Περιμένοντας επενδύσεις

απο ΤΑ ΝΕΑ  7/10/2010

Του Γιώργου Λακόπουλου

Και με τη Λιβύη ανοίξαμε δουλειές και με τους καταριανούς εμίρηδες υπογράψαμε μνημόνια για επενδύσεις και με τους Κινέζους ανταλλάζαμε όρκους και υπογραφές. Αλλά στον προϋπολογισμό του 2011 τίποτε από όλα αυτά δεν αντικατοπτρίζεται. Προφανώς οι δηλώσεις και οι προθέσεις δεν μεταφράζονται σε κωδικούς. Και σε κάθε περίπτωση οι επενδύσεις έχουν ένα διάστημα ωρίμασης. Οπότε μοιραία το πνεύμα και το γράμμα του προϋπολογισμού απέχουν από την επικοινωνιακή ατμόσφαιρα των ημερών. Αλλο το έργο που βλέπουμε και άλλο τα «προσεχώς». 

Εν τω μεταξύ τίθενται κάποια ερωτήματα. Μήπως αυτή η θολή συζήτηση για επενδύσεις είναι ετεροχρονισμένη; Μήπως μέχρι να επενδύσουν οι καλοί Σαμαρείτες τα δισ. που περιμένουμε θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πιο άμεσα προσοδοφόρο; Αντί να κοιτάζουμε τον ουρανό για θαύματα δεν θα ήταν πιο ωφέλιμο να κοιτάζουμε γύρω μας; Μήπως βρε αδερφέ θα ήταν καλύτερα, αντί να περιμένουμε τους πακτωλούς που θα μας φέρει η καπατσοσύνη κάποιων υπουργών, να κάνουμε κάτι πιο προσγειωμένο χωρίς αυτούς; Για παράδειγμα: αντί να περιμένουμε να έλθουν κάποιοι ξένοι να ανοίξουν θέσεις εργασίας, να τις ανοίξουμε μόνοι μας. Πώς; Πουλώντας τα δικά μας προϊόντα. Και κυρίως καταναλώνοντας τα δικά μας προϊόντα. Να πουλήσουμε στους άλλους, αλλά και στους εαυτούς μας. Να διευκολύνουμε τη βιοτεχνία στο Μπουρνάζι, αντί να πριμοδοτούμε τη φάμπρικα φτηνής εργασίας στο Πεκίνο. Αν δεν αλλάζουν οι άλλοι τους κανόνες του παιχνιδιού να τους αλλάξουμε μόνοι μας. Να μεταφέρουμε το παιχνίδι της ανάπτυξης από την ταχυδακτυλουργία των υπουργών στο φιλότιμο των πολιτών. 

Είναι παραλογισμός σε περιοχές της Ελλάδας με τους πιο εύφορους κάμπους της Ευρώπης τα αγροτικά προϊόντα στα μανάβικα να είναι κατά... 60% εισαγόμενα. Είναι αυτοκτονικό να αγοράζουμε συστηματικά μόνον ό,τι δεν είναι εγχώριο. Δεν νοείται οι τουριστικές επιχειρήσεις σε κτηνοτροφικές περιοχές να σερβίρουν γαλακτοκομικά από τη Βόρεια Ευρώπη. 

Αντί να περιμένουμε τις επενδύσεις που μπορεί και να μην έλθουν ποτέ- και αν έλθουν, ίσως λύσουν μόνον τα προβλήματα των επενδυτών- ας προστατεύσουμε αυτό που έχουμε ήδη. Ή όπως είχε πει κάποτε ο αμερικανός προπονητής του μπάσκετ Τζον Γούντεν: «Μην αφήνεις αυτό που δεν μπορείς να κάνεις να αναμειχθεί με αυτό που μπορείς να κάνεις».