Γιατί η υπόθεση Φούντα θυμίζει όλο και πιο πολύ την υπόθεση Τσουτσουβή;

Με αφορμή το χθεσινό "τρομοκρατικό χτύπημα στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, θεωρούμε ότι καλό είναι να κάνουμε μια αναδρομή σε παλαιότερα ενδιαφέροντα άρθρα για να μη τρώμε κουτόχορτο και δεχόμαστε απροβληματιστα ότι μας πλασάρουν ως πραγματικότητα...

14/04/2010  απο το ιστολόγιο antinews

Ανήμερα την Πρωταπριλιά του 1985 έκανε την εμφάνισή της η οργάνωση «Αντικρατική Πάλη» του Χρήστου Τσουτσουβή, αναλαμβάνοντας την  ευθύνη για τη δολοφονία του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου, με προκηρύξεις που πέταξε κάτω από το αυτοκίνητό του.

Ύστερα μόνο από ενάμιση μηνά, στις 15 Μαΐου 1985, ο Τσουτσουβής σκοτώνεται σε μάχη με αστυνομικούς.

Οι συνθήκες του θανάτου είναι πολύ περίεργες. Για παράδειγμα οι τρεις αστυνομικοί είχαν εντοπίσει από καιρό στην οδό Αμφίκλειας 18 στου Γκύζη μια κλεμμένη μοτοσυκλέτα και την είχαν στήσει για να συλλάβουν τους ενόχους . Έβγαλαν λοιπόν το “μπουζί” για να μην μπορεί να κινηθεί η  μοτοσυκλέτα και περίμεναν σε ένα αυτοκίνητο. Την κλεμμένη μοτοσυκλέτα πήγαν να παραλάβουν  δυο άνδρες, ενώ επισήμως ελέχθη τότε ότι ήταν ο Τσουτσουβής ήταν μόνος τους. Μόλις αντιλήφθηκαν τους αστυνομικούς χωρίς να διστάσουν  άρχισαν να τους πυροβολούν με ένα 9αρι και ένα 38αρι. Οι αστυνομικοί ανταπέδωσαν  τα πυρά και έμειναν στον τόπο ο Τσουτσουβής και ο αστυφύλακας Βασίλης Μπουρας. Οι δυο άλλοι αστυνομικοί τραυματίσθηκαν θανάσιμα.

Από την πρώτη στιγμή η αστυνομία υποστήριξε ότι ο Τσουτσουβής σκοτώθηκε από σφαίρες των αστυνομικών, αλλά είναι κάπως δύσκολα να πιστέψουμε ότι μπόρεσε και έκανε τόση ζημιά στους αντιπάλους του. Τρεις αστυνομικοί νεκροί !!!. Ούτε ο Κάρλος δεν είχε καταφέρει παρόμοιο «επίτευγμα».

Τα ερωτήματα μένουν αναπάντητα από τότε; Ποιος «εκτέλεσε» τον Τσουτσουβή; Ο σύντροφος που ήταν μαζί του , σύμφωνα με «μάρτυρες», για να μην έπεφτε τραυματισμένος  στα χέρια της αστυνομίας;  Έπεσε νεκρός από τα πυρά των αστυνομικών; Συνέβη κάτι άλλο;

Το επεισόδιο στου Γκύζη είναι μπορεί κανείς να πει «καρμπόν» ενός άλλου: Τη νύκτα της 19^ης προς την 20^η Οκτωβρίου 1977 – δηλαδή στα γενέθλια της «20 Οκτώβρη» – μια ομάδα του ΕΛΑ αποπειράται να βάλει βόμβα στο εργοστάσιο της AEG,  στο Ρέντη . Στην απόπειρα πήραν μέρος τέσσερα μέλη του ΕΛΑ με επικεφαλής τον 34χρονο τότε οικονομολόγο Χρήστο-Στέφανο Κασσίμη και δυο αυτοκίνητα .  Σκοπός της επιχείρησης ήταν να βάλουν εκρηκτικό μηχανισμό σε μια αποθήκη της AEG σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους εργαζόμενους που είχαν κηρύξει τότε πολυήμερη απεργία. Τους εντοπίζουν όμως  δυο αστυνομικοί που περιπολούσαν με πολιτική ενδυμασία, ακολουθεί ανταλλαγή πυρών και ο Κασσίμης πέφτει νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι.  Οι άλλοι καταφέρνουν να το σκάσουν.

Όπως και ο Τσουτσουβής, έτσι και ο Κασσίμης εθεωρείτο από τους «πατέρες» της ελληνικής τρομοκρατίας.

Στις 5 Ιουλίου1985, με προκήρυξη του ο ΕΛΑ υποστήριξε ότι ο Τσουτσουβής ήταν μέλος του από το 1976 ώς το 1980, και ότι έφυγε «για να ακολουθήσει τις δικές του ιδιαίτερες επιλογές, που ο πολιτικός χαρακτήρας τους δεν συμβάδιζε με την ιδεολογική και πολιτική αντίληψη και πρακτική του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα». Στη συνέχεια ξεσπά δημόσια ιδεολογική πάλη μεταξύ του ΕΛΑ και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων («Χρήστος Κασσίμης» κλπ) που όπως αποδείχθηκε αργότερα οδήγησαν σε μεγάλες ανακατατάξεις στο χώρο και την εμφάνιση νέων οργανώσεων και μορφών τρομοκρατίας. Αργότερα, μετά το καλοκαίρι του 2002 δημοσιεύτηκαν πληροφορικές ότι  ο Tσουτσουβής είχε σχέσεις  και με τον Δημήτρη Kουφοντίνα, τον αποκαλούμενο και «φαρμακοχέρη»  της 17Ν .