Το φίλτρο της αιώνιας νεότητας είναι εδώ!

Ίσως η σημαντικότερη ανακάλυψη στην ανθρώπινη ιστορία: 

απο ΤΑ ΝΕΑ

Μία από τις πόρτες που οδηγούν στην αιώνια νεότητα κατάφεραν να ξεκλειδώσουν αµερικανοί επιστήµονες.Ανακάλυψαν ένα φάρµακο που επενεργεί στα κύτταρα και µόλις το χορήγησαν σε γηρασµένα ποντίκια είδανµε µεγάλη έκπληξη ότι τα σηµάδια του χρόνου άρχισαν σιγά σιγά να σβήνουν από το σώµα τους 

Το φάρµακο µετο οποίο οιεπιστήµονες αντέστρεψαν τον ρυθµό της γήρανσης στα ποντίκια και που δίνει ελπίδεςγια αιώνια νιότη ήταν ηχηµική ουσία 4-ΟΗΤ, η οποία µπορούσε να επανενεργοποιήσει το ένζυµο τελοµεράσητων κυττάρων. Τοένζυµο αυτό έχει την ιδιότητα να καθορίζει το µήκος των χρωµοσωµάτων των κυττάρων και συγκεκριµένα των τµηµάτων εκείνων που βρίσκονται στην άκρη τους και λέγονται τελοµερή. Τα τελοµερή (που εµπλέκονται σχεδόν σε κάθε έρευνα που σχετίζεται µε τη µακροζωία) διαδραµατίζουν καθοριστικό ρόλο στη γήρανση τωνανθρώπων αλλά και των ζώων. Ολόγος που συµβαίνει αυτό είναι ότι τατελοµερή συνιστούν επί της ουσίας τµήµα του DNA που πολλαπλασιάζεται και έτσι κάθε φορά που ένακύτταρο αναγεννάται(δηλαδή πολλαπλασιάζεται) τα τελοµερή στις άκρες των χρωµοσωµάτων µικραίνουν.Και όταν µικρύνουν αρκετά,τότε ο πολλαπλασιασµός των κυττάρων σταµατά και επέρχεταιο θάνατός τους. 

Οµως στοεργαστήριοτου δροςΡόναλντ Ντε Πίνο, που είναιγενετιστήςστο Ινστιτούτο γιατον Καρκίνο Dana - Farber της Ιατρικής Σχολήςτου Πανεπιστηµίου Χάρβαρντ, ο ίδιος µαζί µετους συναδέλφουςτου κατάφεραν να δώσουντο φιλί τηςζωής στα τελοµερή, ενεργοποιώντας το «µαγικό» ένζυµο τελοµεράσηµε τη χηµική ουσία που αναφέραµε. 

Αναγέννηση

Μόλις αυτό συνέβη, ο οργανισµός τωνγηρασµένων ποντικιών στα οποία δοκιµάστηκε το φάρµακο άρχισε να αλλάζει όψη.Τα εκφυλισµένακύτταρα τωνµικρών ζώων άρχισαν να αναγεννιούνται. Τα όργανά τους, όπωςη σπλήνα, το συκώτι, τα έντερα,άρχισαν να αποκτούν τη νεανική τους σφριγηλότητα. Επίσης απέκτησαν πάλι τη γονιµότητά που τους είχε στερήσει ο χρόνος. 

Εποµένως, αν το φάρµακο αυτό λειτούργησε στα ποντίκια ως ελιξίριο νεότητας, προσδίδοντας µέσα σε έναν µήνα τη χαµένη τους νιότη, γιατί να µην µπορεί να κάνει το ίδιο θαύµα και στους ανθρώπους; 

Το ίδιο λάθος

του Γιώργου Λακόπουλου, απο ΤΑ ΝΕΑ

Ορισµένοι έσπευσαν χθες να πανηγυρίσουν για µια απόφαση που δείχνει ότι τα πράγµατα µε το Μνηµόνιο δεν πάνεκαλά! Ήέστω δεν πάνε όπως τα προανήγγειλαν οι κυβερνητικοί υπολογισµοί ώς τώρα. Γιατί η επιµήκυνση της αποπληρωµής τουχρέους των 110 δισ. αυτό δείχνει. Το φως στο βάθος του τούνελ αυτή τη φορά δεν είναι το τρένο που θα µας πατήσει όπως προέβλεπε η αντιπολίτευση. Αλλά δεν είναι ούτε και η σωτηρία που υπόσχοντανη κυβέρνηση. Είναι απλώςτο καινούργιο δάνειο πουέρχεται. Και προφανώς θα συνοδεύεται από το Μνηµόνιό του. 

Με απλά λόγια: 

η χώραθα παραµείνει υπό διεθνή οικονοµικό έλεγχο και µετά το 2013! 

Συνεπώς, αυτό που προβάλλεται ως επιτυχία είναι απλώς η επιβεβαίωση της αποτυχίας. Μας δίνουν παράταση γιατί δεν µπορούµε να πληρώσουµε κατά την αρχική συµφωνία. Απλή λογική! 

Οταν θα λήξει η τρέχουσα δανειακή σύµβαση µε την τρόικα, θα χρωστάµε το άθροισµα του τρέχοντος δανείου µε τους τόκους του συν τα υπόλοιπα από τα παλαιά χρέη. Αρα, για τα επόµενα – άγνωστο πόσα – χρόνια θα χρειαζόµαστε ετήσιο δανεισµό για τα λήγοντα χρέη συν το τρέχον έλλειµµα για όσο διάστηµα η ανάπτυξη θα κινείταικάτω από το µηδέν. Για πόσο; Οι προβλέψεις για το «τέλος της ύφεσης» σε ένα δυο χρόνια δεν συνάδουν µε την προϊούσα ερηµοποίηση της οικονοµίας. Ποια αγορά θα δανείσει µε λογικά επιτόκια µια χώρα µε ελλειµµατικούς προϋπολογισµούς και χρέος που θα τείνει σε «νταµπλ σκορ» του ετήσιου εισοδήµατός της; Χώρια τα κοινωνικά και τα πολιτικά προβλήµατα που θα αναδειχθούν ώς τότε. Αρα, αυτό που πρέπει να περιµένουµε είναι ένα καινούργιο δάνειο – προφανώς από την τρόικα. Και αυτό είναι το καλό σενάριο. 

Συνεπώς, αν καλλιεργήσει κλίµα αισιοδοξίας,η κυβέρνηση θα κάνει το λάθος που έκανε άλλες δυο φορές ώς τώρα. Πρώτα, όταν έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν – και προεκλογικά ας δεχθούµε ότι δεν ήξερε, αλλά και µετεκλογικά, όταν ήξερε, κατέθεσε προϋπολογισµό µε παροχές! Και κατόπιν, όταν βεβαίωνε ότι «δεν χρειαζόµαστε λεφτά» – αλλά στοργή και προδέρµ; –κι έπαιζε µετα «πιστόλια». Γιατί λάθος; Γιατί το πρώτο που πρέπει να ξέρεικανείς όταν µιλάει µετους δανειστές του είναι αυτό που έλεγε ο Βενιαµίν Φραγκλίνος: «Ο χρόνος είναι χρήµα». 

Αδηφάγες αγορές, ασήμαντες ηγεσίες

του Αντώνη Καρακούση, απο ΤΟ ΒΗΜΑ

Οι αγορές δεν πήραν καλά τις αποφάσεις των Βρυξελλών, τις αντιμετώπισαν ως ημίμετρα, ως ημιτελείς κινήσεις μιας ηγεσίας μικρής και ασήμαντης. που βραδυπορεί και δεν είναι σε θέση να λάβει αποφάσεις δυναμικές και να δράσει κατά τρόπο επιθετικό ώστε να ακυρώσει τις αμφισβητήσεις. Οι απρόσωπες αγορές και οι πολλές κερδοσκοπικές εκφράσεις τους γνωρίζουν ότι οδηγούν την κούρσα και ότι οι πολιτικοί της Ευρώπης ακολουθούν με μισόλογα και ημιτελή πράγματα, με αποτέλεσμα να την πληρώνουν στο τέλος λαοί και χώρες ολόκληρες. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι το χρήμα ηγείται των εξελίξεων, έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Κέρδισε σορτάροντας τα ελληνικά ομόλογα, ξανακέρδισε κάνοντας το ίδιο με τα ιρλανδικά και βεβαίως ενθουσιασμένο από το αποτέλεσμα επιχειρεί τώρα στην Πορτογαλία και μετά θα ακολουθήσουν το Βέλγιο, η Ισπανία και- γιατί όχι;- ηΙταλία και η Γαλλία του γίγαντα Σαρκοζί και της κυρίας Λα Γκαρντ, που νομίζουνότι η πολιτική είναι κρυφτούλι στα Ηλύσια Πεδία. 

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη είναι απίθανο. Πραγματικό πρόβλημα κρατικής υπερχρέωσης είχε μόνο η Ελλάδα. Σε όλες τις άλλες πληττόμενες χώρες της Ευρώπης, αλλά και στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, το πρόβλημα ήταν του ιδιωτικού τομέα, και συγκεκριμένα των τραπεζών, οι οποίες επιδόθηκαν σεκερδοσκοπικά όργια χωρίς καμία συνέπεια. Και τώρα, αφού έλυσαν τα προβλήματά τους και γλίτωσαν την τιμωρία, επιτίθενται σε χώρες και λαούς.Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η αμερικανική «Τhe Wall Street Journal» σε ρεπορτάζ για την εξελισσόμενη επίθεση στα ομόλογα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας επικαλούνταν τη μαρτυρία του δικού μας Παπαμαρκάκη, που διαμεσολάβησε το 2007 στη σκανδαλώδη υπόθεση των δομημένων ομολόγων. Ως χθες έτρεμε το φυλλοκάρδι του για τις ευθύνες του στην πολύκροτη υπόθεση και τώρα το παίζει διεθνής παίκτης του χρήματος. 

Ετσι προσωποποιούνται οι απρόσωπες αγορές και αποκαλύπτονται οι ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών, που παρακολουθούν χωρίς ουσιαστική αντίδραση ένα ανήθικο παιχνίδι απληστίας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αντί να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ματώσουν η διεθνής κερδοσκοπία και οι ανά τον κόσμο Παπαμαρκάκηδες, κάθεται και τα βάζει με τους κακόμοιρους Ιρλανδούς και τους πάμπτωχους Πορτογάλους που δεν φταίνε σε τίποτε. Τώρα ο κ. Τρισέ, χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις, οφείλει να προβεί σε μαζικές αγορές ομολόγων των φτωχότερων περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης, να κινηθεί όπως η αμερικανική κεντρική τράπεζα και να σκοτώσει την κερδοσκοπία που δεν έχει ιερό και όσιο, δεν σέβεται τίποτε, ούτε νοιάζεται για τίποτε πέρα από τα ανήθικα κέρδη της. Οσο η ευρωπαϊκή ηγεσία δεν επιχειρεί μια δυναμική παρέμβαση συγκράτησης της κερδοσκοπικής μανίας των αγορών, τόσο έρχεται αντιμέτωπημε τους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου. Θα ξεσηκωθούν ένα πρωί και δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο. 

Αιχμές κατά της ΝΔ από τον πρόεδρο του ΣΕΒ

απο ΤΟ ΒΗΜΑ

«Οι αρνητές του μνημονίου αρνούνται την ίδια την πραγματικότητα που το επέβαλε.Και προτείνουν ουσιαστικά στον λαό μας την εθελοτυφλία ως συνταγή αντιμετώπισης του προβλήματος.Αναπαράγουν δηλαδή την καταστροφική αντίληψη που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση» είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, αφήνοντας αιχμές τόσο για τη στάση της ΝΔ όσο και για τα κόμματα της Αριστεράς στο θέμα του μνημονίου. 

Για τα αίτια και τις λύσεις του προβλήματος είπε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί αταλάντευτη πολιτική βούληση για να βγει από τη σημερινή της κρίση- την πιο σοβαρή και ταυτόχρονα πιο επικίνδυνη στη μεταπολιτευτική ιστορία μας. Η εκτίμηση που υπάρχει στους επιχειρηματίες είναι ότι το ελληνικό πρόβλημα έγκειται στην ύπαρξη ενός αναχρονιστικού, πολυδαίδαλου πελατειακού κράτους που έχτισε η κομματοκρατία της Μεταπολίτευσης και το οποίο κρατάει σήμερα αιχμάλωτες την οικονομία και την κοινωνία. 

«Στην Ελλάδα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το κρατικό και συντεχνιακό σύμπλεγμα, το οποίο δεν αποτελεί απλώς το μείζον πρόβλημα στη διακυβέρνηση της χώρας,αλλά τον ουσιαστικό πάτρωνα του τόπου.Η απαλλαγή από αυτό το σύμπλεγμα είναι η πρωταρχική προϋπόθεση για να χτίσουμε μια σύγχρονη οικονομία, μια σύγχρονη κοινωνία» πρότεινε ως λύση ο πρόεδρος του ΣΕΒ. 

Απελευθέρωση εδώ και τώρα

απο ΤΟ ΒΗΜΑ

Την ώρα που κάποιοι πανηγύριζαν - για μια ακόμη φορά - για την απόφαση της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του χρέους των 110 δισ. ευρώ ως το 2024, δύο στοιχεία από τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα περνούσαν χθές, σχεδόν απαρατήρητα, στα ψιλά γράμματα των ηλεκτρονικών σελίδων.

Ο δείκτης τιμών παραγωγού, ο τιμάριθμος της χονδρικής, έτρεχε στο τέλος Οκτωβρίου με ρυθμό 5% προοιωνίζοντας νέες ανατιμήσεις που έρχονται σε σειρά βασικών καταναλωτικών προϊόντων και κυρίως των τροφίμων μέσα στις γιορτές. Κι αυτό λίγο πριν αυξηθούν και πάλι οι συντελεστές του ΦΠΑ από 11% στο 13% από τις αρχές του νέου έτους όπως έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με την τρόικα, ανεβάζοντας κι άλλο τον τιμάριθμο.

Η δεύτερη είδηση ήταν η πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η ανεργία στην Ελλάδα θα ξεπεράσει το 15% (!) το 2011 δηλαδή ένα χρόνο ενωρίτερα απ΄ ότι υπολόγιζε η τρόικα, μετά τον πρόσφατο έλεγχο της οικονομίας. Με άλλους αριθμούς οι Βρυξέλλες προβλέπουν ότι οι άνεργοι στην Ελλάδα εκεί γύρω στο Μάρτιο που δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα εποχικά επαγγέλματα, θα είναι περισσότεροι από 800.000 (!)

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, οι ψυχροί αριθμοί που αποκαλύπτουν ότι η ύφεση γίνεται μήνα με το μήνα βαθύτερη και πιο επώδυνη και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας αντί να βελτιώνεται, συρρικνώνεται όσο οι τιμές των προϊόντων μας ανεβαίνουν.

Ισως σ΄αυτές τις διαπιστώσεις βρίσκεται και η απάντηση γιατί η τρόικα πιέζει τόσο ασφυκτικά την κυβέρνηση να προχωρήσει στις διαρθρωτικές αλλαγές όπως η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, η κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών και ποσοστών κέρδους των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων, των μηχανικών ακόμη και των φορτοεκφορτωτών της κεντρικής λαχαναγοράς, ώστε - επιτέλους - να αναπτυχθούν νέες δραστηριότητες και να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός.

Πράγματι ο "κόμπος έφτασε στο χτένι" όπως είπε ο πρωθυπουργός. Το μείγμα της οικονομικής πολιτικής που αποφάσισε να ακολουθήσει η κυβέρνηση δεν έχει πια καμιά σχέση με τον κρατισμό και αυτό που έχτισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ και υπηρέτησε ακόμη και η ΝΔ.

Ετσι όσο πιο γρήγορα απελευθερωθεί η οικονομία από τα δεσμά της τόσο πιο γρήγορα ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να βγούμε από την πρωτοφανή κρίση.

Κόκκινος συναγερμός στις τράπεζες

απο ΤΟ ΒΗΜΑ

Κουλτούρα μη πληρωμής των δανείων, αντίστοιχη με τη μη καταβολή του ΦΠΑ από τις επιχειρήσεις, καλλιεργείται μεταξύ των δανειοληπτών, τάση που προκαλεί ανησυχία. Η εξέλιξη αυτή διογκώνει το πρόβλημα της αύξησης των καθυστερήσεων που παρατηρείται στην εξυπηρέτηση των δανείων και έχει σημάνει συναγερμό στα τραπεζικά επιτελεία. 

Οπως αναφέρουν τραπεζικές πηγές, «με αφορμή την κρίση υπάρχει τάση οι δανειολήπτες να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες ανεξάρτητα από το αν έχουν πληγεί ή όχι τα εισοδήματά τους». Η εξέλιξη αυτή αναφέρεται ότι είναι πιο έντονη σε ιδιώτες παρά σε επιχειρήσεις και ενισχύεται από τις προσδοκίες για διαγραφή δανείων με την εφαρμογή του νόμου για τη ρύθμιση των χρεών των νοικοκυριών. «Οι ιδιώτες πιστεύουν ότι κανένας δεν θα βγάλει το σπίτι του στο σφυρί» σημειώνουν οι ίδιες πηγές. Ενδεικτικά αναφέρουν ότι «από τους ιδιώτες που έχουν κάνει αίτηση να ενταχθούν στον νόμο για ρύθμιση χρεών, ποσοστό που κυμαίνεται από 10% ως 30% ανάλογα με την τράπεζα είναι ενήμερο, δηλαδή εξυπηρετεί κανονικά τα δάνειά του. Ευελπιστούν ωστόσο» προσθέτουν «ότι μπορούν να πετύχουν ευνοϊκή ρύθμιση υπέρ τους, δηλώνοντας ότι έχουν αδυναμία να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους». Η επιδείνωση της ύφεσης και οι προβλέψεις για ακόμη δυσκολότερο 2011, με άνοδο της ανεργίας και συρρίκνωση των εισοδημάτων, προβληματίζουν τους τραπεζίτες, καθώς εκτιμάται ότι οι δυσκολίες να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους ιδιώτες και επιχειρήσεις θα ενταθούν τον επόμενο χρόνο. Αν και στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την Ιρλανδία, ο πυρήνας του προβλήματος δεν είναι οι τράπεζες αλλά η κακή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, εν τούτοις η παράταση της κρίσης και της οικονομικής ύφεσης αποτελεί εν δυνάμει απειλή για το τραπεζικό σύστημα μέσω της αύξησης των καθυστερήσεων. 

«Κάντε κουράγιο για 15 χρόνια»

απο ΤΑ ΝΕΑ

Καλό κουράγιο µε τον τρόπο του ευχήθηκε στους Ελληνες χθες, µετά τον Ολι Ρεν, ο σύµβουλος τουΠρωθυπουργού, Ιταλός Τοµάσο Πάντοα-Σιόπα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι όποιος έχει παιδιά 15 χρονών µπορεί να τους πει ότι... στα 30 τους η Ελλάδα θα προχωρεί δυναµικά. 

Tουλάχιστον 10-15 ακόµη χρόνια λιτότητας µας περιµένουν πριν βγούµε από το τούνελ και επανέλθουµεσε µια περίοδο ευµάρειας, υπολόγισε ο πρώην υπουργός Οικονοµικών της Ιταλίας, µιλώντας σε συνέδριο τουΕλληνοαµερικανικού Εµπορικού Επιµελητηρίου στην Αθήνα. ∆ενθα είµαστε, βεβαίως, είπε, όλα αυτά τα χρόνια «στην εντατική». Η επείγουσα φάση θα περάσει ίσως σε τρία χρόνια, αλλά θα παραµείνουµε «στο νοσοκοµείο» για πολύ καιρό ακόµη. 

«Ο µήνας του µέλιτοςµε το ∆ΝΤκαι την Ευρωπαϊκή Ενωση δενπρέπει να δηµιουργεί την ψευδαίσθησηότι η σελίδαγύρισε. Είναι θέµα ετών, όχι µηνών», παρατήρησε. 

Μείωση µισθών έως και 25%

απο ΤΑ ΝΕΑ

Μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τοµέα κατά 20%-25%, µακροπρόθεσµη κατάργηση των κλαδικών συµβάσεων και έκρηξη στις ατοµικές συµφωνίες φέρνουν δύο νέες ρυθµίσεις εντός του Δεκεµβρίου. 

Εντός της εβδοµάδας η κ. Κατσέλη θα συναντήσει τους εκπροσώπους τωνκοινωνικώνεταίρων (ΓΣΕΕ - βιοµήχανοι, έµποροι και επαγγελµατοβιοτ έχνες) προκειµένουνα βρεθεί η χρυσή τοµή για τη διατύπωση των διατάξεων, ενώ συνεχίζονται οι άτυπες διαβουλεύσεις µεταξύ υπουργείου και κοινωνικών φορέων. 

Πρόκειταιπάντως για ρυθµίσεις που τελούν υπό την έγκριση της τρόικας. Ειδικότερα: 

Η µια ρύθµιση προβλέπει νακαταργηθεί το δικαίωµα του εκάστοτε υπουργού Εργασίας να επεκτείνει στους εργοδότες που δενείναι µέλη εργοδοτικώνοργανώσεωντην ισχύ συµβάσεων πουυπογράφουν οικοινωνικοί εταίροι. Ουσιαστικά αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα να µην έχουν περιεχόµενο οι συλλογικέςσυµφωνίες και ενδεχοµένως να αποχωρήσουν κάποιοι εργοδότεςαπό ορισµένες ενώσεις τους και έτσι να µην υπάρχει συνοµιλητής από την άλλη πλευρά. 

Μέχρι σήµερα, µε απόφασή τουο εκάστοτε υπουργός Εργασίας µπορούσε να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτικήγια όλους τουςεργαζοµένους ενός κλάδου ή ενός επαγγέλµατος µια συλλογική σύµβαση εργασίας, η οποία έχει υπογραφεί και δεσµεύει το 51% των εργαζοµένων του κλάδου ή του επαγγέλµατος. 

Τι αλλάζει:

Αμερικανική επιχείρηση-σκούπα σε δικτυακούς τόπους ανταλλαγής αρχείων

απο το in.gr

Οι δικτυακοί τόποι που έκλεισαν υποδέχονται τους επισκέπτες με μήνυμα της υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων 

Περισσότεροι από 70 δικτυακοί τόποι που μεσολαβούσαν στην ανταλλαγή πειρατικών αρχείων ή πουλούσαν προϊόντα «μαϊμού» έκλεισαν έπειτα από επιχείρηση της αμερικανικής κυβέρνησης.

Το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες, δηλώνοντας ότι η έρευνα συνεχίζεται. Εκπρόσωπος της υπηρεσίας Μετανάστευσης και τελωνείων, η οποία υπάγεται στο υπουργείο, περιορίστηκε να αναφέρει ότι «εκτέλεσε δικαστικά εντάλματα κατάσχεσης εναντίον ενός αριθμού ονομάτων χώρου».

Ωστόσο μια λίστα των δικτυακών τόπων που φέρονται να έκλεισαν δημοσιεύτηκε λίγο αργότερα στο Torrent Freak, μια υπηρεσία ανταλλαγής αρχείων μέσω του πρωτοκόλλου BitTorrent.

Από το Σάββατο, οι εν λόγω δικτυακοί τόποι έχουν πάψει να λειτουργούν. Το μόνο που βλέπουν οι επισκέπτες είναι ένα μήνυμα που αναφέρει ότι έχει γίνει «κατάσχεση» από το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας και υπενθυμίζει ότι η παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας είναι ομοσπονδιακό αδίκημα.

Η λίστα, αναφέρει το AFP, περιλαμβάνει τους δικτυακούς τόπους burberryoutletshop.com, cheapscarfshop.com, dvdcollectionsale.com, handbagcom.com, mydreamwatches.com, rapgodfathers.com, sunglasses-mall.com, torrent-finder.com και usaoutlets.net.

Η τελευταία επιχείρηση-σκούπα έρχεται πέντε μήνες μετά από μια ανάλογη επιχείρηση εναντίον δικτυακών τόπων που προσέφεραν πειρατικές ταινίες.

Newsroom ΔΟΛ

Στο μικροσκόπιο των αμερικανικών αρχών το μεταλλαγμένο μήλο που δεν μαυρίζει

απο το in.gr

Καναδική εταιρεία βιοτεχνολογίας ζητά από τις αμερικανικές αρχές να εγκρίνουν την καλλιέργεια του πρώτου γενετικά τροποποιημένου μήλου -μια ποικιλία που δεν μαυρίζει όταν κοπεί και θα μπορούσε να ενθαρρύνει τη χρήση του φρούτου σε έτοιμα σνακ και σαλάτες.

Παραμένει βέβαια άγνωστο οι καταναλωτές θα δείξουν ενδιαφέρον και εμπιστοσύνη για το νέο μήλο, εφόσον εγκριθεί. Ακόμα και οι καλλιεργητές μήλων δηλώνουν ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς για να λάβουν την απόφαση:

«Μονόδρομος η αναδιάρθρωση του χρέους»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

απο την Ελευθεροτυπία

(Ο John Η. Cochrane είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών στην έδρα AQR Capital Management στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, στη Σχολή της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Είναι πρόεδρος του αμερικανικού χρηματοοικονομικού συνδέσμου, εταίρος στην Οικονομετρική Κοινότητα και ερευνητικός συνεργάτης στο Εθνικό Γραφείο για Οικονομική Ερευνα. Διετέλεσε συντάκτης για την Επιθεώρηση Πολιτικής Οικονομίας)

.

ΤΟ ΕΥΡΩ και η ευρωζώνη κινδυνεύουν με διάλυση από τους μηχανισμούς διάσωσης που σχεδιάζει η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία της Ε.Ε., υποστηρίζει ο John Cochrane του Πανεπιστημίου του Σικάγου.

Εκτιμά ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι επιτακτική ανάγκη για να επανέλθει η δυναμική μιας οικονομίας που έχει βυθιστεί στα χρέη. Σημειώνει πως οι χώρες που εισέρχονται σε καθεστώς διάσωσης, όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία, μόνο και μόνο για να διασωθούν χρήματα των ξένων τραπεζών, κινδυνεύουν με στασιμότητα και επιδεινούμενες συνθήκες κοινωνικής διαβίωσης. Ναι, η Οικονομική Σχολή του Σικάγου έχει αλλάξει σημαντικά από την εποχή της ιδεολογικής κυριαρχίας του Μίλτον Φρίντμαν!

Μετά την Ελλάδα, η Ιρλανδία έγινε αποδέκτης ενός σχεδίου διάσωσης από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, ενώ η Πορτογαλία μπορεί σύντομα να ακολουθήσει. Μήπως τα σχέδια διάσωσης σκοτώσουν, τελικά, τους ασθενείς και καταλήξουν στη διάλυση της ευρωζώνης;

Η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά οι οικονομίες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας δεν χρειάζεται να καταρρεύσουν. Οι κυβερνήσεις τους είναι σε κίνδυνο, καθώς και μερικές από τις τράπεζες, αλλά ακόμη και αυτό δεν είναι απαραίτητο να οδηγήσει σε κατάρρευση. Εχουν επιλογές και δεν είναι τα σχέδια διάσωσης. Νομίζω ότι η πραγματική ιστορία του ευρωπαϊκού χρέους έχει λασπωθεί. Δεν είναι στην πραγματικότητα η Ελλάδα, ή η Ιρλανδία, που διασώζονται. Είναι οι τράπεζες που τους δάνεισαν χρήματα που διασώζονται. Εάν η Ε.Ε. θέλει να διασώσει τις τράπεζες πρέπει να το κάνει άμεσα, και όχι με αυτή την παρωδία περί «μετάδοσης» και «κερδοσκοπίας» στις αγορές.

Το ευρώ θα λειτουργήσει καλύτερα εάν κάποιες χώρες μπορούν να δηλώσουν χρεοκοπία. Η σημαντικότερη απειλή για το ευρώ αυτή τη στιγμή είναι μια σταθερή σειρά προγραμμάτων διάσωσης. Αυτό θα έχει ως κατάληξη να οδηγηθεί η Ευρώπη στον πληθωρισμό μέσω της εκτύπωσης ευρώ για τη διάσωση της μιας χώρας μετά την άλλη. Αν υπάρχει δυνατότητα χρεοκοπίας αυτό θα απομονώσει το ευρώ από την απειλή του πληθωρισμού και τη συνεχιζόμενη κερδοσκοπία. Στο μεταξύ, η Ε.Ε. θα πρέπει να πιέσει να κινηθούν οι κυβερνήσεις προς χρεόγραφα μεγαλύτερης διάρκειας λήξης. Το βραχυπρόθεσμο χρέος είναι το καύσιμο που μετατρέπουν τις κακές ειδήσεις σε κρίσεις. Εάν η Ελλάδα είχε πολλά χρέη μακροπρόθεσμης λήξης, τα άσχημα νέα της οικονομίας της θα είχαν βυθίσει τις αγορές, αλλά δεν θα είχε υπάρξει καμιά κρίση.

Ποια είναι, συνεπώς, η άποψή σας για το σχέδιο μόνιμου μηχανισμού στήριξης που προτείνει η Αγκελα Μέρκελ και ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει και τη συμμετοχή ιδιωτών κατόχων ομολόγων στο κόστος διάσωσης; Εχει ως κύριο σκοπό να υπονομεύσει τις μεσογειακές κυβερνήσεις;

Δεν θέλω να επικρίνω συγκεκριμένους ανθρώπους ή συγκεκριμένες προτάσεις. Σίγουρα, χαιρετώ την ιδέα ότι οι κάτοχοι ομολόγων πρέπει να χάσουν κάποια χρήματα. Το τρελό με την ελληνική διάσωση είναι ότι όλοι πληρώνουν εκτός από τους κατόχους ομολόγων, οι οποίοι παίρνουν πίσω το σύνολο των κεφαλαίων τους. Εντούτοις, ένας «μόνιμος μηχανισμός χρηματοδότησης» είναι ακριβώς ένα ταμείο διάσωσης. Το κλειδί είναι να σταματήσει το φαινόμενο όλο και μεγαλύτερων διασώσεων. Οταν το συγκεκριμένο ταμείο δημιουργηθεί, οι πολιτικοί ηγέτες θα έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν διάσωση για τις χώρες τους. Εχουν ήδη πωρώσει τους πάντες με αυτές τις ανόητες ιδέες για «μετάδοση», οπότε είναι πραγματικά δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα αφήσουν τους κατόχους ομολόγων να χάσουν χρήματα.

Εάν θέλουμε να σταματήσουμε τις διασώσεις, πρέπει να περιορίσουμε τη δυνατότητα να γίνεται αυτό και να το καταστήσουμε σαφές στους πάντες ότι η δυνατότητά αυτή είναι περιορισμένη. Νομίζω ο Οδυσσέας ήταν αυτός που είχε την ιδέα να δεθεί με τους συντρόφους του στο κατάρτι πριν διασχίσουν το νησί με τις Σειρήνες. Ετσι το μεγάλο ερώτημα για οποιοδήποτε ταμείο διάσωσης είναι: ποιοι κανόνες θα αναγκάσουν τις πολιτικές ηγεσίες να υποχρεώσουν τους κατόχους ομολόγων να χάσουν χρήματα, ακόμα κι αν οι κάτοχοι ομολόγων είναι στα τηλέφωνα και ουρλιάζουν «συστημική κρίση», «μεταδοτική ασθένεια», «ρευστότητα» και όλα τα άλλα είδη κατάρρευσης και κατάθλιψης;

Εχετε δηλώσει στην «Wall Street Journal» και σε συνεντεύξεις στο Bloomberg ότι το ελληνικό σχέδιο διάσωσης δεν θα λειτουργήσει με τρόπο που θα αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Διατηρείτε ακόμα την ίδια άποψη;

Χμμ... «δεν θα λειτουργήσει» είναι ένας αρκετά ισχυρός όρος. Λειτούργησε μια χαρά για τη διάσωση των ξένων τραπεζών που δάνεισαν τα χρήματα στην Ελλάδα και των ρυθμιστών των τραπεζών που τους άφησαν να το κάνουν, όλα αυτά ένα χρόνο έπειτα από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση σε περίπου έναν αιώνα. Προφανώς, δεν σταμάτησε την Ιρλανδία, την Πορτογαλία ή άλλες χώρες από το να αντιμετωπίσουν προβλήματα. Οπως προέκυψε, τα προβλήματα ήταν στην ουσία πραγματικά και όχι μόνο «ρευστότητας», «κερδοσκοπίας» και ούτω καθ' εξής. Και σίγουρα, δεν θεράπευσε τα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας! Συνεπώς, το αν «λειτούργησε» το σχέδιο διάσωσης, αυτό είναι κάτι που πρέπει να αξιολογηθεί σχετικά με τους στόχους που έχει κάποιος στο νου.

Δηλαδή, ενώ οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι, και φυσικά ο έλληνας πρωθυπουργός, ισχυρίζονται παθιασμένα ότι η αναδιάρθρωση του χρέους θα ήταν καταστροφή για την Ελλάδα και το ευρώ, εσείς μας λέτε ότι αυτά είναι ανοησίες.

Κοιτάξτε, είμαι πάρα πολύ ευγενικός για να πω πράγματα όπως ότι αυτά που λένε οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι και ο έλληνας πρωθυπουργός είναι «ανοησίες», αλλά δεν βλέπω να έχουν επιχείρημα. Η Ελλάδα έπρεπε να είχε συζητήσει με τους πιστωτές της και να εξηγήσει ότι δεν θα πάρουν πίσω όλοι τα χρήματά τους. Οι βραχυπρόθεσμοι πιστωτές πρέπει να δεχτούν κάποιο μακροπρόθεσμο χρέος και οι μακροπρόθεσμοι πιστωτές να σβήσουν μέρος του χρέους. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές δεν στηρίζονται στην ιδέα ότι ποτέ κανείς δεν χάνει τα χρήματά του σ' αυτό το παιχνίδι! Εκείνοι οι επενδυτές που αποκόμισαν ωραία κέρδη από το ελληνικό χρέος για τόσα πολλά χρόνια, σε αντάλλαγμα για τη λήψη κάποιου κινδύνου, θα αντιμετωπίσουν τώρα όντως κάποιο ρίσκο. Αυτό δεν αποτελεί καταστροφή. Η εναλλακτική λύση που φαίνεται να γινόμαστε μάρτυρες είναι ότι κάθε χώρα (δηλαδή, στην ουσία οι πιστωτές της κάθε χώρας) θα έχει εγγυημένη τη διάσωση, με τις διασώσεις να γίνονται όλο και μεγαλύτερες, έως ότου φθάνουμε τελικά σε μια τεράστια χρεοκοπία που η Ε.Ε. Τότε πραγματικά θα ξεσπάσει το χάος.

Οι πολιτικές του ΔΝΤ συνδέονται στο μυαλό πολλών ανθρώπων με τη Σχολή του Σικάγου. Πόσο διαφορετικό είναι το σημερινό Σικάγο από αυτό του Μίλτον Φρίντμαν και του Τζορτζ Στίγκλερ;

Αυτά τα λένε όσοι δεν γνωρίζουν τα πράγματα, επειδή στην πραγματικότητα υπάρχει πολύ λίγη σύνδεση μεταξύ του ΔΝΤ και του Πανεπιστημίου του Σικάγου. Εν πάση περιπτώσει, το Πανεπιστήμιο του Σικάγου είναι ένα πολύ δυναμικό μέρος. Είμαστε πολύ σοβαροί για τα οικονομικά. Επιμένουμε ακόμα να μας εξηγούν οι πολιτικοί ηγέτες τη λογική των ιδεών τους. Τείνουμε να είμαστε καχύποπτοι για τις μεγάλες, σαρωτικές ιδέες που δεν είναι πολύ συγκεκριμένες. Τα σχόλιά μου για τη «μετάδοση» στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης ευθυγραμμούν με τις ενστάσεις περί αόριστων και γενικόλογων σχολίων. Αν κάποιος μιλήσει για «μετάδοση» στο Σικάγο, υψώνονται αμέσως χέρια και οι άνθρωποι ρωτούν: «Κύριε, τι ακριβώς εννοείτε»; Η πραγματικότητα είναι ότι οι πραγματικές ιδέες που έχουν οι άνθρωποι εδώ έχουν αλλάξει εντυπωσιακά. Για παράδειγμα, μία από τις κύριες πτυχές της έρευνάς μου αυτή την περίοδο είναι η ιδέα ότι το κρατικό χρέος και τα ελλείμματα οδηγούν τελικά τον πληθωρισμό, όχι το χρήμα. Ο Φρίντμαν, φυσικά, σκεφτόταν διαφορετικά. Θα είχαμε μεγάλες συζητήσει και διαφωνίες αν ήταν ακόμα μαζί μας. Οι περισσότερες ιδέες που επεξεργάζονται οι καθηγητές εδώ θα ήταν αγνώριστες στον Φρίντμαν και τον Στίγκλερ.

WHO is who?

Ο John Η. Cochrane είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών στην έδρα AQR Capital Management στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, στη Σχολή της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Είναι πρόεδρος του αμερικανικού χρηματοοικονομικού συνδέσμου, εταίρος στην Οικονομετρική Κοινότητα και ερευνητικός συνεργάτης στο Εθνικό Γραφείο για Οικονομική Ερευνα. Διετέλεσε συντάκτης για την Επιθεώρηση Πολιτικής Οικονομίας.

Για να μη ξεχνάμε από που ερχόμαστε και που οριστήκαμε θεματοφύλακες

Οι "εθνοσωτήρες" του Μνημονίου....

απο τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ

(της Ζέζας Ζήκου)

Κάθαρση ΝΑΙ... Μας δόθηκε μια μικρή ευκαιρία με τις πρόσφατες εκλογές και την προσπεράσαμε. Τρομοκρατημένα ανθρωπάκια, έτοιμα να εκτονωθούν καίγοντας φωτογραφίες της Μέρκελ στους δρόμους, να παρακολουθούν τα θλιβερά σόου του πρωθυπουργού και της Ντόρας Μπακογιάννη. Μετά τον πατέρα της, η Ντόρα προσπαθεί να σταδιοδρομήσει και αυτή ως "εθνοσωτήρας" ανταγωνιζόμενη τον Γιώργο Παπανδρέου. Η άσκηση σωτηρίας που υπόσχονται είναι έωλη. Ζούσαν και ζουν με το δανεικό χρόνο του ευρώ, που μετέτρεψε την ελληνική οικονομία σε σωρό ερειπίων. Η ειρωνεία είναι ότι η πολυθρύλητη "Νέα Μεταπολίτευση" ξεκίνησε με το Μνημόνιο. Αναβιώνεται, ωστόσο, ένα παρακμιακό πολιτικό σύστημα που πάσχει από άκρατη κομματοκρατία και υπέρμετρο εγωκεντρισμό.

Αποκάλυψη: Στο φώς οι μυστικές διαπραγματεύσεις

απο τον Κόσμο του Επενδυτή

Του Σταύρου Λυγερού/Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Απόρρητο έγγραφο με τίτλο "Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο" αποκαλύπτει τις τουρκικές απαιτήσεις για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και Καστελόριζο - Οι Ελληνικές θέσεις και τα σοβαρά λάθη της Αθήνας.

Σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο απ'οτι αναγνωρίζει δημοσίως η κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από πρόσφατο (1η Νοεμβρίου) της Δ1 Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών (ΟΗΕ, Διεθνείς Οργανισμοί και Διασκέψεις) τα κυριότερα αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύει σήμερα ο "Κόσμος του Επενδυτή".

Το έγγραφο με τίτλο "Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο" έχει αποδέκτη τον Α΄ Γενικό Διευθυντή (αρμόδιος για τις Πολιτικές Υποθέσεις) κ.Τρύφωνα Παρασκευόπουλο και κοινοποιείται στο γραφείο του υπουργού κ. Δημήτρη Δρούτσα. Συντάχθηκε για να απαντήσει σε ερωτήματα που έχουν εγερθεί στην πορεία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών γεγονός πού επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βάση και το περιεχόμενο των διμερών διαπραγματεύσεων. 

Η πρώτη αποκάλυψη είναι ότι η τουρκική πλευρά απαιτεί η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο να είναι ξεχωριστή από τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Δεν πρόκειται για διαδικαστικό ζήτημα. Ουσιαστικά, η Άγκυρα επιχειρεί να αποσυνδέσει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να το εμφανίσει σαν αποκομμένες νησίδες, οι οποίες επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, προκειμένου να αμφισβητήσει το νομικό δικαίωμα αυτών των νησιών να εχoυv δική τους υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).

Ας σημειωθεί ότι η γεωγραφική θέση του Καστελόριζου και της Στρογγύλης επηρεάζει καθοριστικά τα όρια της υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Για την ακρίβεια (όπως φαίνεται και στον συνημμένο χάρτη), επιτρέπει στην Ελλάδα να διεκδικήσει την εκμετάλλευση μια μεγάλης θαλάσσιας έκτασης, στο υπέδαφος της οποίας υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις πως βρίσκονται πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου,

Υπηρεσιακό προηγούμενο

Το εν λόγω έγγραφο εκφράζει κατηγορηματική αντίθεση στο ενδεχόμενο ξεχωριστής διαπραγμάτευσης για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίoυ και της Ανατολικής Μεσογείου. Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι η κατηγορηματική αυτή θέση αλλά και μια σειρά ακόμα θέσεις που εκφράζονται στο έγγραφο έχoυv ενοχλήσει τον γενικό διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων και τον γενικό γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Ιωάννη-Αλέξιο Ζέππο. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, οι δύο ανωτέρω αξιωματούχοι ήθελαν ανεπίσημες απαντήσεις κι όχι μια αναλυτική έγγραφη και τεκμηριωμένη απάντηση, η οποία εκ των πραγμάτων δημιουργεί υπηρεσιακό προηγούμενο. Αυτό δεν θα είχε σημασία εάν η ελληνική πλευρά ήταν αποφασισμένη να απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική απαίτηση για ξεχωριστή διαπραγμάτευση, όπως και άλλες απαιτήσεις. Καλό θα ήταν επ' αυτού να υπάρξει επίσημη απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών.

Από το κείμενο, εμμέσως πλην σαφώς, τεκμαίρεται ότι η όλη διαπραγμάτευση διεξάγεται επί της βασικής διεκδίκησης της Τουρκίας, που είναι η άρνηση αναγνώρισης του δικαιώματος των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ. Η Άγκυρα επιδιώκει να επιβάλει ως βάση της διαπραγμάτευσης την αρχή της «ευθυδικίας, η οποία παρακάμπτει τις γενικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας. Το έγγραφο δίνει τεκμηριωμένη απάντηση, επικαλούμενο την υφιστάμενη νομολογία και τις διαφοροποιήσεις που έχουν σημειωθεί στον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων ζητημάτων από το Διεθνές Δικαστήριο.

Το εθνικό συμφέρον

Μεγάλη εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι, ενώ η Τουρκία κινητοποιεί κάθε είδους πραγματικό, πολιτικό και νομικό όπλο, μεγιστοποιώντας τις διεκδικήσεις της, n ελληνική πλευρά συμπεριφέρεται με εγκληματική αμέλεια, αν πρόκειται μόνο για αμέλεια. Είναι απολύτως ενδεικτικό ότι δεν έχει περάσει στην ελληνική νομοθεσία τον σύγχρονο ορισμό της υφαλοκρηπίδας, που έχει προκύψει από την Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν και έχει όχι μόνο εθνικό συμφέρον, αλλά και σχετική συμβατική υποχρέωση, διατηρεί μέχρι σήμερα τον πολύ πιο περιοριστικό ορισμό του 1958, ο οποίος περιορίζει την υφαλοκρηπίδα μέχρι το σημείο που το βάθος φθάνει τα 200 μέτρα. Ας σημειωθεί ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ.Θεόδωρος Πάγκαλος επικαλέσθηκε προσφάτως τον εθνικά ασύμφορο και νομικά ξεπερασμένο αυτόν ορισμό, γεγονός που εκ των πραγμάτων αποδυναμώνει την ελληνική διαπραγματευτική θέση.

Μία δεύτερη «αμέλεια» είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει χάρτες με τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ, παρ' ότι η Υδρογραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού έχει ετοιμάσει τέτοιους χάρτες. Έχει υποβάλει μόνο τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αλβανία, οι οποίες αφορούν το Ιόνιο. Είναι αξιοσημείωτο ότι για τις υπόλοιπες θαλάσσιες περιοχές υπάρχουν χάρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Χάρτες τρίτων χωρών, οι οποίοι απεικονίζουν τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ, χρησιμοποιώντας την αρχή της μέσης γραμμής.

Στο έγγραφο διατυπώνεται η γενική εκτίμηση ότι η πάγια ελληνική θέση είναι νομικά ισχυρή. Το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ μόνο οι ακατοίκητοι «βράχοι». Σ' ορισμένες περιπτώσεις έχει υιοθετηθεί και η αρχή της αναλογικότητας, η οποία περιορίζει την υφαλοκρηπίδα απομονωμένων νησίδων, όταν η εφαρμογή του κανόνα της μέσης γραμμής προκαλεί μεγάλη δυσαναλογία στην κατανομή της υφαλοκρηπίδας μεταξύ μιας νησίδας και του παρακείμενου ηπειρωτικού κράτους.

Ήταν στοιχειώδεις η Ελλάδα να εισέλθει σ' αυτές τις διαπραγματεύσεις, διεκδικώντας όσα της εξασφαλίζει η ευνοϊκότερη ερμηνεία του Δικαίου της Θάλασσας. Αντ' αυτού, εισήλθε με μειωμένες απαιτήσεις. Γιατί έχει ουσιαστικά αποδεχθεί αιγιαλίτιδα ζώνη πολλαπλού εύρους και όχι 12 μιλίων, όπως της επιτρέπει το διεθνές δίκαιο; Γιατί διαπραγματεύεται περιορισμούς στην υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ και δεν αφήνει το Διεθνές Δικαστήριο να προσαρμόσει τα όρια, εάν και όπου αυτό κρίνει αναγκαίο;

Ουσιαστικά, έτσι όπως διεξάγεται η διαπραγμάτευση, αφορά μόνο ελληνικά δικαιώματα και οδηγεί, σχεδόν αναπόφευκτα, σε απεμπόληση ενός μέρους τους. Για να έχει νόημα μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα έπρεπε να έχει τεθεί ως προκαταρκτικός όρος η εγκατάλειψη εκ μέρους της Τουρκίας της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», με βάση την οποία όχι μόνο αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σ' έναν απροσδιόριστο αριθμό νησίδων, αλλά και ορισμένες εξ αυτών τις χαρακτηρίζει ρητά τουρκικές (π.χ. το κατοικημένο Aγαθoνήσι). Εάν δεν ακυρωθεί η αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, είναι εθνικά βλαπτική και πρακτικά αδύνατη η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.

Τα καίρια αποσπάσματα του Ντοκουμέντου: