Οι πλούσιοι φοροφυγάδες και το φτωχό δημόσιο

Από την Ημερησία

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Είμαστε μία χώρα με πλούσιους κατοίκους, αλλά με φτωχό κράτος. Είναι μία δοξασία η οποία κυκλοφορεί εδώ και καιρό.

Αν εξετάσουμε το ζήτημα υπό το πρίσμα της επίσημης στατιστικής θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για δοξασία χωρίς πραγματική βάση.

Αν, όμως παρακάμψουμε την επίσημη στατιστική και λάβουμε υπόψη την παραοικονομία, το παραεμπόριο, το λαθρεμπόριο, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή και τη σπατάλη του Δημοσίου, πολύ άνετα θα καταλήξουμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί πλούσιοι. Πάρα πολλοί περισσότεροι από όσους έχει η εφορία στα κιτάπια της.

Το δείχνουν εξάλλου τα δυσανάλογα πολλά ανάλογα με τον πληθυσμό πολυτελή αυτοκίνητα (τζιπ και άλλα) που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους, καθώς και ο μεγάλος αναλογικά αριθμός εξοχικών και σκαφών.

Για παράδειγμα οι έχοντες τις 3.684 οφσόρ εταιρείες οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους ακίνητα, ασφαλώς και δεν δηλώνουν όλα τα εισοδήματα. Αλλιώς δεν θα κατέφευγαν στο ασφαλές καταφύγιο των οφσόρ. Το κάνουν για να αποφύγουν την τσιμπίδα των τεκμηρίων τα οποία θα τους υποχρέωνε να πληρώσουν περισσότερους φόρους.

Δεν είναι δυνατόν να μιλά κανείς για ισότητα και δικαιοσύνη όταν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι καταβάλουν το 74% των φόρων και οι ελεύθεροι επαγγελματίες μόνο το 4%.

Δεν είναι δυνατόν τα τζιπ με τα εκατοντάδες άλογα να οργώνουν τους δρόμους και οι μισθοσυντήρητοι να σηκώνουν το βάρος της φορολογίας. Είναι άδικο και απαράδεκτο, είναι αντικοινωνικό και αντιοικονομικό.