Αναρτήσεις
απο ΤΟ ΒΗΜΑ
«Στο θέμα της δικαιοσύνης των μέτρων είναι αλήθεια ότι πάσχουμε» παραδέχεται η κυρία Βάσω Παπανδρέου , η πρώην υπουργός και πρώην επίτροπος με το πιο πλούσιο βιογραφικό στην πολιτική από όλους τους βουλευτές του ΠαΣοΚ, αλλά μονίμως εκτός κυβερνήσεως. Είναι όμως πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής και«τσαμπουκάς» , όπως η ίδια συνηθίζει να προειδοποιεί εχθρούς (ανάμεσά τους και τους εσωκομματικούς αντιπάλους της) και φίλους και κυρίως τους νεοδημοκράτες συναδέλφους της. Με «τσαμπουκά», όπως λένε οι συνάδελφοί της στην Επιτροπή Οικονομικών, υποδέχθηκε την Τρίτη το απόγευμα στη Βουλή τον επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Ντομινίκ Στρος-Καν. Αυτήν τη στιγμή, το τετ α τετ με τον κ. ΣτροςΚαν την περίμενε εδώ και έναν χρόνο, από τότε που μας επιβλήθηκε το μνημόνιο. Τον γνώριζε άλλωστε εδώ και χρόνια, από τότε που ήταν υπουργός Οικονομικών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Γαλλίας. Του υπέβαλε, δικαιωματικά ως πρόεδρος της Επιτροπής, τρεις ερωτήσεις, με κυριότερη το πώς μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη την ώρα που μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Και προτού προλάβει ο κ. Στρος-Καν να απαντήσει, του κάνει «στο καπάκι» και νέα ερώτηση: «Δεν ξέρατε ότιμε τον λογαριασμό που μας κάνατεδεν βγαίνει;Και αν υπάρξει επιμήκυνση του δανείου,αυτή από μόνη της αρκεί;». Η κυρία Παπανδρέου δεν έμεινε ικανοποιημένη από τις απαντήσεις που πήρε. «Ο κ.ΣτροςΚαν απάντησε με πολιτικό τρόπο. Δεν μας είπε πώς,με αυτό το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που μας επιβλήθηκε,θα υπάρξει έξοδος από την κρίση. Το μόνο που σημείωσε ήταν ότι χρειάζεται ανάπτυξη» είπε η κυρία Παπανδρέου σε συνομιλία που είχε με «Το Βήμα».
Η πρώην υπουργός, επί κυβερνήσεων κ. Κ.Σημίτη, βλέπει σήμερα από την προεδρία της Επιτροπής Οικονομικών να επιβάλλονται από το οικονομικό επιτελείο όλο και πιο σκληρά μέτρα, αλλά όχι σε στοχευμένη κατεύθυνση: «Συνήθως το μεγαλύτερο βάρος πέφτει σε αυτούς που δεν φταίνε καθόλου για την κρίση» λέει και επισημαίνει παράλληλα ότι θα πρέπει να υπάρξει εδώ και τώρα- και ποτέ δεν είναι αργά- δικαιοσύνη στα μέτρα γιατί, όπως εξήγησε: «Για να πετύχουμε, πρέπει να υπάρχει η κοινή αίσθηση ότι τα μέτρα είναι δίκαια.Μόνο έτσι θα επιτύχουμε» . Προς άρση όμως κάθε παρεξηγήσεως, η κυρία Παπανδρέου συντάσσεται με τα αισθήματα που επικρατούν αυτήν την περίοδο, παραμονές συζήτησης του προϋπολογισμού στη Βουλή, με τους υπόλοιπους βουλευτές του Κινήματος, λέγοντας με νόημα: «Οι βουλευτέςστηρίζουν μεν την κυβέρνηση,αλλά δεν είναι και τόσο ευτυχείς με τόσα που συμβαίνουν γύρω τους».
Χωρίς να δείχνει ενοχλημένη επειδή παρέμεινε και μετά τον ανασχηματισμό εκτός κυβερνήσεως και χωρίς να επιδιώκει να έχει συναντήσεις με τον πρωθυπουργό κ. Γ.Παπανδρέου, δηλώνει πως ως πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών δεν μπορεί να παραμένει απαθής στον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται τα μέτρα του μνημονίου: «Υπάρχει καθυστέρηση,πώς να το κάνουμε;Υπάρχει καθυστέρηση σε ορισμένους τομείς που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να υπάρξει.Και ομιλώ για τους τομείς και της ανάπτυξης και της γραφειοκρατίας». Και όταν ερωτάται πού, κατά τη γνώμη της, οφείλεται αυτή η καθυστέρηση, λέει συνήθως πως «όταν η χώρα βρίσκεται σε περίοδο έκτακτης ανάγκης,πρέπει να υπάρχει και λειτουργία και αποτελεσματικότητα έκτακτης ανάγκης. Αποτελεσματικότητα η οποία απαραιτήτως πρέπει να συνοδεύεται και από ταχύτητα...».
Ταχύτητα όμως πού; Στο οικονομικό επιτελείο; Η κυρία Παπανδρέου είναι πολύ προσεκτική όταν γίνεται λόγος για το οικονομικό επιτελείο της κυβερνήσεως και ειδικότερα για τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου : «Γνωρίζω το βάρος και το δύσκολο έργο που έχει το οικονομικό επιτελείο» λέει συνήθως την ώρα που οι πάντες στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠαΣοΚ διαπιστώνουν ότι σε πολλά θέματα της οικονομικής πολιτικής έχει διαφορετικές απόψεις και ότι με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών δεν διατηρεί και τις καλύτερες δυνατές σχέσεις. Εχει μιλήσει δημοσίως και σε κλειστές συνεδριάσεις της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής στην οποία προεδρεύει κατά της ακολουθούμενης πολιτικής, ενώ έχει εξαπολύσει ακόμη και επιθέσεις κατά του υφυπουργού Οικονομικών (και στενού συνεργάτη του κ. Παπακωνσταντίνου) κ. Φ.Σαχινίδη. Αφορμή στάθηκε η διάταξη που κατέθεσε για τις συμβάσεις που συνάπτει η Ελλάδα με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης όταν πρόκειται η χώρα μας να δανείσει άλλη χώρα, και όχι όταν πρόκειται αυτή να λάβει οικονομική βοήθεια. Η κυρία Παπανδρέου διαμαρτυρήθηκε τότε έντονα ζητώντας από τον κ. Σαχινίδη να την πάρει πίσω και, όταν θα την ξαναφέρει, να μην είναι τόσο... δυσνόητη! Δεν δίστασε σε μια άλλη συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής να επικρίνει την κυρία Λούκα Κατσέλη για την τροπολογία που είχε φέρει για τα φάρμακα, απειλώντας μάλιστα ότι δεν πρόκειται να την ψηφίσει. Ή, επίσης, να δηλώσει στην κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τις τροπολογίες που ρυθμίζουν τις υποχρεώσεις των νοσοκομείων στους προμηθευτές: «Δεν είναι δυνατόν η Βουλή να παίζει τον ρόλο του πλυντηρίου και να ξεπλένει παρανομίες» τής είπε αφήνοντάς την άφωνη. Και να ήταν μονάχα αυτό; Κατέθεσε ερώτηση μαζί με άλλους 14 βουλευτές η οποία στρεφόταν εναντίον του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ.Προβόπουλου για την απόφασή του να καταργήσει τη δημοπρασία και να αυξήσει από τρεις σε δέκα εργάσιμες ημέρες τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης των ομολόγων, χωρίς να τα έχουν στην κατοχή τους οι επενδυτές.
Η κυρία Παπανδρέου ποτέ δεν έχει συνταχθεί με τις απόψεις του κ. Προβόπουλου, αφού επανειλημμένως, όπως λένε οι συνεργάτες της, έχει στραφεί ευθέως εναντίον του τόσο για τις πράξεις όσο και για τις παραλείψεις του. Τον ρώτησε ευθέως στη Βουλή πού έχουν πάει τα 68 δισ. ευρώ που χορήγησε η πολιτεία για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος, διότι μέχρι τώρα δεν έχουν προωθηθεί στην πραγματική οικονομία.
Στην πραγματικότητα, όπως λένε οι βουλευτές του ΠαΣοΚ που μετέχουν στην Επιτροπή Οικονομικών, η κυρία Παπανδρέου, με τη σκληρή κριτική που ασκεί συχνά εναντίον του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, απευθύνεται εμμέσως πλην σαφώς εναντίον του κ. Παπακωνσταντίνου και στην ακολουθούμενη πολιτική του.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι κατά καιρούς σε συζητήσεις της στο εντευκτήριο της Βουλής, όπου προσέχει κάθε φορά να μη συναναστρέφεται με τους ίδιους βουλευτές ώστε κανείς να μην μπορεί να την κατηγορήσει ότι δημιουργεί ομάδα ή τάση (όπως έκανε το 1995 όταν οργάνωσε στο σπίτι της το περίφημο δείπνο των τεσσάρων για στήριξη του κ.Κ. Σημίτη στην αρχηγία του ΠαΣοΚ), αναφέρεται τόσο σε λάθη της κυβέρνησης όσο- και αυτό είναι ένα νέο στοιχείο- στην έλλειψη συντονισμού. Στον συντονισμό λέγεται ότι εντοπίζει το πρόβλημα, αφού διατυπώνει αντιρρήσεις για το μοντέλο διακυβέρνησης, ακόμη και για τη δομή του κυβερνητικού σχήματος, με την επισήμανση ότι δεν υπάρχει εμφανές κέντρο λήψης αποφάσεων.
Ισως ορισμένοι με τη στάση της ή με τις αποστάσεις που κρατά σε ορισμένες κυβερνητικές αποφάσεις σπεύσουν να της καταλογίσουν ότι κάνει ένα είδος εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο κόμμα,τη στιγμή που κανείς άλλος δεν κάνει.Η ίδια το αρνείται,λέγοντας ότι την εκνευρίζει το γεγονός ότι«κάποια πράγματα,όταν δεν γίνονται στην ώρα τους,είναι δύσκολο στο μέλλον να τα αντιμετωπίσεις.Χρειάζεται να υπάρξει σε κάθε περίπτωση πολιτικό θάρρος,πολιτική ειλικρίνεια και κυρίως πολιτική ευθύνη...». Οσο για τον όρο«αντάρτισσα» που πολλοί τής αποδίδουν,η ίδια τον αντιπαρέρχεται,λέγοντας ότι προτιμά τον όρο...«Καρυάτις». Αλλωστε τον τίτλο αυτόν τον κέρδισε δικαίως,λένε, όταν τα έβαλε την περίοδο που ήταν επίτροπος με την πανίσχυρη κυρίαΜάργκαρετ Θάτσεργια τη Χάρτα των Κοινωνικών Δικαιωμάτων.Τότε,το 1989, που ακόμη και οι «Τimes» την έκαναν σκίτσο,παρουσιάζοντάς την ως...Καρυάτιδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου