Ιστότοπος εναλλακτικής ενημέρωσης, με σταχυολόγηση και παρουσίαση αξιοπρόσεκτων ειδήσεων και απόψεων.






AddThis

Bookmark and Share

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΖΟΡΤΖ ΣΟΡΟΣ

Το... φιλάνθρωπο «γεράκι»

Ο αδίστακτος κερδοσκόπος ξαφνιάζει ξανά µε τον ακτιβισµό του υπέρ των Ροµά
απο ΤΑ ΝΕΑ  25/9/2010

Ως «ο µεγαλύτερος κερδοσκόπος όλων των εποχών» τίναξε στον αέρα την Τράπεζα της Αγγλίας και ξεδόντιασε κάµποσες ασιατικές «τίγρεις». Ως «πνευµατικό τέκνο του Καρλ Πόπερ» έχει υποστηρίξει διάφορες χρωµατιστές 
επαναστάσεις στις Δηµοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Και ως «δισεκατοµµυριούχος φιλάνθρωπος» έχει προσφέρει τεράστια ποσά για τους Ροµά. Πώς γίνεται να συνυπάρχουν όλα αυτά σε έναν άνθρωπο; 

Η αλήθεια είναι ότι ο Τζορτζ Σόρος έχει όλες εκείνες τις ιδιότητες που συνθέτουν το «απόλυτο κακό». Η εβραϊκή του καταγωγή προσφέρεται για θεωρίες συνωµοσίας και ενισχύει τις βεβαιότητες εκείνων που πιστεύουν ότι οι «Εβραίοι κυβερνάνε τον κόσµο». Στον αόρατο και σκοτεινό κόσµο των κερδοσκόπων, ενός είδους που ενδηµεί στην αχαρτογράφητη γη των αγορών και λυµαίνεται τον άυλο πλούτο του κόσµου, αυτός είναι σχεδόν ο µοναδικός που έχει πρόσωπο και ταυτότητα. Ακολουθώντας τα στερεότυπα, ο πολιτογραφηµένος αµερικανός Τζορτζ Σόρος θα έπρεπε να ξεκοκαλίζει το πρωί τα αποµεινάρια κάποιας τσακισµένης οικονοµίας και την εποµένη να «πίνει µε το µπουρί» το αίµα που της έχει αποµείνει. Κανονικά, θα έπρεπε να αναπαύεται στον πακτωλό των χρηµάτων του και να λιµάρει τα νύχια του µε τον νου του στο επόµενο θύµα. Το «απόλυτο κακό», όµως, δεν κυκλοφορεί µόνο στις αγορές. Αρκεί κάποιος να αφιερώσει λίγο περισσότερο χρόνο στο Διαδίκτυο για να διαβάσει ότι ο Σόρος έχει κάποια σχέση µε την έκρηξη στην πλατφόρµα που έπνιξε στο πετρέλαιο τον Κόλπο του Μεξικού ή ότι είχε συνεργαστεί µε τη CΙΑ για την ανατροπή του Σλόµπονταν Μιλόσεβιτς. Και πώς γλίτωσε από τους ναζί στη Βουδαπέστη του 1944 όταν 500.000 
εβραίοι της πόλης πήραν τον δρόµο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Ασφαλώς θα ήταν δωσίλογος. Οι κατηγορίες. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το πιο αµετροεπές κοµµάτι του κυβερνοχώρου τού επιφυλάσσει µια τέτοια µοίρα: ο Τζορτζ Σόρος ανήκει σε εκείνες τις περιπτώσεις που δεν ταξινοµούνται εύκολα. Ενας επενδυτής µπορεί να είναι «κοράκι» ή κερδοσκόπος, αλλά σε καµία περίπτωση πολιτικός ακτιβιστής. Είναι αδύνατον να δηλώνει οπαδός της ανοικτής κοινωνίας, της ανεκτικότητας και του σεβασµού στη διαφορετικότητα και γίνεται ελάχιστα πιστευτός όταν ισχυρίζεται ότι πέρασε το κατώφλι της Wall Street για να βγάλει τόσα χρήµατα ώστε να ασχοληθεί απερίσπαστος µε την πολιτική σκέψη και τη φιλοσοφία. Δεν γίνεται πιστευτός ακόµη και όταν η διαδροµή του είναι µάρτυρας των προθέσεών του. 

Ο Σόρος γεννήθηκε πριν από 80 χρόνια στη Βουδαπέστη ως Γκιόργκι Σβαρτζ, γιος του Τίβανταρ Σβαρτζ, ενός συγγραφέα που έγραφε στη γλώσσα εσπεράντο. Από την πατρίδα του το έσκασε στα 16 του χρόνια χάρις σε ένα διεθνές συνέδριο για τα εσπεράντο και όταν η παρουσία των σοβιετικών στρατευµάτων προδιέγραφε το µέλλον της Ουγγαρίας. Οι σπουδές του στο London School of Εconomics τον έφεραν σε επαφή µε τον άνθρωπο που ο ίδιος αποκαλεί «πνευµατικό του πατέρα». Στον καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας του LSΕ Καρλ Πόπερ, πολέµιο κάθε µορφής ολοκληρωτισµού, ο Σόρος δηλώνει ότι οφείλει πολλά. 

«Επηρεάστηκα πολύ από τον Καρλ Πόπερ, τον φιλόσοφο της επιστήµης, του οποίου το βιβλίο “Η ανοικτή κοινωνία και οι εχθροί της” µε έκανε να κατανοήσω το ναζιστικό και το κοµµουνιστικό καθεστώς που είχα από πρώτο χέρι βιώσει ως έφηβος στην Ουγγαρία. Τα καθεστώτα αυτά είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Θεωρούσαν ότι κατείχαν την απόλυτη αλήθεια και επέβαλλαν την κοσµοθεωρία τους µε τη χρήση βίας», έγραφε στο βιβλίο του «Η κρίση του παγκόσµιου καπιταλισµού» µε το οποίο ασκούσε αυστηρή κριτική στις πολιτικές ηγεσίες και τις νοµισµατικές αρχές, ενώ καλούσε τους επιχειρηµατίες να πάψουν να έχουν αποκλειστικό στόχο το κέρδος. 

Η επίθεση στην Αγγλία. Η «κρίση του παγκόσµιου καπιταλισµού» εκδόθηκε το 1998 και προκάλεσε πολλές απορίες αλλά και ειρωνικά σχόλια. Ο Σόρος είχε γίνει διάσηµος έξι χρόνια νωρίτερα µε µια κερδοσκοπική επίθεση στη στερλίνα που έκανε τον ίδιο πλουσιότερο κατά ένα δισ. δολάρια, ενώ υποχρέωσε την Τράπεζα της Αγγλίας να υποτιµήσει το νόµισµα και το αποσύρει από τον ευρωπαϊκό µηχανισµό συναλλαγµατικών ισοτιµιών. Ποιος τον πιστεύει, λοιπόν; Μήπως η κριτική στο σύστηµα δεν είναι το άλλοθι της δυτικής δηµοκρατίας και της οικονοµίας της αγοράς; Στο µεταξύ, ο Σόρος είχε χρηµατοδοτήσει γενναία την Αλληλεγγύη του Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία, αλλά και οργανώσεις κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Και δεν σταµάτησε εκεί: Το 2005 το Κρεµλίνο τον κατηγόρησε ευθέως για ανάµειξη στην Επανάσταση των Ρόδων στη Γεωργία και στην Πορτοκαλί Επανάσταση της Ουκρανίας την ίδια περίοδο, αν και ο ίδιος επιµένει ότι ο ρόλος του στην Επανάσταση των Ρόδων «έχει υπερεκτιµηθεί». Χιλιάδες δολάρια είχε δώσει στη Βοσνία αλλά και για να µην επανεκλεγεί ο Μπους. 

Πριν από λίγες ηµέρες, ο Σόρος άσκησε έντονη κριτική στον πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί για το πογκρόµ εναντίον των Ροµά αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ενωση για τα ελάχιστα που κάνει για να λύσει το πρόβληµα. «Ο κ. Σαρκοζί παραβίασε την ευρωπαϊκή νοµοθεσία. Με την πολιτική του στιγµατίζει µια ολόκληρη εθνοτική οµάδα και την παρουσιάζει ως απειλή για την κοινωνία. Η πολιτική αυτή βρίσκεται στον αντίποδα των δικαιωµάτων του ανθρώπου», δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφηµερίδα «Le Μonde». Θα πρέπει να του αναγνωρισθεί ότι το ενδιαφέρον του δεν είναι όψιµο. Μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, το Ιδρυµα Ανοικτή Κοινωνία έχει διαθέσει 150 εκατ. δολάρια για την κοινωνική ενσωµάτωση της µοναδικής ανέστιας φυλής στην Ευρώπη. Η πρώτη οικονοµική ενίσχυση χρονολογείται στο µακρινό 1984 και είχε προορισµό τους Ροµά της Ουγγαρίας. Στο διάστηµα αυτό, το Ιδρυµα έχει σύρει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για πολιτική διακρίσεων εις βάρος των Τσιγγάνων. Ενδεχοµένως θα επικέντρωνε λιγότερη καχυποψία στο πρόσωπό του εάν αγωνιζόταν για τα δικαιώµατα των Ροµά όχι ως «ο µεγαλύτερος κερδοσκόπος όλων των εποχών» ή ως «ο δισεκατοµµυριούχος φιλάνθρωπος» αλλά ως εκφραστής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, αφού για ένα µεγάλο τµήµα της κοινής γνώµης το αρκτικόλεξο ΜΚΟ είναι κάτι σαν πιστοποιητικό ανιδιοτέλειας και ηθικής νοµιµοποίησης και προσφέρει αυτοµάτως την έξωθεν καλή µαρτυρία. Ακριβώς ό,τι λείπει από τον Τζορτζ Σόρος. 

ΕΙΠΕ
Μια ανοικτή κοινωνία επιτρέπει τον µεγαλύτερο βαθµό ελευθερίαςσε όλα τα µέλη της
ΕΙΠΑΝ ΓΙ' ΑΥΤΟΝ
Αφησε το στίγµα του ως ένας εξαιρετικά επιτυχηµένοςκερδοσκόπος, αρκετά σοφός ώστε να αποσύρεται από τις αγορές όσο είναι ακόµα µπροστά στο παιχνίδι
Πολ Βόλκερ, πρώην πρόεδρος της Οµοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου