Είναι λύση η νομιμοποίηση;

απο τη Ναυτεμπορική

Το οργανωμένο έγκλημα που τροφοδοτείται από τις παράνομες ουσίες είναι χειρότερο από την κατανάλωση των ουσιών αυτών. H διαπίστωση αυτή κάνει πολλούς πολιτικούς ηγέτες, με τελευταίο τον πρώην πρωθυπουργό της Ισπανίας Φελίπε Γκονθάλεθ, να επισημαίνουν ότι η κατάσταση της οργανωμένης βίας έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, ώστε πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα των ναρκωτικών.

Η λύση, σύμφωνα με τον Γκονθάλεθ, είναι μια διεθνής διάσκεψη που θα εξετάσει το ενδεχόμενο νομιμοποίησης των ναρκωτικών. Καμιά χώρα δεν μπορεί από μόνη της να αποφασίσει κάτι τέτοιο, καθώς το κόστος για την πολιτική της ηγεσία θα ήταν μεγάλο.

Το επιχείρημα που ακούγεται συχνότερα από τους υπέρμαχους της νομιμοποίησης είναι η αύξηση του οργανωμένου εγκλήματος που σημειώθηκε στην Αμερική την εποχή της ποτοαπαγόρευσης (1920-1933). Το φαινόμενο αυτό σταμάτησε, όταν δόθηκε τέλος στην απαγόρευση και νομιμοποιήθηκε η εμπορία αλκοόλ, με τους φόρους φυσικά που τη συνόδευαν.

Τα Ηνωμένα Εθνη υπολογίζουν ότι υπάρχουν σήμερα στον κόσμο πάνω από 200 εκατομμύρια χρήστες ναρκωτικών, γεγονός που αντιστοιχεί σε ένα εμπόριο άνω των 270 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και η μάχη που δίνεται εναντίον των ναρκωτικών δεν φέρνει αποτελέσματα. Στην καλύτερη περίπτωση, επισημαίνει η Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών κατά των Ναρκωτικών και των Εγκλημάτων (UNODC), υπάρχει σταθεροποίηση.

Τρεις πρώην πρόεδροι, ο Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο της Βραζιλίας, ο Ερνέστο Σεντίγιο του Μεξικού και ο Σέσαρ Γκαβίρια της Κολομβίας, ζήτησαν τον περασμένο Φεβρουάριο στο Ρίο την αποποινικοποίηση της κατοχής μαριχουάνας για προσωπική χρήση. Μαζί με την έκκληση αυτή, την οποία προσυπογράφει τώρα και ο Γκονθάλεθ, ζήτησαν και αλλαγή στρατηγικής στον αγώνα κατά των ναρκωτικών. Όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι αντιπαραγωγικά και αρνητικά, τόνισαν.

Πέρα από την ευκολία με την οποία απευθύνονται τέτοιες εκκλήσεις από ανθρώπους που δεν έχουν πλέον αξιώματα -όσο τα είχαν, δεν ασχολούνταν με το πρόβλημα- είναι γεγονός ότι οι επισημάνσεις τους συμφωνούν μ' εκείνες πολλών διεθνών οργανισμών. «Κατά πρώτον, οι αρμόδιοι για την τήρηση του νόμου πρέπει να επικεντρώσουν την προσοχή τους στους εμπόρους, και όχι στους χρήστες», τονίζει ο διευθυντής της UNODC Αντόνιο Μαρία Κόστα. Κατά την άποψή του, πάντως, το εμπόριο των ουσιών δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί.

«Οι επιπτώσεις της νομιμοποίησης δεν είναι γνωστές», παραδέχεται ο Μπρένταν Χιουζ, νομικός αναλυτής του ΟΕDΤ (Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ναρκωτικών και Τοξικομανίας). «Όλα όσα λέγονται είναι θεωρητικά, αφού δεν υπάρχουν παραδείγματα. Εξαίρεση αποτελεί η Ολλανδία, όπου υπάρχει μια ντε φάκτο νομιμοποίηση της κάνναβης, με ελεύθερη πώλησή της σε συγκεκριμένα καταστήματα. Από τότε που ξεκίνησε αυτό το μέτρο, το 1976, είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια αύξηση της κατανάλωσης. Το ίδιο όμως συμβαίνει και στις γειτονικές χώρες όπου απαγορεύεται η πώληση, δηλαδή το Βέλγιο, τη Γερμανία και τη Γαλλία».

Πηγή: El Pais, ΑΠΕ-ΜΠΕ