρόνια ηπατίτιδα Cθα αυξήσουν τα ποσοστά ίασης από 40-45% σε 70-75% με συχνά ταυτόχρονη μείωση της διάρκειας θεραπείας.

Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι τόσο η χρόνια ηπατίτιδα Β όσο και η χρόνια ηπατίτιδα Cυποδιαγιγνώσκονται και, ως εκ τούτου δεν αντιμετωπίζονται.

Οι χρόνιες ηπατίτιδες Β και Cείναι σαφέστατα «ύπουλοι κίνδυνοι», αφού για χρόνια δεν προκαλούν συμπτώματα και επομένως δεν οδηγούν τον ασθενή στον απαραίτητο έλεγχο για τη διάγνωση, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να καταστρέφουν το ήπαρ. Έτσι, με την πάροδο των χρόνων και παρά την απουσία συμπτωμάτων, ένα ποσοστό των ασθενών αναπτύσσει κίρρωση, που σημαίνει πλήρη καταστροφή της δομής του ήπατος.

Ακόμη και οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί να μην έχουν συμπτώματα για λίγα χρόνια, αλλά η νόσος χειροτερεύει συνεχώς και μπορεί να εμφανισθούν υγρό στην κοιλιά (ασκίτης), αιμορραγία από φλέβες (κιρσούς) του οισοφάγου, εγκεφαλοπάθεια ή ίκτερος. Όλοι οι ασθενείς με κίρρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο ήπατος. Οι επιπλοκές της κίρρωσης και ο καρκίνος ήπατος είναι οι συχνότερες αιτίες θανάτου των ασθενών με χρόνιες ηπατίτιδες Β και C.