Πανωλεθρία των ΗΠΑ στο Ιράκ

του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ  24/8/2010

Χλευασμός, σαρκασμός, ειρωνεία, σπανιότερα οίκτος. Με δημοσιεύματα που απέπνεαν αυτά τα συναισθήματα υποδέχτηκε ο ευρωπαϊκός Τύπος την αποχώρηση του κύριου όγκου των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής από το Ιράκ. Η αποχώρησή τους ήταν να ολοκληρωθεί στις 31 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε δώδεκα μέρες νωρίτερα. Οχι δηλαδή ότι φεύγουν τελείως οι Αμερικανοί από το Ιράκ, αφήνουν πίσω τους... 50.000 άνδρες! Η γελοία και διασκεδαστική πρόφαση είναι ότι όλοι αυτοί θα... "συμβουλεύουν" τους Ιρακινούς δοσίλογους πολιτικούς, συνεργάτες των κατακτητών, που έχουν τοποθετήσει οι ΗΠΑ ως κυβερνήτες της χώρας που κατέστρεψαν και διέλυσαν κυριολεκτικά με την εισβολή και την υπερεπτάχρονη κατοχή.

Η Ουάσιγκτον από τη μια προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα ώστε η ταπεινωτική αποχώρηση των στρατευμάτων να μη φανεί ως ατιμωτική φυγή και από την άλλη θα επιδιώξει να διασώσει όσα περισσότερα οφέλη μπορέσει για τις αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες. Την πλανητική ενεργειακή παντοδυναμία και την ενεργειακή ομηρεία της Ευρώπης και της Ασίας ονειρευόταν η ακροδεξιά κυβέρνηση των νεοσυντηρητικών του Μπους όταν εισέβαλε στο Ιράκ για να αρπάξει τα πετρέλαιά του, αλλά πέτυχε πολύ λιγότερα πράγματα από όσα προσδοκούσε στον καθοριστικό αυτόν τομέα.

Ο Λευκός Οίκος του Μπους θεωρούσε την κατοχή του Ιράκ ως τον πρώτο σταθμό σε μια εκστρατεία εισβολών στη Συρία και στο Ιράν, που θα έδινε στις ΗΠΑ τον απόλυτο στρατιωτικοπολιτικό έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Ευτυχώς, η ηρωική αντίσταση του ιρακινού λαού και ιδίως των σουνιτών οδήγησε σε κατάρρευση τα σχέδια των Αμερικανών και ο κόσμος γλίτωσε από τις καταστροφικές συνέπειες νέων πολέμων. Ο πλανήτης οφείλει ευγνωμοσύνη στην ιρακινή αντίσταση.

Οι Ιρακινοί πλήρωσαν όμως βαρύτατο τίμημα. Οι Αμερικανοί κατέστρεψαν εντελώς την οικονομία του Ιράκ, διαμέλισαν τη χώρα, εξόντωσαν εκατοντάδες χιλιάδες Ιρακινούς αμάχους. Εσβησαν από προσώπου γης την ηρωική Φαλούτζα, η οποία αναδείχθηκε σε αιώνιο σύμβολο αντίστασης και μαρτυρίου για τους Αραβες - μια "Γκερνίκα" της Μέσης Ανατολής.

Η πιο ανεπτυγμένη οικονομικά και η πιο κοσμική χώρα του αραβικού κόσμου, το Ιράκ των προηγούμενων δεκαετιών, δεν υπάρχει πια. Οι Αμερικανοί το έριξαν στην κόλαση των θρησκευτικών και φυλετικών παθών.

Δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να χύνονται ποταμοί αίματος επί δεκαετίες, μόλις αποχωρήσουν μέχρι τα τέλη του επόμενου χρόνου και οι τελευταίες 50.000 άνδρες των αμερικανικών κατοχικών στρατευμάτων. Οι σιίτες, οι σουνίτες και οι Κούρδοι του Ιράκ θα αλληλοσφάζονται για τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και των εδαφών. Δεκαετίες φρίκης τους περιμένουν, καθώς παράλληλα επί χρόνια θα περνούν από λεπίδι τους συνεργάτες των κατακτητών, όταν θα τους το επιτρέπουν οι συνθήκες. Από γεωπολιτική σκοπιά οι Αμερικανοί υπέστησαν πραγματική πανωλεθρία με την εισβολή και κατοχή του Ιράκ, καθώς ενίσχυσαν αντικειμενικά σε υπέρμετρο βαθμό το... Ιράν!

Αυτό έγινε με δύο τρόπους. Πρώτον οι ΗΠΑ κατέστησαν κυρίαρχη πολιτική δύναμη τους σιίτες του Ιράκ που αποτελούν και την πλειονότητα του ιρακινού πληθυσμού (άνω του 60%), οι οποίοι όμως έχουν στενότατους δεσμούς με τους σιίτες του Ιράν. Με προτροπή της Τεχεράνης, οι Ιρακινοί σιίτες συνεργάστηκαν με τους Αμερικανούς κατακτητές, έχοντας την προοπτική της πολιτικής κυριαρχίας μόλις φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα. Στην ουσία δηλαδή διαλύοντας το πανίσχυρο σουνιτικό Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, η Ουάσιγκτον... έδωσε το Ιράκ στο Ιράν!

Δεύτερον, η αμερικανική κατοχή του Ιράκ ανέτρεψε ριζικά τους εσωτερικούς πολιτικούς συσχετισμούς στο Ιράν: ενώ μέχρι την εισβολή κυριαρχούσαν οι δεξιές δυνάμεις που επεδίωκαν συμβιβασμό με τις ΗΠΑ, μετά την εισβολή ενισχύθηκαν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις του Ιράν και ήρθε στην εξουσία θριαμβευτικά ο Αχμαντινετζάντ, ο πιο αντιαμερικανός και σκληροπυρηνικός πρόεδρος που είχε ποτέ το Ιράν.

Οι Αμερικανοί "έβαλαν τα χεράκια τους και έβγαλαν τα ματάκια τους" κατά τη λαϊκή ρήση, με την κατοχή του Ιράκ.

Νέμεσις

Δίκαιη ήττα της αλαζονείας

Ψέματα είπαν αδίστακτα ο Μπους και ο Μπλερ για να καταλάβουν το Ιράκ - ότι δήθεν ο Σαντάμ είχε όπλα μαζικής καταστροφής, ενώ γνώριζαν ότι δεν είχε. Δεν δίστασαν να διαλύσουν τη χώρα και να εξοντώσουν σχεδόν ένα εκατομμύριο Ιρακινούς. Δεν δίστασαν να περιφρονήσουν τον ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο για να εισβάλουν. Επανέφεραν τα βασανιστήρια κρατουμένων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εφάρμοσαν ναζιστικές τακτικές εξόντωσης του άμαχου πληθυσμού. Στο τέλος όμως απέτυχαν. "Νύχτα και μυστικά αναχωρούν τα τελευταία μάχιμα στρατεύματα των ΗΠΑ" έγραψε στους τίτλους του ο βρετανικός "Ιντιπέντεντ". "Αρχισε με σοκ και δέος και τελείωσε με σιωπηλή διαρροή μέσω των συνόρων προς το Κουβέιτ μέσα στη νεκρική σιγή της νύχτας" ειρωνευόταν ο "Γκάρντιαν".