Ολες οι θυσίες μας στις τσέπες των δανειστών

απο την Ελευθεροτυπία 28/06/2010

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ

Σε θυσίες για τους δανειστές μας φαίνεται ότι υποβάλλονται μισθωτοί και συνταξιούχοι, των οποίων το εισόδημα έχει πληγεί αγρίως από τα μέτρα της κυβέρνησης. Το όποιο «όφελος» προκύπτει για τον κρατικό προϋπολογισμό από τις περικοπές μισθών, συντάξεων αλλά και η εξοικονόμηση πόρων από την εφαρμογή του νέου Ασφαλιστικού θα εξανεμιστεί την προσεχή τριετία.

Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες δημόσιες δαπάνες που έχουν μπει «στην πρέσα», το κονδύλι των τόκων διογκώνεται απορροφώντας έτσι ολοένα και περισσότερους φόρους από αυτούς που θα φέρει στα κρατικά ταμεία η φορολογική επιδρομή.

25 δισ. σε 3 έτη

Υπολογίζεται ότι το 2013 η δαπάνη των τόκων για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους θα διπλασιαστεί προσεγγίζοντας το 10% του ΑΕΠ, από 5% που ήταν πέρυσι. Τούτο σημαίνει ότι με τα σημερινά δεδομένα το Δημόσιο από 12,9 δισ. ευρώ που κατέβαλε για τόκους θα αναγκαστεί να πληρώνει μέσα σε μία τριετία περισσότερα από 25 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της HSBC, η Ελλάδα την προσεχή τριετία θα κατέχει τα σκήπτρα δαπανώντας περίπου το 9% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος για τόκους, ενώ η Ιταλία θα ξοδεύει περίπου το 5,8%, η Πορτογαλία το 4,9% και η Ισπανία μόνο το 3,3%.

Η Ελλάδα θα πληρώσει την ερχόμενη τριετία τους δυσβάσταχτους όρους που «επέβαλαν» οι αγορές. δηλαδή οι δανειστές της μέχρι τον περασμένο Μάιο, οπότε αναγκάστηκε να προσφύγει στον μηχανισμό βοήθειας Ε.Ε/ΔΝΤ. Μέχρι τότε η χώρα είχε αντλήσει από τις αγορές περίπου 30 δισ. ευρώ με επιτόκια που κυμαίνονταν στο 6%. Αντίστοιχα υψηλά επιτόκια ενδεχομένως θα κληθεί να καταβάλει το Δημόσιο προκειμένου να διαθέσει μέσα στον Ιούλιο έντοκα γραμμάτια αξίας 4 δισ. ευρώ. Τα δάνεια που θα μας χορηγήσει το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είναι τριετούς και πενταετούς διάρκειας με περίοδο χάριτος, και το επιτόκιό τους έχει οριστεί στο 5%. Κατά συνέπεια οι όροι εξυπηρέτησης και αποπληρωμής είναι λιγότερο επαχθείς.

Το 20% των φορολογικών εσόδων

Παρά ταύτα η εξυπηρέτηση του χρέους των 300 δισ. ευρώ αποτελεί πληγή χαίουσα καθώς οι δαπάνες για την εξυπηρέτησή του είναι ανελαστικές (εκτός και αν η χώρα αναγκαστεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωσή του) και απορροφούν ένα ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των φορολογικών εσόδων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της HSBC, το 2013 για τόκους θα πληρώνουμε το 20% των φορολογικών εσόδων. Το 2009, σύμφωνα με τα απολογιστικά στοιχεία του Γενικού Λογιστήριου του Κράτους, το μερίδιο των φορολογικών εσόδων που διατέθηκε για τόκους ήταν μόλις 13,6%. Με άλλα λόγια, παρά τα μέτρα αύξησης των φορολογικών εσόδων που έχει λάβει η κυβέρνηση, μέσα σε τρία χρόνια ένα πρόσθετο 10% των εσόδων αυτών θα πρέπει να δεσμευτεί προκειμένου να πληρωθούν οι τόκοι των δανειστών μας.

Η Ελλάδα υφίσταται συγκριτικά με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τη μεγαλύτερη «αιμορραγία» φορολογικών εσόδων προκειμένου να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος. Το 2013 υπολογίζεται ότι η Ιρλανδία θα δαπανά για τόκους το 14% των φορολογικών της εσόδων, η Ιταλία το 12,4% και η Πορτογαλία μόνο το 10,3%. Υπό τις συνθήκες αυτές εκτιμάται ότι το χρέος της Ελλάδας θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται μετά το 2013.*