Αναρτήσεις
απο το defencenet
Σε συμφωνία ήρθε το υπουργείο Άμυνας και πιο συγκεκριμένα η ΓΔΑΕΕ με την κατασκευάστρια κοινοπραξία EADS International για την παραλαβή των 16+4 μεταφορικών ελικοπτέρων ΝΗ-90! Η συμφωνία προβλέπει οι παραλαβές να ξεκινήσουν το αργότερο τον Μάρτιο του 2011 και να ολοκληρωθούν στις 31 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου. Το κρίσιμο σημείο της διαφωνίας μεταξύ ΓΔΑΕΕ και κοινοπραξίας ήταν οι ρήτρες από την καθυστέρηση παράδοσης, όπως επίσης και ο χρόνος παράδοσης των ελικοπτέρων.
Η κοινοπραξία μετέφερε προς το 2013 (!) την ολοκλήρωση των παραδόσεων με το δικαιολογητικό ότι λόγω της καθυστέρησης είχαν βγει εκτός ομαλής γραμμής παραγωγής τα ελικόπτερα. Μάλιστα είχαν κυκλοφορήσει και φήμες ότι αυτά που είχαν κατασεκυαστεί για την Ελλάδα δόθηκαν σε τρίτη χώρα, αλλά δεν ευσταθούσαν.
Οι ρήτρες τελικά έκλεισαν «κάπου στην μέση» μεταξύ των 80 εκατ. ευρώ που αποδεχόταν η ΕADS και των 160 που διεκδικούσε η ΓΔΑΕΕ. Σε οποιαδήποτε περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για διπλή επιτυχία της ελληνικής υπηρεσίας.
Το συνολικό ύψος της σύμβασης ήταν 657,5 εκατ. ευρώ και έφτασε περί τα 703 εκατ. ευρώ με το χρηματοοικονομικό κόστος. Η σύμβαση είχε υπογραφεί με διαδικασίες εξπρές τον Αύγουστο του 2003 λίγες ημέρες μετά την απόφαση του ΚΥΣΕΑ και είχε εκταμιευθεί το 40% του ποσού μέσα σε δύο μήνες!
Οι καθυστερήσεις στην παράδοση οφείλονταν σε τεχνικές ατέλειες και προβλήματα πιστοποιήσεων και όταν ξεκινήσουν να παραδίδονται θα έχουν καθυστερήσει πέντε χρόνια (!) αφού έπρεπε να είχαν ξεκινήσει τις παραδόσεις με αρχική επιχειρησιακή ικανότητα τα πρώτα επτά ελικόπτερα το 2006.
Τα 16 + 4 ελικόπτερα, σίγουρα θα δώσουν «ανάσα» στις αερομεταφορές του Στρατού, αλλά θα πολλαπλασιάσουν και τις ικανότητες διεξαγωγής ειδικών επιχειρήσεων αφού τα τέσσερα από αυτά είναι ειδικής έκδοσης.
Οπωσδήποτε δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα UH-1, αφού τόσο ο αριθμός τους και το υψηλό κόστος κτήσης, όσο και τα επιχειρησιακά τους χαρακτηριστικά τα κατατάσσουν σε άλλη κατηγορία. Για τα UH-1 θεωρούμε ότι είναι μονόδρομος ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού δεδομένης της απόλυτα αρνητικής οικονομικής συγκυρίας και μέχρις ότου υπάρξει ένα πρόγραμμα διακλαδικού ελικοπτέρου, το οποίο μπορεί να είναι και το ΝΗ-90, αφ'ότι όμως ξεπεραστούν οι οικονομικές δυσκολίες.
Ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των UH-1 θα κόστιζε περί τα 3 εκατ. ευρώ ανά ελικόπτερο με χρόνο παράδοσης τους 12 μήνες. Δηλαδή μέσα σε μία διετία θα μπορούσαμε να έχουμε διαθέσιμα π.χ. 15 εκσυγχρονισμένα ελικόπτερα με σήμαντικά αναβαθμισμένες ικανότητες και κόστος περί τα 45 εκατ. ευρώ.
Αλλά όλα αυτά είναι σε θεωρητική βάση. Το θέμα είναι τι διαθέσιμα κονδύλια υπάρχουν και τι συνδυασμός θα γίνει αυτών με τις επιχειρησιακές ανάγκες.
Με το κλείσιμο της υπόθεση της ΝΗ-90, ανοίγει και πάλι ο δρόμος για την προμήθεια των 15 ελικοπτέρων SAR Super Puma.
Οι ρήτρες τελικά έκλεισαν «κάπου στην μέση» μεταξύ των 80 εκατ. ευρώ που αποδεχόταν η ΕADS και των 160 που διεκδικούσε η ΓΔΑΕΕ. Σε οποιαδήποτε περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για διπλή επιτυχία της ελληνικής υπηρεσίας.
Το συνολικό ύψος της σύμβασης ήταν 657,5 εκατ. ευρώ και έφτασε περί τα 703 εκατ. ευρώ με το χρηματοοικονομικό κόστος. Η σύμβαση είχε υπογραφεί με διαδικασίες εξπρές τον Αύγουστο του 2003 λίγες ημέρες μετά την απόφαση του ΚΥΣΕΑ και είχε εκταμιευθεί το 40% του ποσού μέσα σε δύο μήνες!
Οι καθυστερήσεις στην παράδοση οφείλονταν σε τεχνικές ατέλειες και προβλήματα πιστοποιήσεων και όταν ξεκινήσουν να παραδίδονται θα έχουν καθυστερήσει πέντε χρόνια (!) αφού έπρεπε να είχαν ξεκινήσει τις παραδόσεις με αρχική επιχειρησιακή ικανότητα τα πρώτα επτά ελικόπτερα το 2006.
Τα 16 + 4 ελικόπτερα, σίγουρα θα δώσουν «ανάσα» στις αερομεταφορές του Στρατού, αλλά θα πολλαπλασιάσουν και τις ικανότητες διεξαγωγής ειδικών επιχειρήσεων αφού τα τέσσερα από αυτά είναι ειδικής έκδοσης.
Οπωσδήποτε δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα UH-1, αφού τόσο ο αριθμός τους και το υψηλό κόστος κτήσης, όσο και τα επιχειρησιακά τους χαρακτηριστικά τα κατατάσσουν σε άλλη κατηγορία. Για τα UH-1 θεωρούμε ότι είναι μονόδρομος ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού δεδομένης της απόλυτα αρνητικής οικονομικής συγκυρίας και μέχρις ότου υπάρξει ένα πρόγραμμα διακλαδικού ελικοπτέρου, το οποίο μπορεί να είναι και το ΝΗ-90, αφ'ότι όμως ξεπεραστούν οι οικονομικές δυσκολίες.
Ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των UH-1 θα κόστιζε περί τα 3 εκατ. ευρώ ανά ελικόπτερο με χρόνο παράδοσης τους 12 μήνες. Δηλαδή μέσα σε μία διετία θα μπορούσαμε να έχουμε διαθέσιμα π.χ. 15 εκσυγχρονισμένα ελικόπτερα με σήμαντικά αναβαθμισμένες ικανότητες και κόστος περί τα 45 εκατ. ευρώ.
Αλλά όλα αυτά είναι σε θεωρητική βάση. Το θέμα είναι τι διαθέσιμα κονδύλια υπάρχουν και τι συνδυασμός θα γίνει αυτών με τις επιχειρησιακές ανάγκες.
Με το κλείσιμο της υπόθεση της ΝΗ-90, ανοίγει και πάλι ο δρόμος για την προμήθεια των 15 ελικοπτέρων SAR Super Puma.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου