ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ

Αιγαίο: Επικίνδυνες εκκρεμότητες

από την Ελευθεροτυπία

Του ΤΑΣΟΥ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ tsakir@enet.gr

Στη σκιά των τουρκικών αντιδράσεων για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ ταξιδεύει ο Γιώργος Παπανδρέου στις 6 Ιανουαρίου στο Ερζερούμ της Τουρκίας, όπου θα μιλήσει σε συνέδριο διπλωματών, παρουσία του Ταγίπ Ερντογάν.

Αθήνα και Λευκωσία χαρακτηρίζουν τη συμφωνία θετική, με σταθεροποιητικά αποτελέσματα για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και εκτιμούν ότι αυτή ανοίγει το δρόμο για την εκμετάλλευση των σημαντικών ποσοτήτων υδρογονανθράκων που έχουν εντοπιστεί στην περιοχή μεταξύ των δύο χωρών.

Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι η στρατηγική αυτή συμφωνία τονίζει την αυθυπαρξία και την πολιτική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και δημιουργεί ένα ανάχωμα στη συμπεριφορά της Αγκυρας, που αμέσως αμφισβήτησε τη νομιμότητά της, υποστηρίζοντας ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν εκπροσωπεί όλο το νησί. Στο πλαίσιο αυτό αναμένουν την κλιμάκωση των αντιδράσεων, με προσφυγή της Τουρκίας στα Ηνωμένα Εθνη και νέα εμπλοκή στο Κυπριακό.

Η ισραηλινο - κυπριακή συμφωνία, ωστόσο, υπογραμμίζει την ολιγωρία των ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες, παρά το γεγονός ότι διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους την πολιτική βούληση για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) με τους γείτονές μας, δεν έχουν δείξει την ίδια αποφασιστικότητα στην πράξη, ούτε καν με την Κύπρο.

Σημαντικότερο εμπόδιο στην προσπάθεια αυτή είναι η τακτική της Αγκυρας, η οποία δημιουργεί προσκόμματα προκειμένου να προωθήσει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Βασικό σημείο στην τακτική αυτή είναι η περιοχή του Καστελόριζου, το οποίο, σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς και παρά τις προβλέψεις της Συμφωνίας για το Δίκαιο της Θάλασσας, στερείται υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ και άρα πρέπει να εξαιρεθεί από την όποια συμφωνία. Κεντρικός στόχος φυσικά είναι να εμποδίσει την Ελλάδα να αξιοποιήσει τα εικαζόμενα ενεργειακά αποθέματα στην περιοχή και να επιβάλει ντε φάκτο τα σενάρια συνεκμετάλλευσης.

Αυτό ήταν το σκεπτικό και των πρόσφατων δηλώσεων του τούρκου υπουργού Επικρατείας, Εγκεμέν Μπαγίς, ο οποίος σκιαγράφησε ως «εναλλακτική» σε περίπτωση που Γ. Παπανδρέου και Τ. Ερντογάν δεν καταφέρουν σύντομα να βρουν λύση στα προβλήματα του Αιγαίου, τη δημιουργία στις διαφιλονικούμενες περιοχές εξεδρών άντλησης πετρελαίου για «κατά περίπτωση» συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων.

Η Αγκυρα, όμως, μέχρι να ευοδωθούν τα σχέδιά της, βάζει τρικλοποδιές και στις προσπάθειες της Αθήνας να καθορίσει ΑΟΖ και με άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα με την Αίγυπτο, με την οποία οι διαπραγματεύσεις (όπως και με τη Λιβύη) διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η Τουρκία, εξαιρώντας το Καστελόριζο από την οριοθέτηση, επιχειρεί να αποκτήσει (και πάλι ντε φάκτο) σύνορα με την Αίγυπτο, εις βάρος Ελλάδας και Κύπρου.

Στην περίπτωση, τέλος, της Αλβανίας, όπως φαίνεται, η υπαναχώρηση των Τιράνων και η ακύρωση της συμφωνίας που υπογράφηκε με την Αθήνα ευνοεί μόνο την Αγκυρα, η οποία δεν θα ήθελε να υπάρχει προηγούμενο που να αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα σε κατοικημένα νησιά (στις Διαπόντιες νήσους), με προφανή επίπτωση σε πιθανή συμφωνία για το Αιγαίο.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών έχουν διαψεύσει κατηγορηματικά ότι υπάρχουν «μυστικές διαπραγματεύσεις» με την Τουρκία, ωστόσο οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων, όπως η πρόσφατη του Α. Νταβούτογλου ότι «ήδη κάνουμε μπίζνες στο Αιγαίο με τους Ελληνες», επιτείνουν το κλίμα ανησυχίας ότι οι συνομιλίες έχουν αγγίξει το σκληρό πυρήνα θεμάτων κυριαρχίας.

Συνεκμετάλλευση με κερδισμένες τις πολυεθνικές

το ε'ιδαμε στο Ινφογνόμων Πολιτικά (Από τον Ριζοσπάστη)

Η δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου περί ίδρυσης φορέα έρευνας λίγο πριν την επίσκεψη Παπανδρέου στην Τουρκία σηματοδοτεί την επιτάχυνση των δρομολογημένων εξελίξεων

Κομμάτι στο παζλ των εξελίξεων που έχουν δρομολογηθεί και αφορούν τις ελληνοτουρκικές διευθετήσεις σχετικά με τη συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων του θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου και ευρύτερα της Ανατολικής Μεσογείου, φαίνεται πως αποτελεί το νομοσχέδιο που έδωσε στις 21 Δεκέμβρη 2010 στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, για την ίδρυση φορέα έρευνας υδρογονανθράκων. Μετά τις 15 του Γενάρη 2011, το σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται να ψηφιστεί στη Βουλή.

Το νομοσχέδιο, με το οποίο ιδρύεται η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ - ΕΔΕΥ ΑΕ», κάνει λόγο για πιθανολογούμενα κοιτάσματα που «θα μπορούσαν να καλύπτουν το 1/3 των ενεργειακών αναγκών της χώρας τα επόμενα 30 χρόνια». Με δεδομένη ετήσια κατανάλωση 120 εκατομμύρια βαρέλια, η απόδοση υπολογίζεται στα 40 εκατομμύρια βαρέλια ετησίως και η συνολική παραγωγή για την 30ετία στα 1,2 δισ. βαρέλια.

Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκεκριμένο που να αφορά σε περιοχές ερευνών ή σε περιοχές παραχωρήσεων προς εκμετάλλευση. Ενδεικτικό είναι πάντως το γεγονός ότι ο υπό ίδρυση φορέας, που θα είναι ένας πολύ μικρός οργανισμός - σε σχέση με το αντικείμενο εργασίας του - με ιδρυτικό κεφάλαιο 200.000 ευρώ και προσωπικό από 15-20 επιστήμονες, δεν θα κάνει δικές του έρευνες, αλλά θα παραχωρεί δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης σε κοινοπραξίες επιχειρήσεων.

Η πρόβλεψη αυτή συνιστά ομολογία ότι στόχος του φορέα είναι να ανοίξει το δρόμο της έρευνας και της εκμετάλλευσης του δημόσιου φυσικού πλούτου στους ιδιώτες. Ταυτόχρονα, προσανατολίζει στα σενάρια της ελληνοτουρκικής συνεκμετάλλευσης, καθώς, όπως όλα δείχνουν, η ΕΔΕΥ ΑΕ θα αποτελέσει φορέα - εργαλείο για μια τέτοια προοπτική.

Η δημοσιοποίηση της ίδρυσης του φορέα έρχεται λίγες μόλις μέρες πριν την 7η του Γενάρη 2011, οπότε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου θα επισκεφτεί τo Ερζερούμτης Τουρκίας και μαζί με τον Τούρκο ομόλογό του Τ. Ερντογάν, θα ανοίξουν την ετήσια διάσκεψη των Τούρκων πρεσβευτών. Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, οι δύο πρωθυπουργοί αναμένεται να ανακοινώσουν το «σχέδιο ειρήνης» μεταξύ των δύο χωρών «με πρώτα θέματα αυτά του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας».

Οσο για το πλαίσιο της διευθέτησης, το έχει ήδη περιγράψει ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας Ε. Μπαγίς, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι οι δύο χώρες είναι πολύ κοντά σε συμφωνία συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου, με ποσοστά 50-50! Μάλιστα, έχει προτείνει στις «διαφιλονικούμενες» περιοχές «να φτιάξουμε πλατφόρμες πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών»,ανοίγοντας έτσι το δρόμο για ανάλογες διευθετήσεις συνολικής συνδιαχείρισης του Αιγαίου και σε στρατιωτικό επίπεδο.

Συνδιαχείριση κυριαρχικών δικαιωμάτων!

Πρέπει να γίνει καθαρό πως, όταν γίνεται λόγος για τουρκοελληνική συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, αυτή δεν αφορά κάποιες θαλάσσιες περιοχές οι οποίες ανήκουν στις δύο χώρες ή έστω τελούν υπό καθεστώς αμφισβήτησης. Πρόκειται για περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα, με βάση τους ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου (Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982). Από αυτήν τη σκοπιά, η όποια σχετική συζήτηση έχει σαν προαπαιτούμενο από την πλευρά της Ελλάδας την απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Τα δικαιώματα αυτά αναφέρονται στο θαλάσσιο χώρο, πέρα από τα εθνικά χωρικά ύδατα της κάθε χώρας, και αφορούν στην εκμετάλλευση του υπεδάφους του βυθού και των υπερκείμενων υδάτων του θαλάσσιου χώρου που αποκαλείται «διεθνή ύδατα».

Αυτός είναι και ο ορισμός της υφαλοκρηπίδας - Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), που με βάση τη Σύμβαση του 1982, την οποία έχει επικυρώσει η ελληνική Βουλή από το 1994, μπορεί να εκτείνεται σε πλάτος μέχρι 200 ν. μίλια. Για την ανοιχτή Μεσόγειο και πολύ περισσότερο για το Αιγαίο, η συγκεκριμένη πρόβλεψη σημαίνει τη γραμμή της μέσης απόστασης ανάμεσα στις απέναντι ακτές, αφού οι αποστάσεις είναι μικρότερες των 200+200 ν. μιλίων.

Υπάρχουν και άλλες ενδείξεις ότι η ίδρυση του εν λόγω ελληνικού φορέα διαχείρισης υδρογονανθράκων συνδέεται με όσα έχουν δρομολογηθεί περί ελληνοτουρκικής συνδιαχείρισης στο Αιγαίο και ευρύτερα. Η ίδρυση του φορέα έρχεται να πατήσει πάνω σ' ένα κενό, καθώς δεν έχει κηρυχθεί ελληνική ΑΟΖ και με τα σημερινά δεδομένα το πεδίο δράσης του περιορίζεται στην ξηρά, ή στο μικρό τμήμα της θάλασσας, που ορίζεται από τη στενή ζώνη των ελληνικών χωρικών υδάτων πλάτους 6 ν. μιλίων, ή στο Ιόνιο Πέλαγος.

Με δεδομένο ότι τα πιθανολογούμενα προς εκμετάλλευση κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου βρίσκονται στην υφαλοκρηπίδα έξω από τα εθνικά χωρικά ύδατα, εάν δεν προηγηθεί ο ορισμός της ελληνικής ΑΟΖ, τότε ο υπό ίδρυση φορέας δεν θα έχει άλλο πεδίο δράσης πέρα από το Ιόνιο.

Στα μέτρα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου

Οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η στρατηγική απαξίωσης και εγκατάλειψης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο θαλάσσιο χώρο αποτελεί μέρος μιας γενικότερης στρατηγικής πρόσδεσης της χώρας στο ιμπεριαλιστικό άρμα και συνδέεται άμεσα με την πρεμούρα της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και αντιθέσεις στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου.

Η απαξίωση αυτή, που με συνέπεια υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από το 1974 και μετά, περιλαμβάνει τη μη ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ, τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτ. μίλια, το μη κλείσιμο των κόλπων με ευθείες γραμμές βάσης, τη μη κατοχύρωση της αρμοδιότητας έρευνας και διάσωσης, την εκχώρηση στο ΝΑΤΟ της ευθύνης για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου.

Ειδικά για την ΑΟΖ, όλα αυτά τα χρόνια, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν προβεί σε καμία ενέργεια ορισμού και ανακήρυξης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας - Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, της περιοχής δηλαδή όπου η χώρα ασκεί το κυριαρχικό δικαίωμα της αποκλειστικής εκμετάλλευσης όλων των φυσικών πόρων του υπεδάφους και των υπερκείμενων υδάτων. Ο ορισμός της ΑΟΖ γίνεται από κάθε χώρα μονομερώς στη βάση της αρχής της μέσης απόστασης από τις ακτές της απέναντι χώρας. Από κει και πέρα πραγματοποιούνται συμφωνίες με τις όμορες χώρες, προκειμένου να υπάρξουν επιμέρους διευθετήσεις στην οριοθέτησή της.

Τις προηγούμενες μέρες υπήρξε η συμφωνία Κύπρου - Ισραήλ για τον ορισμό των μεταξύ τους ΑΟΖ, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις από την πλευρά της Τουρκίας. Η Ελλάδα μόνο με την Ιταλία έχει υπογράψει σχετική συμφωνία, το 1970, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (δεν υπήρχε τότε η έννοια της ΑΟΖ) του Ιονίου και της προέκτασής της προς νότο στην ανοιχτή Μεσόγειο.

Ανάλογη συμφωνία έχει μονογραφεί με την Αλβανία, αλλά η αλβανική πλευρά ανακάλεσε - με υπόγεια παρέμβαση και της Τουρκίας - καθώς γινόταν εφαρμογή των όσων προβλέπει η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα στην ΑΟΖ και των νησιών.

Καταλύτης η δίψα των πολυεθνικών

Εντύπωση προκαλεί, επίσης, το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει υπογράψει τέτοια συμφωνία με την Κύπρο, παρόλο που η δεύτερη έχει υπογράψει με άλλες χώρες. Βέβαια πρόκειται για πρόβλημα της Ελλάδας και όχι της Κύπρου, αφού το όλο ζήτημα σχετίζεται με το θέμα της ΑΟΖ του Καστελόριζου. Η εκκρεμότητα αυτή έρχεται να τροφοδοτήσει τις τουρκικές θέσεις σύμφωνα με τις οποίες το Καστελόριζο δεν έχει δικαίωμα στην ΑΟΖ.

Ομως, δεν είναι μόνον αυτό. Η Τουρκία αμφισβητεί συνολικά την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά της γραμμής Ρόδος, Κάρπαθος, Κρήτη και διεκδικεί έτσι στο σύνολό της την ΑΟΖ της Ανατ. Μεσογείου βόρεια της ΑΟΖ της Αιγύπτου. Το Καστελόριζο είναι το πρόσχημα, καθώς αυτό που λέγεται περί εξαίρεσής του από τις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις και τις διευθετήσεις που έχουν δρομολογηθεί για τα ζητήματα του θαλάσσιου χώρου, δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο ελληνικό νησί, αλλά όλο το θαλάσσιο χώρο ανατολικά της προαναφερθείσας γραμμής Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης. Φυσική συνέπεια αυτών των επιλογών είναι να μην υπάρχει αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.

Να σημειωθεί πως τόσο στο εσωτερικό όσο και στο Διεθνές Δίκαιο δε νοείται προληπτική μη άσκηση δικαιώματος. Πρώτα ασκείται ένα δικαίωμα και μετά όποιος θεωρεί ότι θίγεται προσφεύγει στα δικαστήρια. Ετσι και η Ελλάδα θα μπορούσε να ανακηρύξει την ελληνική ΑΟΖ συμπεριλαμβάνοντας και το Καστελόριζο και αν η Τουρκία είχε πρόβλημα θα ήταν αυτή που θα προσέφευγε στο Διεθνές Δικαστήριο. Να σημειωθεί επίσης πως το τουρκικό «κάζους μπέλι» (αιτία πολέμου) δεν αφορά την ΑΟΖ, αλλά την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.

Ερχεται λοιπόν τώρα, «ξαφνικά», η ελληνική κυβέρνηση να ανοίξει με αυτόν τον τρόπο το θέμα της εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου που βρίσκεται στο θαλάσσιο χώρο. Καταλύτης για την επιτάχυνση των εξελίξεων, αλλά και οδηγός για τις επιλογές που γίνονται είναι η δίψα των πολυεθνικών μονοπωλίων και της ντόπιας αστικής τάξης για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ.

Στην πραγματικότητα, αυτό που προωθείται είναι η επαναχάραξη συνόρων και η συρρίκνωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βυθό, θάλασσα και αέρα, με σοβαρές επιπτώσεις στην ίδια την άμυνα και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Οι διευθετήσεις αυτές εμπεριέχουν το σπέρμα μελλοντικών εντάσεων που τροφοδοτούνται από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για τον ελληνικό, τον τουρκικό και τους άλλους λαούς της περιοχής. Δε λύνουν προβλήματα, αλλά διευθετούν πρόσκαιρα τα πράγματα, σύμφωνα με τις προτεραιότητες των πολυεθνικών μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Είμαι πιο Έλληνας και από τους Έλληνες» δηλώνει ο Τομ Χανκς

απο το in.gr

Ενθουσιασμένος με την Ελλάδα είναι ο διάσημος ηθοποιός Τομ Χανκς, ο οποίος δηλώνει «110% Έλληνας». «Είμαι πιο Έλληνας και από τους Έλληνες» λέει.

Ο Τομ Χανκς που είναι παντρεμένος με την ελληνικής καταγωγής ηθοποιό Ρίτα Γουίλσον επισκέπτεται συχνά τη χώρα μας και έχει συνεργαστεί ως παραγωγός πολλές φορές με τη Νία Βάρνταλος.

Με αφορμή τη νέα τους συνεργασία στην ταινία Larry Crown, όπου ο Τομ Χανκς σκηνοθετεί σενάριο του ίδιου και της Βάρνταλος, ενώ πρωταγωνιστεί κιόλας, έκανε αναφορά στη σχέση του με την Ελλάδα.

«Είμαι πιο Έλληνας και από τους Έλληνες, γιατί είχα την εξυπνάδα να παντρευτώ Ελληνίδα. Μερικοί Έλληνες δεν παντρεύονται Ελληνίδες, το πιστεύετε;» είπε στο Greekreporter, αστειευόμενος για τον γάμο του με τη Ρίτα Γουίλσον.

Σε ερώτηση αν είναι δύσκολο να είναι κάποιος παντρεμένος με Ελληνίδα, ο Τομ Χανκς λέει: «Ελάτε τώρα! Είναι πολύ διασκεδαστικό να είσαι παντρεμένος με Ελληνίδα».

Ωστόσο, δήλωσε ότι δεν τον έχει προσεγγίσει το υπουργείο Τουρισμού, για μια καμπάνια για την Ελλάδα, όπως είχε ακουστεί πριν από μερικούς μήνες.

Στο Larry Crown ο Τομ Χανκς πρωταγωνιστεί με την Τζούλια Ρόμπερτς στον ρόλο ενός ανθρώπου που όταν χάνει τη δουλειά του θα αναγκαστεί να επανεφεύρει τον εαυτό του.

Newsroom ΔΟΛ

Επιχείρηση υποδούλωση...

απο την ΑΥΓΗ

Χρήστου Δημήτρης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/12/2010

Σε πρόσφατο άρθρο του, ο γκουρού των αγορών Τζορτζ Σόρος σημειώνει για την πολιτική δανεισμού των αδυνάτων οικονομιών της Ε.Ε. “Τα υψηλά επιτόκια που συνοδεύουν τα πακέτα διάσωσης καθιστούν αδύνατη τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς των αδύναμων χωρών σε σύγκριση με τις ισχυρότερες. Οι αποκλίσεις θα εξακολουθούν να διευρύνονται και οι πιο αδύναμες χώρες θα εξασθενίζουν ακόμη περισσότερο.” Αν και απλά αυτονόητα πράγματα είναι όσα επισημαίνει ο κ. Σόρος και πριν από αυτόν δεκάδες επιφανείς οικονομολόγοι, κάποιοι επιμένουν να κάνουν χρήση αυτών των κατεδαφιστικών εργαλείων και πολιτικών. Ειδικά στην περίπτωσή μας τα πράγματα εξελίσσονται πλέον σε τραγωδία.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που διαθέτουμε ακολουθεί πιστά όλες τις συνταγές των δανειστών μας χωρίς να διαπραγματευτεί απολύτως τίποτα. Ακόμα και ο καθορισμός του χρόνου αποπληρωμής του δανείου της τρόικα των 110 δισ. ευρώ ήταν τόσο ασφυκτικός (3 χρόνια) κατόπιν αιτήματος του κ. Παπανδρέου που φανταζόταν ότι τα τρία χρόνια αρκούσαν γιατί τον τέταρτο χρόνο έπρεπε να πάει σε εκλογές και να θριαμβεύσει! Η επιτομή της αφέλειας και της ανευθυνότητας. Και τώρα που το πλάνο δεν βγαίνει με τίποτα προσποιούνται ότι θα διαπραγματευτούν σκληρά για να επιμηκύνουν τον χρόνο αποπληρωμής των δανεικών για τα παλαιότερα δανεικά.

ΑΥΤΗ η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει παραιτηθεί ολοσχερώς κάθε δικαιώματος που έχει. Ακόμα και το δικαίωμα της χρεωκοπίας, δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί αν ξέρει και θέλει κανείς να το χρησιμοποιήσει απέναντι στους τοκογλύφους δανειστές του, έχει παραχωρηθεί. Μοιραία η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική το τελευταίο διάστημα έχει πάρει τη μορφή τυφώνα. Απολύσεις, μετατάξεις με δραματικές περικοπές μισθών, αυξήσεις φόρων, ακρίβεια, λουκέτα και γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας δημιουργούν την εικόνα ενός εισβολέα που θα σαρώσεις τους πάντες και τα πάντα όσο πιο γρήγορα μπορεί για να αιφνιδιάσει τους Έλληνες.

ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ, συντρίβουν την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια των ανθρώπων επιβάλλοντας την ψυχολογία του δούλου. Όσοι ομιλούν για εθνική μάχη για πόλεμο ας ρίξουν μια ματιά στο στράτευμα για να διαπιστώσουν αν υπάρχει ελπίδα να τα καταφέρουν. Εκτός αν οι Έλληνες δεν είναι από δω, αλλά απέναντι, δηλαδή οι αντίπαλοι που πρέπει να παραδοθούν. Μου έλεγε πρόσφατα μια καθηγήτρια της Μέσης Εκπαίδευσης, όταν τη ρώτησα για την ψυχολογία των μαθητών της. “Δεν υπάρχει καμία διάθεση για διάβασμα, για προσπάθεια διάκρισης και όραμα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Νέα παιδιά με σκυμμένο το κεφάλι χωρίς χαμόγελο και ζωντάνια, χωρίς δίψα για ζωή.”

ΜΙΑ ΧΩΡΑ που δεν έχει καταφέρει ακόμα να βρει ικανοποιητικό τρόπο στη διαχείριση των στερεών απορριμμάτων καμώνεται πως είναι ικανή και έτοιμη για μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Και για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση για τον χαρακτήρα των αλλαγών και τις προθέσεις των εντολοδόχων, οσονούπω απελευθερώνεται ο τζόγος. Πέρα από τα λαϊκά καζίνο στις γειτονιές, εννέα άδειες (!) για ελεύθερο νόμιμο στοίχημα στο διαδίκτυο ετοιμάζεται να πουλήσει η κυβέρνηση στις ξένες εταιρείες που έχουν οι περισσότερες, από έναν τουλάχιστον διαπλεκόμενο Έλληνα συνέταιρο!

ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣ να λένε πως η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες και δεν μπορείς να συγκρατηθείς, εξαγριώνεσαι. Σε ποιους και πόσους δημιουργούνται ευκαιρίες από αυτήν την κατεδάφιση; Σήμερα οι μοναδικές επιχειρήσεις που αξιοποιούν την κρίση είναι όσες έχουν κάποια ικανοποιητική εξαγωγική δραστηριότητα ή όσες τολμούν να μεταφέρουν την παραγωγική τους διαδικασία στο εξωτερικό, σε κράτη με σταθερότερο περιβάλλον και μικρότερη φορολογία. Όσες ευκαιρίες και αν υπάρχουν σε μεγαλύτερη κρίση οδηγούν τελικά!

ΑΥΤΗ η πολιτική δεν οδηγεί σε καμία λύση και δεν υπάρχει μάχη για να κερδηθεί. Η μοναδική μάχη που έχει απομείνει είναι η ανατροπή αυτής της πολιτικής. Το ερώτημα βεβαίως είναι αν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις να οδηγήσουν τη χώρα εκτός του θανατηφόρου σπιράλ όπως είχε περιγράψει την πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα ο Τζορτζ Σόρος. Οι τοκογλύφοι δεν πρόκειται να αφήσουν την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αβοήθητη. Αυτοί ξέρουν καλά τι θέλουν. Εμείς τι κάνουμε; Απλά θα πετάμε την μπάλα στην εξέδρα κερδίζοντας λίγο χρόνο; Θα φτιάξουμε ομάδα; Θα παίξουμε μπάλα για να νικήσουμε;

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ για την ΣΠΙΘΑ του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ (1/5)

.



Δείτε όλα τα κομμάτια της συνέντευξης εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=HKybaGVoVfg&feature=player_embedded

Μανώλης Γλέζος: Η κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας πίσω από την οικονομική εξάρτηση

από την Επικοινωνία

Συντάχθηκε απο τον/την Μιχάλη Σιάχο e-dromos.gr

ΤΡΊΤΗ, 28 ΔΕΚΈΜΒΡΙΟΣ 2010 14:21

Για κυβέρνηση υποταγμένη στα συμφέροντα των ξένων που οδηγεί στην κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας κάνει λόγο μιλώντας στο Δρόμο ο Μανώλης Γλέζος, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι όποιος δεν βλέπει ότι το υπόβαθρο της οικονομικής εξάρτησης είναι η εθνική ανεξαρτησία, αποπροσανατολίζει το λαό. Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, συνδέει, επίσης, την ανακίνηση των ελληνοτουρκικών με τα επίδικα της συγκυρίας, σημειώνοντας ότι «είναι ένας ακόμα παράγοντας καταπίεσης και υποταγής της Ελλάδας». Αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μανώλης Γλέζος υπογραμμίζει ότι αν και δεν μπόρεσε να εκφραστεί ενιαία στις πρόσφατες εκλογές, ωστόσο, «υπάρχει. Δεν διαλύθηκε και εξακολουθεί να αποτελεί την ελπίδα και τον πόλο συσπείρωσης στον κόσμο της Αριστεράς». Επίσης ζητά την άμεση σύγκλιση της Γραμματείας και τη διεξαγωγή 4ης Πανελλαδικής. Τέλος σχολιάζοντας την πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη, επισημαίνει ότι «με το πολιτικό αισθητήριο που έχει, έπιασε τον παλμό και διείδε από τι έχει ανάγκη ο τόπος» και καταλήγει: «Το επόμενο βήμα, είναι όχι βέβαια να δημιουργηθεί το 51ο κόμμα της Αριστεράς, αλλά να κληθούν όλοι, χωρίς εξαιρέσεις και ηγεμονισμούς, σε μια κοινή σύσκεψη ευθύνης για την εξεύρεση της καλύτερης λύσης». Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο για την εφημερίδα Δρόμος Η οικονομία σε βαθιά κρίση, λοιπόν; Τι εκτιμά ο Μανώλης Γλέζος; Αρχικά να πω ότι από τη διάρκεια της κατοχής επιστήμονες, ειδικοί οικονομολόγοι, είχαν αρχίσει και δημιουργούσαν πρόγραμμα το οποίο εμφανίστηκε στη δημοσιότητα το 1945 και έδειχνε πώς μπορεί η χώρα να σωθεί από το ξένο κεφάλαιο. Δηλαδή, για μας η οικονομία συνδέεται με το πρόβλημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Το 1821-28 απελευθερωθήκαμε, κερδίσαμε τη λευτεριά μας, αλλά δεν κερδίσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία. Οικονομικά η χώρα ήταν υποταγμένη στους ξένους και συνεχώς δανειζόταν. Η οικονομία της χώρας είναι υποταγμένη, δεν μας αφήνουν να δημιουργήσουμε ούτε βαριά βιομηχανία, ούτε αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μας επιτρέπουν. Συνεπώς, όταν μιλάμε εδώ για την οικονομία της χώρας, το βασικό θέμα είναι η εθνική ανεξαρτησία. Θα αποκτήσουμε εθνική ανεξαρτησία ή δεν θα αποκτήσουμε; Ας πάμε στα δημόσια οικονομικά.

Βαριές κατηγορίες για τον Σκοπιανό πρωθυπουργό

απο το ιστολόγιο politis-gr

Βάθος φαίνεται πως έχει η σύλληψη του ιδιοκτήτη του μεγαλύτερου τηλεοπτικού σταθμού των Σκοπίων «Α1». Οι αποκαλύψεις  και οι καταγγελίες για τον πρωθυπουργόΝίκολα Γκρούεφσκι διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας εκρηκτικό κλίμα στη γειτονική χώρα.

Ο πρώην υπουργός των Εσωτερικών και σήμερα Πρόεδρου του κόμματος ΡΜΒ Λούμπκε Μποσκόφσκι δήλωσε ότιμεγάλα χρηματικά ποσά μεταφέρονται από τα Σκόπια σε μια τσεχική τράπεζα από την οικογένεια Γκρούεφσκι.
Όπως είπε, τα χρήματα μεταφέρονται με αεροπλάνο της εταιρίας GΕΗ ΑΙRLINES και πτήση που κανονίσθηκε από τον διευθυντή Ασφαλείας και Αντικατασκοπίας [DSK ] Σάσο Μιχαήλκοφ που τυγχάνει να είναι γιος του θείου του Πρωθυπουργού Γρουέφσκι.

Αναμεμιγμένος φέρεται και ο Βλάτκο Μιχαήλοφ,  πρώτος σύμβουλος στα τελωνεία της FYROM.

Έγγραφα εμφανίζουν τον Σάσο ως ιδιοκτήτη μιας ιδιωτικής εταιρίας με έδρα την Πράγα.

Ο Μποσκόφσκι έχει και σπίτι σε ελίτ περιοχή της Πράγας, για το οποίο υποστηρίζει ότι το κληρονόμησε από την μητέρα του Γκρούεφσκι.

Tο Iσραήλ... στο κυνήγι των παιδιών για όργανα

Μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για το εμπόριο οργάνων από Αλβανούς κατά τον πόλεμο στο Κόσσοβο και την εμπλοκή του πρωθυπουργού του Κοσσόβου Χασ'ίμ Θάτσι και του πρωθυπουργού της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα, αποκτά ενδιαφέρον κι αυτό το περσινό άρθρο

από το Hellenic Nexus

Φήμες για μία διεθνή ισραηλινή συνωμοσία, που ευθύνεται για την απαγωγή παιδιών από την Oυκρανία και κλοπή των οργάνων τους, συζητούνται όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Λέγεται, σύμφωνα με τις παραπάνω φήμες, ότι, τα τελευταία 2 χρόνια, το Iσραήλ έχει οδηγήσει περίπου 25.000 παιδιά της Oυκρανίας στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης, προκειμένου να πάρει τα όργανά τους. Aναφέρεται, επίσης, η άκαρπη αναζήτηση ενός Oυκρανού για την ανεύρεση 15 παιδιών που είχαν υιοθετηθεί στο Iσραήλ. Tα παιδιά αποδείχθηκε ότι είχαν καταλήξει σε ισραηλινά ιατρικά κέντρα, όπου χρησιμοποιήθηκαν ως δότες οργάνων. H υπόθεση αποκαλύφθηκε στα τέλη Oκτωβρίου από έναν Oυκρανό καθηγητή φιλοσοφίας και συγγραφέα, τον Bιατσισλάβ Γκουντίν.

Σύμφωνα με μία άλλη ιστορία που δημοσιεύθηκε στην αραβόφωνη αλγερινή εφημερίδα al-Khabar, τον Σεπτέμβριο, η Iντερπόλ αποκάλυψε την ύπαρξη μιας εβραϊκής συμμορίας η οποία «ήταν ανακατεμένη στην απαγωγή παιδιών από την Aλγερία και στο εμπόριο των οργάνων τους». Kατά το δημοσίευμα, συμμορίες Mαροκινών και Aλγερινών τριγύριζαν στους δρόμους των αλγερινών πόλεων, εντοπίζοντας μικρά παιδιά. Mετά τα προωθούσαν στο γειτονικό Mαρόκο.

Tα παιδιά, στη συνέχεια, πουλιόντουσαν σε Iσραηλινούς και Aμερικανούς Eβραίους στην Kούζντα, την πρωτεύουσα του ανατολικού Mαρόκου, με σκοπό την αφαίρεση των οργάνων τους. Tα όργανά τους μετά θα μεταφερόντουσαν στις HΠΑ και στο Iσραήλ, για να πουληθούν από 20.000 έως 100.000 δολάρια το κάθε ένα. H ιστορία βασίζεται σε δηλώσεις που έγιναν από τον Δρ. Mουσταφά Xαγιαττί, επικεφαλής της Aλγερινής Eθνικής Eπιτροπής για την Aνάπτυξη της Έρευνας της Yγείας.

H ομάδα λέγεται ότι έχει διασυνδέσεις με τον Iσραηλινό Ραββίνο Levi Rosenbaum, ο οποίος συνελήφθη πρόσφατα στο New Jersey των HΠA, κατηγορούμενος για άμεση συμμετοχή στην εισαγωγή ανθρώπινων οργάνων. Mετά την σύλληψη του Rosenbaum, οι αρχές των HΠA συνέλαβαν και άλλα 44 άτομα, συμπεριλαμβανομένων ραββίνων και δημάρχων στο Nιου Tζέρσεϋ, οι οποίοι διώκονται για ξέπλυμα χρήματος και εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων.

Oι παραπάνω ειδήσεις έχουν σχέση και με τις παλαιότερες καταγγελίες Σέρβων για τη δολοφονική δράση του επανομαζόμενου «απελευθερωτικού στρατού» των Kοσοβάρων... Kατά τη διάρκεια της επέμβασης του NATO, δολοφονούσαν Σέρβους πολίτες και εν συνεχεία άρπαζαν τα όργανά τους και τα προωθούσαν στο εμπόριο, με πρωταγωνιστές ισραηλινο-τουρκικό κύκλωμα.

Στην όλη υπόθεση, έως τώρα, δεν έδιδαν καμιά σημασία τα όργανα του OHE ή οι οργανώσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τώρα, όμως, που γνωστοποιήθηκε η δράση εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων από ραββίνους στο Nιου Tζέρσεϋ των HΠA και από τον ισραηλινό στρατό, η όλη υπόθεση φαίνεται να λαμβάνει νέα τροπή.

Tα παραπάνω ενισχύουν το άρθρο που δημοσιεύτηκε στις αρχές Nοεμβρίου στην Aftonbladet, τη μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Σουηδίας, υπονοώντας ότι ο ισραηλινός στρατός έχει απαγάγει νεαρούς Παλαιστινίους για να πάρει τα όργανά τους. Tο δημοσίευμα έριξε φως στην περίπτωση του Mπιλάλ Aχμέντ Γκανέμ, ενός 19χρονου Παλαιστινίου, που σκοτώθηκε, το 1992, από τις ισραηλινές δυνάμεις, στο χωριό Iματίν της Δυτικής Όχθης.

O Σουηδός δημοσιογράφος, Donald Bostrom, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της σκηνής της δολοφονίας, είπε ότι οι Iσραηλινοί πήραν, αμέσως μετά, το σώμα του Γκανέμ και το επέστρεψαν μερικές ημέρες αργότερα τα μεσάνυκτα, κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, με μια τομή από το στομάχι μέχρι τον λαιμό του, η οποία, όπως είπαν, οφειλόταν στην αυτοψία που έκαναν. O Bostrom ισχυρίστηκε ότι αυτοψία θα χρειαζόταν μόνο στην περίπτωση που τα αίτια του θανάτου δεν ήταν εμφανή, ενώ στην περίπτωση αυτή ήταν σαφές ότι ο Mπιλάλ είχε σκοτωθεί από πυροβολισμό.

Mετά το περιστατικό, τουλάχιστον 20 παλαιστινιακές οικογένειες είπαν στον Bostrom ότι υποψιαζόντουσαν πως ο ισραηλινός στρατός είχε πάρει τα όργανα των παιδιών τους, αφού τα είχε σκοτώσει. Oρισμένες αραβικές χώρες απηύθυναν ήδη έκκληση για μία διεθνή έρευνα σχετικά με αυτές τις καταγγελίες.

[Πηγή: Press TV, 03 Δεκεμβρίου 2009, www.presstv.ir/detail.aspx?id=112772&sectionid=351020606, redskywatning.blogspot.com/2009/09/organ.html, gr.altermedia.info/?p=3977]

(BIS) ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ:

Η ευρηματική δημιουργία του χρήματος, η ιδιάζουσα λειτουργία του χρηματοπιστωτικού κλάδου, οι τραπεζικές επιδρομές, η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών και η ενδεχόμενη χειραγώγηση της τιμής του χρυσού, από την τραπεζική ναυαρχίδα

του Β.Βιλιάρδου

«Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο M.A. Rothschild, επιφανές μέλος της ομώνυμης ευρωπαϊκής (γερμανικής) ιουδαϊκής οικογένειας, η οποία ίδρυσε στα τέλη του 18^ου αιώνα τα γνωστά τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο δε αμερικανοκαναδός οικονομολόγος J.K. Galbraith, γνωστός υπέρμαχος του φιλελευθερισμού, είχε τονίσει ότι, «Η διαδικασία, με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν νέο χρήμα, είναι τόσο απλή, που το μυαλό αηδιάζει».        

Αναλυτικότερα, με τη διαδικασία της «δημιουργίας» χρήματος «κατασκευάζεται» ουσιαστικά το «λογιστικό χρήμα», το οποίο στη συνέχεια «διοχετεύεται» στο κυκλοφοριακό σύστημα της Οικονομίας. Το γεγονός αυτό δεν συμβαίνει βέβαια με την εκτύπωση χρημάτων, αλλά με την λήψη δανείων εκ μέρους του δημοσίου, των επιχειρήσεων και των ιδιωτών, από τις εμπορικές τράπεζες – επίσης, με τη δανειοδότηση των ιδιωτικών τραπεζών από τις εκάστοτε κεντρικές τους, ή από την αντίστοιχη μεταξύ τους, στη διατραπεζική αγορά.

Για παράδειγμα, όταν μία εταιρεία (ιδιώτης, δημόσιο) δανείζεται από μία εμπορική τράπεζα, «δημιουργούνται» αυτόματα νέα χρήματα – όπως και όταν η ιδιωτική τράπεζα δανείζει κάποια άλλη ή δανείζεται από την κεντρική. Εκτός αυτού, δημιουργούνται επίσης νέα χρήματα από τις ιδιωτικές τράπεζες, όταν αγοράζουν στοιχεία του Ενεργητικού τους (αξιόγραφα, ακίνητα κλπ), ανοίγοντας πιστωτικό λογαριασμό (όψεως) στον πωλητή, με τον οποίο συναλλάσσονται.

Έτσι λοιπόν, η «δημιουργία» του νέου χρήματος είναι συνδεδεμένη με τη δημιουργία πιστώσεων, ενώ η εξόφληση των πάσης φύσεως δανείων, ή η πώληση των στοιχείων του ενεργητικού από τις τράπεζες «καταστρέφει», περιορίζει δηλαδή, την υφιστάμενη ποσότητα χρημάτων. Τα «άϋλα» χρήματα δε που «παρασκευάζονται» ή «καταστρέφονται» με αυτόν τον τρόπο, ονομάζονται, σε αντίθεση με αυτά που προέρχονται από τα ευγενή μέταλλα, «Fiat Money» - από το λατινικό «fiat», το οποίο μεταφράζεται ως «δημιουργία» (στην προκειμένη περίπτωση, χρήματα που δημιουργούνται από το τίποτα.

Νέο πακέτο τραπεζικών εγγυήσεων ύψους 15 έως 20 δισ. ευρώ

απο την Ημερησία

αφίσα του ΠΑΣΟΚ (προεκλογική)

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΟΜΙΝΗ

Σε νέο πακέτο τραπεζικών εγγυήσεων ύψους από 15 έως 20 δισ. ευρώ οδηγείται το υπουργείο Οικονομικών σύμφωνα με πληροφορίες, προκειμένου να αποτρέψει κάθε συστημικό κίνδυνο που ενδέχεται να προκληθεί στις τράπεζες από τις υποβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης. Ο κίνδυνος που εγκυμονεί οφείλεται στην έλλειψη ρευστότητας που θα προκύψει σε περίπτωση υποβάθμισης των κρατικών και τραπεζικών τίτλων από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και του ανάλογου haircut που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) επιβάλλει από την 1η Ιανουαρίου 2011.

Οι «τρύπες» στις τράπεζες δημιουργούνται από κάθε υποβάθμιση σε κάθε τίτλο (η οποία έπεται της υποβάθμισης της χώρας) προκειμένου να αποδεχτεί η ΕΚΤ τους τίτλους. Από τον περασμένο Ιούλιο η ΕΚΤ έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της τα ποσοστά των νέων haircut που θα επιβάλει ανά κατηγορία τίτλου και διάρκεια τίτλου (πίνακας 1 και πίνακας 2. Με τη νέα υποβάθμιση από τη Fitch και τη Moody’s, όπως φαίνεται από τον πίνακα 2, οι τιτλοποιήσεις δανείων στη βαθμολογία από «ΒΒΒ+» έως «ΒΒΒ-» το haircut στις κατηγορίες τίτλων ξεκινά από 5,5% και φτάνει στο 39,5%, ενώ σύμφωνα με τα νέα μέτρα της ΕΚΤ, την κατηγορία 5 που αφορά τιτλοποιημένα δάνεια (asset backed securities) δεν τα κάνει καν, αποδεκτά. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα τελευταία μέτρα της ΕΚΤ έως το τέλος του έτους, το haircut που επιβάλλει είναι για όλους τους τίτλους 5%. Δηλαδή, ανεξάρτητα από τη διάρκεια και την κατηγορία κάθε τίτλου.

«Πολιτική δεύσμευση»

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου οικονομικών, εφόσον δεν εξασφαλίσει την «πολιτική δέσμευση» της ΕΚΤ ότι και οι κανόνες του haircut δε θα ισχύσουν για τις ελληνικές τράπεζες, θα εκδώσει νέο πακέτο εγγυήσεων, συμπληρωματικό του τελευταίου των 25 δισ. ευρώ προκειμένου να απομακρύνει τον συστημικό κίνδυνο στις τράπεζες. Με τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται το τελευταίο πακέτο εγγυήσεων ύψους 25 δισ. ευρώ δεν αρκεί για να κλείσουν οι «τρύπες» που δημιουργούνται. Είχαν υπολογιστεί ότι θα χρειαστούν 14 δισ. ευρώ για να καλύψουν το «άνοιγμα» που δημιουργείται από τα νέα haircut και τα υπόλοιπα 6 δισ. ευρώ είχε αρχικά εκτιμηθεί από την κυβέρνηση ότι θα δοθούν για ρευστότητα. Ωστόσο, τα 5 δισ. ευρώ, από τα 25 δισ. ευρώ, «κράτησε» η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ), προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ενδεχόμενους συστημικούς κινδύνους. Οι «τρύπες» που δημιουργούνται από τα haircut των υποβαθμισμένων τίτλων και από τις «αποπληρωμές ομολόγων δανείων» ύψους 14,8 δισ. ευρώ για το 2011, ξεπερνούν τα 30 δισ. ευρώ. Γι' αυτό, κρίνει το υπουργείο οικονομικών ότι απαιτείται νέο πακέτο εγγυήσεων.

Κρατικό πακέτο

Κάθε υποβάθμιση σε τίτλο, επιφέρει αύξηση του haircut για αποδοχή του τίτλου αυτού από την ΕΚΤ.

Ως αποτέλεσμα, για να διατηρηθούν τα ίδια επίπεδα ρευστότητας και να μη στερηθεί ο ελληνικός κλάδος πολύτιμα -όσον αφορά την σταθερότητα του συστήματος- κεφάλαια, θα πρέπει οι τραπεζικοί τίτλοι να αντικατασταθούν στην ΕΚΤ με τίτλους του δημοσίου (εγγυήσεις) οι οποίοι, όπως φαίνεται και από τον πίνακα, έχουν πολύ μικρότερο haircut από εκείνο που εφαρμόζεται στους τραπεζικούς τίτλους (ειδικά στην κατηγορία 5).

Συγκεκριμένα, εφόσον η υποβάθμιση είναι μεγάλη και προκύψει αξιολόγηση χαμηλότερη από αυτή που δέχεται η ΕΚΤ, τότε η έκδοση νέων εγγυήσεων είναι μονόδρομος, προκειμένου να καλυφθεί όλο το ποσό που θα χάσουν οι τράπεζες από τη ρευστότητά τους λόγω του haircut στους τραπεζικούς τίτλους. Η κρατική στήριξη προς τις τράπεζες, έχει φτάσει μέχρι σήμερα τα 68 δισ. ευρώ. Από τα 68 δισ. ευρώ, τα 55 δισ. ευρώ έχουν χορηγηθεί μέσω κρατικών εγγυήσεων, τα 8 δισ. ευρώ μέσω ειδικών ομολόγων και τα 5 δισ. ευρώ ήταν για κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών μέσω των προνομιούχων μετοχών που κατέχει και θα κατέχει το δημόσιο μέχρι την αποπληρωμή των κρατικών κεφαλαίων. Οι εγγυήσεις διανέμονται με ευθύνη της ΤτΕ και ανάλογα με το μέγεθος της κάθε τράπεζας. Εν συνεχεία οι τράπεζες εκδίδουν δικές τους ομολογίες οι οποίες φέρουν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και κατευθύνονται στην ΕΚΤ ως ενέχυρο προκειμένου να αντλήσουν ρευστότητα.

Κεφαλαιακή επάρκεια

Παράλληλα, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχει ήδη τεθεί σε λειτουργία και έχει στη διάθεσή του κεφάλαια ύψους 10 δισ. ευρώ τα οποία προορίζονται για κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών και όχι για να λύσουν προβλήματα ρευστότητας.

Τέλος, υπενθυμίζεται ότι το σύνολο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος έχει αντλήσει κεφάλαια ρευστότητας ύψους 95 δισ. ευρώ και η τελευταία σύσταση της τρόικας προς τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα ήταν η απεξάρτησή τους από τα κεφάλαια αυτά, είτε με πωλήσεις ενεργητικού (δάνεια, δραστηριότητες, κ.λπ.), είτε με αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου, είτε συνδυαστικά.

Η στάση της ΕΚΤ

Αξίζει να σημειωθεί, ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το περασμένο καλοκαίρι (τον Ιούλιο), με δήλωσή του έχει καταστήσει σαφές ότι δίνει «ευελιξία» στους κανόνες. Δηλαδή, στις ανακοινώσεις του που είχε στείλει άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλάζει τους κανόνες κατά το δοκούν, για συγκεκριμένα πιστωτικά ιδρύματα που θα παραστεί ανάγκη και να αποδέχεται τίτλους για ενέχυρα εκεί που κρίνει ότι διευκολύνει και διατηρεί τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η απόφαση δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για το αν θα κρατήσει για την Ελλάδα τους κανόνες αυτούς, είναι κατά βάση πολιτική.

Το 1980 το Ισραήλ ήταν έτοιμο να ρίξει ατομική βόμβα, σύμφωνα με τα αρχεία του Φόρεϊν Όφφις

από τον Αγγελιοφόρο

Το Ισραήλ το 1980 ήταν έτοιμο να ρίξει στους Άραβες γείτονές του ατομική βόμβα,στο πλαίσιο σύρραξης μαζί τους, όπως προκύπτει από διαβαθισμένα διπλωματικά τηλεγραφήματα της Βρετανίας, που σήμερα αποχαρακτηρίστηκαν.

Όπως ειδικά σημειώνει ο πρεσβευτής Τζον Ρόμπινσον, στις 4 Μαΐου του 1980, «εάν πρόκειται να καταστραφούν οι Ισραηλινοί, θα πέσουν μαχόμενοι, θα είναι έτοιμοι να κάνουν χρήση ενός ατομικού τους όπλου».

Το Ισραήλ, επίσημα ποτέ ούτε επιβεβαίωσε, ούτε διέψευσε εάν κατέχει ατομικά όπλα, στο πλαίσιο επίσημης πολιτικής του να διατηρούνται αμφιβολίες και συγχύσεις για την κατηγορία αυτήν εξοπλισμών του.

Τα εν λόγω αρχεία αποδεσμεύτηκαν σήμερα Πέμπτη, στο πλαίσιο παρέλευσης 30ετίας από της σύνταξής τους

Του Γιάννη Ιωάννου, από το ΕΘΝΟΣ

.

«Πατέρες» του ηλιακού ημερολογίου οι Μινωΐτες

απο το ΕΘΝΟΣ

Αποτύπωση ηλιακού ημερολογίου σε μινωικό σφραγιστικό εύρημα, κατασκευασμένο από δόντι ιπποποτάμου. «Οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες»

Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής.

Ο Κρητικός ερευνητής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ.

Ο δρ. καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής 

Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού ? Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.

Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το?κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.

Η ανακάλυψη του Κρητικού ερευνητή καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.

Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».

Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες».

Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.

Αριθμητικές πράξεις

«Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.

Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό, ενώ έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».

Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α’ και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.

Η επιγραφή αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.

Μανόλης Κοκολάκης