«Αντισημίτης» και «ρατσιστής» ο Καραγκιόζης!

από το ιστολόγιο Κόκκινος Ουρανός

 

Απίστευτο και όμως αληθινό. Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της χώρας μας ζήτησε και πέτυχε να απαγορευθεί τηλεοπτική διαφήμιση του γνωστού πολυκαταστήματος παιδικών παιχνιδιών Jumbo. Ο λόγος; Στο σποτάκι χρησιμοποιείτο ο πασίγνωστος καραγκιόζης (αυτός που κατοχυρώθηκε στην Τουρκία) και μαζί του η γνωστή φιγούρα του εβραίου. Σκοπός του σποτ ήταν να καταδείξει πως σε περίοδο ακρίβειας και κερδοσκοπίας το πολυκατάστημα μπορεί και κρατά τις τιμές των προϊόντων του χαμηλά.

Λέει η ανακοίνωση: 





«Ως διαμαρτυρία σε αντι-εβραϊκή τηλεοπτική διαφήμιση της εταιρείας καταστημάτων JUMBO, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος απέστειλε προς τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Εταιρείας κ. Ευάγγελο - Απόστολο Βακάκη, την παρακάτω επιστολή: «Σε διαφημιστικό σποτ της Εταιρείας σας στην τηλεόραση χρησιμοποιείτε κατά τρόπο ανάρμοστο τη φιγούρα του Εβραίου από το θέατρο Σκιών, προσδίδοντας μάλιστα σ΄ αυτόν την ιδιότητα του τοκογλύφου. Επειδή το εν λόγω σποτ περιέχει μηνύματα άκρως ρατσιστικά και δυσφημιστικά ζητούμε όπως αποσυρθεί ΑΜΕΣΩΣ ώστε να σταματήσει η επιχειρούμενη προκλητικότητα η οποία δεν έχει καμία σχέση με την καθεαυτή εμπορική σας δραστηριότητα».

Όπως φυσικά αναμενόταν, η εταιρεία εξέδωσε ανακοίνωση που ζητούσε συγγνώμη και βέβαια δήλωνε πως θα αποσύρει το επίμαχο σποτ, όπως και έγινε. Θα μπορούσε βέβαια απλά να τους παραπέμψει στο «Σπαθάρειο Μουσείο» όπου υπάρχει η παρακάτω περιγραφή: «Ο Εβραίος: Το όνομά του είναι Σολομών ή Σολωμός, όπως τον αποκαλεί ο Καραγκιόζης. Είναι χαρακτήρας εμπόρου της πόλης και συγκεκριμένα της Θεσσαλονίκης, αρκετά πλούσιος, πολύ τσιγκούνης, πονηρός και δειλός. Σαν φιγούρα είναι πολύ ευχάριστη γιατί είναι δεμένος σε δυο μεριές και όταν χορεύει κουνιέται η μέση και το κεφάλι του σαν να είναι "ξεβιδωμένος", με αποτέλεσμα να γελάνε οι θεατές».

Το συγκεκριμένο σποτάκι βέβαια, δεν είναι το μοναδικό των καταστημάτων Jumbo.

Η εταιρία με την ευκαιρία της έναρξης της καινούργιας σχολικής χρονιάς έβγαλε πολλά σποτάκια με τον Καραγκιόζη, με κεντρικό πρόσωπο τον Ανδρέα Μικρούτσικο, ο οποίος υποτίθεται ότι μιλάει με τον Καραγκιόζη.

Ιδού ο «ρατσιστικός», «αντισημιτικός» διάλογος:

Εβραίος: Εμπρα, τι λέει το νέο – δανείσει το γερμανό; Είναι καλό το γερμανό.

Καραγκιόζης: Νάιν, το γερμανό, δε δανείζει.

Εβραίος: Ει, τότε δανείσει εγώ! Αλλά για να δανείσει πρέπει ν’ αυγατίσει.

Καραγκιόζης: Δηλαδή πόσο αυγατίσει;

Εβραίος: Σαράντα τα εκατό αυγατίσει

Καραγκιόζης: Δε μ’ έχεις πείσει. Θα βρω στα Jumbo λύση.

Εάν το σκετσάκι με τον Καραγκιόζη είναι «ρατσιστικό», σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το ίδιο για την παρακάτω χαριτωμένη ιστοριούλα με τον καθαρά χιουμοριστικό, σατυρικό, πνευματώδη, έξυπνο και σίγουρα αθώο τίτλο: “How to Cook a Gentile”, δηλαδή «Πως να μαγειρέψεις έναν εθνικό» (με τον όρο «εθνικό» οι Ιουδαίοι εννοούν έναν ειδωλολάτρη ή έναν μη Εβραίο).

Η χαριτωμένη αυτή - και σε καμία περίπτωση ‘ρατσιστική’ - ιστοριούλα εμφανίστηκε σε σελίδα κόμικ του γνωστού εβραϊκού περιοδικού ‘Heeb’. Το περιοδικό, που φέρεται ότι είναι ‘αριστερών πεποιθήσεων’ και απευθύνεται στους νεαρούς εβραίους, δημιουργήθηκε από τον Jennifer Bleyer, απόφοιτο του Columbia University,και στηρίζεται οικονομικά από τον γνωστό παραγωγό Steven Spielberg και τον επιχειρηματία Charles Bronfman.

Τον Μάρτιο του 2004, το Heeb κυκλοφόρησε τεύχος με τον τίτλο ‘Crimes of Passion’ θέλοντας να ‘σατιρίσει’ (εντελώς αθώα) την ταινία του Mel Gibson ‘Τα Πάθη του Χριστού’ (‘The Passion of the Christ’). Στο τεύχος υπήρχαν φωτογραφίες τελείως αισχρές και προσβλητικές για την Παναγία και τον Χριστό (δεν περιγράφονται). Ο ‘Πόντιος Πιλάτος’ εμφανίζεται ως γυναίκα που λέει: «οι χριστιανοί πιστεύουν ότι οι Εβραίοι σκότωσαν τον Ιησού. Γι’ αυτό υπάρχει τόσο αντισημιτισμός στον κόσμο. Η εκκλησία δημιουργήθηκε πάνω σε αυτή την αντισημιτική αρχή. Οι χριστιανοί που τα λένε αλλιώς ή το ανασκευάζουν ή παραποιούν τη θρησκεία τους».

Λίγους μήνες μετά, στις 17 Ιουνίου 2004, η εφημερίδα ‘Chicago Tribune’ χαρακτήρισε το Heeb ως ένα από τα 50 καλύτερα περιοδικά της Αμερικής.

Το περιοδικό έκλεισε μέσα στο 2010, αλλά συνεχίζει με την ιστοσελίδα του.