Αναρτήσεις
Ακριβοπληρωμένη Καστοριανή Κουλτούρα!
Η “Νέα Καστοριά” αγαπάει το βιβλίο και γι’ αυτό έχει καθιερώσει ιδιαίτερη στήλη για την παρουσίαση έργων των Καστοριανών συγγραφέων ή οποιουδήποτε συγγραφέα έχει για θέμα του την περιοχή μας!
Η αλήθεια είναι πως στις παρουσιάσεις κάνουμε προσπάθεια σε κάποιες περιπτώσεις να βρούμε τα λίγα καλά στοιχεία που υπάρχουν σ’ ένα βιβλίο και να τα προβάλουμε, ενώ προβληματιζόμαστε ακόμα και για την σκοπιμότητα της έκδοσης…
Υπάρχουν, όμως και εκδόσεις διαμάντια, όπως το λεύκωμα “Διαδρομές στην παλιά Καστοριά – Βασίλης Παπαντίνας”, όπως το βιβλίο καστοριανών συνταγών “Το απλόχερο της γιαγιάς”, και κάποια μικρά βιβλιαράκια της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, χρηστικά και όμορφα…
Το πρόβλημα, που εντόπισε κι έβγαλε στα Μέσα ο ανεξάρτητος νομαρχιακός σύμβουλος Γιάννης Γκόγκας, είναι τα κόστη των εκδόσεων ή των προμηθειών βιβλίων από τους συγγραφείς και η διαφάνεια στον χειρισμό του όλου θέματος.
Σε κάποια σημεία η χρηματοδότηση αγγίζει τα όρια του σκανδάλου, όπως π.χ. μιας μελέτης με τίτλο “Ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Καστοριάς 1872-1876”, γνωστού σχολικού συμβούλου στον οποίο διατέθηκε ποσό 4000,00 ευρώ!
Υπάρχουν “συγγραφείς” οι οποίοι επισκέπτονται εργολαβικά τη Νομαρχία με κάποιες σελίδες προς έκδοση και ζητούν επιτακτικά της χρηματοδότησής τους.
Κι όταν σε κάποιες περιπτώσεις πετυχαίνουν την εκμαίευση ποσών και οι σελίδες γίνουν βιβλίο, περιέρχονται γνωστούς και φίλους, σαν πλασιέ και πουλάνε το χρηματοδοτημένο ήδη βιβλίο τους!
Θα συμφωνήσουμε με το σκεπτικό της χρηματοδότησης τοπικών συγγραφέων, έτσι όπως καταγράφεται στην εισαγωγή της απόφασης με αριθμ. 29/2010:
“Αναμφίβολα η πολιτιστική και πνευματική ζωή του τόπου μας πρέπει να στηρίζεται, να ενθαρρύνεται και να αναδεικνύεται…”
Θα παραθέσουμε όμως εδώ και ορισμένα νούμερα για να γίνει κατανοητή η αντίρρηση όσων ανησυχούν για υπερβολικές δαπάνες. Αφού πρώτα διαχωρίσουμε τον τρόπο χρηματοδότησης που έχει δύο μορφές: Η μία είναι να πληρωθεί απ’ ευθείας ο τυπογράφος και οι συντελεστές παραγωγής ενός έργου και τα αντίτυπα να τα πάρει όλα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και να τα διαθέσει κατά την κρίση της. Η άλλη να αφήσει τον συγγραφέα να εκδόσει με δικά του μέσα το βιβλίο του και μετά να αγοράσει έναν αριθμό και να το διαθέσει ανάλογα.
Να ένας ενδεικτικός κατάλογος βιβλίων και τα ποσά που δόθηκαν:
1. “Σαν Παραμύθι”, τοπικής συγγραφέως. Για προμήθεια εκατό βιβλίων δόθηκαν 2810,00 ευρώ. Δηλαδή 28 ευρώ για κάθε βιβλίο εκατό σελίδων.
2. “Μακεδονία – Μακεδονικός Αγώνας” (με χοντρό εξώφυλλο, ιλλουστρασιόν, 300 σελίδων) για 200 αντίτυπα δόθηκαν 8000,00 ευρώ.
3. “Η Κορησός στη διαδρομή του χρόνου” (χωρίς αναφορά στην ποσότητα βιβλίων), 2000,00 παρότι στο σκεπτικό αναφέρεται: το βιβλίο έχει κάποια καλά στοιχεία τα οποία χάνονται σε πολλές λεπτομέρειες…
Για να είναι πλήρης η αναφορά μας στο θέμα, είναι ανάγκη να πούμε δυο λόγια για τους τοπικούς συγγραφείς και να τους διαχωρίσουμε, ανάλογα με την αξία τους. Φυσικά, τις απόψεις μας τις διαμορφώσαμε από τη μελέτη του έργου όλων, αλλά κι από τις γνώμες των συμπολιτών μας που είναι το αναγνωστικό τους κοινό:
Είναι οι συγγραφείς λογοτεχνικών έργων, την έκδοση των οποίων έχουν αναλάβει εκδοτικοί οίκοι καταξιωμένοι. Δύο απ’ αυτούς είναι ο θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Μάνος (Τσακισμένοι πελαργοί, Έρωτας ιοβόλος κ.ά.) και ο Ηλίας Παπαμόσχος (Καλό ταξίδι, κούκλα μου). Συγγραφείς όπως οι παραπάνω δεν έχουν ζητήσει χρηματοδοτήσεις από φορείς κι αν η Νομαρχία έχει αγοράσει βιβλία τους, είναι με δική της πρωτοβουλία.
Είναι οι πανεπιστημιακοί, όπως ο Καθηγητής Νεώτερης Ιστορίας Γιάννης Κολιόπουλος (Λεηλασία φρονημάτων, Ελλάς η σύγχρονη συνέχεια κ.ά.) και ο Πάνος Τσολάκης (Αρχιτεκτονική της Παλιάς Καστοριάς) τα έργα των οποίων είναι υπεράνω κριτικής!
Είναι οι μελετητές ιδιαίτερων πτυχών της Ιστορία μας, όπως ο Στάθης Πελαγίδης, ο Κώστας Δούφλιας και των οποίων τα έργα έχουν μεν ενδιαφέρον, αλλά όχι της ευρύτητας των προαναφερθέντων.
Είναι οι παραγωγοί βιβλίων ακόμα πιο περιορισμένου ενδιαφέροντος όπως ο Εμμ. Κουτσιάφτης, ο Ν. Δασκαλάκης, ο Γ. Αλεξίου των οποίων τα έργα είναι μεταξύ λαογραφίας - ιστορίας - τοπικής έρευνας και κατ’ εξοχήν χρηματοδοτούμενα από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ή τους δήμους.
Είναι συγγραφείς των δικών τους απομνημονευμάτων, κυρίως από τον Εμφύλιο, των οποίων τα έργα ανήκουν στη λαϊκή ιστοριογραφία κι έχουν το στοιχείο της μεροληπτικής άποψης. Η χρηματοδότηση αυτών των εκδόσεων είναι εξ ιδίων πόρων.
Είναι οι συγγραφείς της ιστορίας των χωριών καταγωγής τους, των οποίων τα έργα έχουν αξία ως πηγές λαογραφικών πληροφοριών, οι οποίοι ζητούν χρηματοδότηση από φορείς ή από χορηγούς.
Είναι, βέβαια, και οι ανένταχτοι, όπως ο Νίκος Δόϊκος (Ανάριθμος δρόμος) και ο Πόλιος Πολυμέρης (Η “ελεύθερη οικονομία” της κλεπτοκρατίας) με έργα σύγχρονου προβληματισμού, οι οποίοι δεν ζητούν χρηματοδότηση από κανένα.
Είναι, τέλος, οι μη-συγγραφείς, οι οποίοι άλλωστε το ομολογούν, αλλά συνεχίζουν να εκδίδουν τα “έργα” τους, επιδιώκοντας την υστεροφημία ή τον εντυπωσιασμό ενός στενού κύκλου φίλων και συγγενών. Δεν θα παραθέσουμε εδώ ονόματα για να μη δεχθούμε τη μήνυ τους.
Κάνουμε όλη αυτήν την αναφορά για να καταγράψουμε τα τεκταινόμενα στον χώρο του καστοριανού βιβλίου και την διαφάνεια της οικονομικής του υποστήριξης.
Θα πούμε πως το γραφείο Πολιτισμού της Νομαρχίας, κάτω απ’ τη διεύθυνση του Χαράλαμπου Φωτιάδη, λειτουργεί με καλές προθέσεις και το μεράκι των υπαλλήλων και του διευθυντή του. Υπάρχει, όμως και η ανησυχία των πολιτών ως προς τη διαχείριση των χρημάτων τους, από την δυσβάσταχτη φορολογία που υφίστανται. Κι αξίωση όλων είναι να εκδιωχτούν οι επαγγελματίες ημισυγγραφείς που έχουν βρει τρόπους προσπορισμού χρημάτων, παρουσιάζοντας ευτελείς εργασίες και πιέζοντας να γίνουν βιβλία. Μ’ αυτό το σκεπτικό, συμμεριζόμαστε τις καταγγελίες των ανησυχούντων για έλλειψη απόλυτης διαφάνειας ως προς τις χρηματοδοτήσεις και την ευνοιοκρατία.
Ο κ. Νομάρχης οφείλει να προσέξει το θέμα περισσότερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου