Τα κορόιδα και τα λαµόγια

του Ι.Κ. Πρετεντέρη  απο ΤΑ ΝΕΑ  21/10/2010

AN ΘΕΛΟΥΜΕ να είµαστε ειλικρινείς µε τους εαυτούς µας, στη σηµερινή Ελλάδα µόνο δυο κατηγορίες ανθρώπων ενδιαφέρονται να κάνουν επενδύσεις: τα κορόιδα και τα λαµόγια. Αποδείχτηκε, δυστυχώς, ότι οι πολυτραγουδισµένοι «επενδυτές από το Κατάρ» δεν ήταν ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Κι έτσι: goodbye, αγάπη µου, goodbye! 

ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ τα κορόιδα και µόνο τα λαµόγια; Διότι οι υγιείς επενδυτές έχουν τέσσερις σοβαρούς λόγους να έρχονται στην Ελλάδα µόνο για διακοπές. 

ΠΡΩΤΟΝ, επειδή οι επιχειρηµατίες κάνουν επενδύσεις για να βγάλουν λεφτά. Αλλά στην Ελλάδα θεωρείται επιλήψιµο και αντικοινωνικό να βγάζουν οι άλλοι λεφτά – για τον εαυτό µας δεν έχουµε καµία αντίρρηση... Με άλλα λόγια, η Ελλάδα είναι µια κατ’ όνοµα καπιταλιστική χώρα στην οποία η ελεύθερη οικονοµία και όσα προϋποθέτει ή περιλαµβάνει θεωρούνται αποκρουστικά και απαράδεκτα. 

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, επειδή στην Ελλάδα «νόµος είναι το δίκιο του εργάτη». Αλλά κανείς επιχειρηµατίας δεν ρισκάρει τα χρήµατά του όταν το νοµικό πλαίσιο στο οποίο καλείται να δραστηριοποιηθεί προσδιορίζεται κατά περίπτωση από ό,τι αρέσει ή δεν αρέσει σε διάφορους αυτόκλητους εκπροσώπους των εργαζοµένων. 

ΤΡΙΤΟΝ, επειδή στην Ελλάδα το επιχειρηµατικό περιβάλλον προσδιορίζεται από όποιον του κατέβει στο κεφάλι. Ο τοπικός δήµαρχος, οι γείτονες, η Μπιρµπίλη, οι κορµοράνοι του Βοτανικού, το ΠΑΜΕ έχουν αποφασιστική γνώµη για τη σκοπιµότητα µιας επένδυσης. Ολοι αυτοί, φυσικά, δεν µπορούν να προσελκύσουν επενδύσεις. Μπορούν θαυµάσια, όµως, να τις αποθαρρύνουν. 

ΤΕΤΑΡΤΟΝ, επειδή η κρατική γραφειοκρατία και η Δικαιοσύνη αντιµετωπίζουν εξ ορισµού τους επιχειρηµατίες ως ύποπτους και κάθε επιχειρηµατική δραστηριότητα ως τέλεση αδικήµατος. Και ξέρετε κάτι; Επί της ουσίας, έχουν δίκιο! Με το επιχειρηµατικό πλαίσιο που έχουν δηµιουργήσει το συγκεκριµένο κράτος και η συγκεκριµένη Δικαιοσύνη, µόνο κορόιδα και λαµόγια µπορεί να δραστηριοποιούνται επιχειρηµατικά. 

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ είναι απλό. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν πρόκειται να επενδύσει σε µια χώρα που είναι σήµερα η τελευταία κοµµουνιστική χώρα της Ευρώπης. 

ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που τίθεται είναι εξίσου απλό: έχουµε την πολυτέλεια να παρατείνουµε αυτήν την κατάσταση; Πιστεύω πως όχι. Και θεωρώ ότι σε γενικό επίπεδο συµφωνεί µαζί µου η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Μόνο που όταν ξεφύγουµε από το γενικό και πάµε στο συγκεκριµένο, οι περισσότεροι θα ανακαλύψουν µια ένσταση, έναν αστερίσκο ή ένα πρόσχηµα για να αναιρέσουν το γενικό. 

ΚΙ ΟΤΑΝ παρ’όλα αυτά η επένδυση ξεπεράσει τέτοιου τύπου αντιδράσεις, σίγουρα θα προκύψει κάποιο ΣτΕ ή κάποιος γραφειοκράτης ή κάποιος νόµος ή κάποιος ανταγωνιστής ή κάποιος απλός παράφρων για να χαλάσει τη δουλειά. Εκτός κι αν η δουλειά χαλάσει στη µίζα...