Ίσως η σημαντικότερη ανακάλυψη στην ανθρώπινη ιστορία:
απο ΤΑ ΝΕΑ
Μία από τις πόρτες που οδηγούν στην αιώνια νεότητα κατάφεραν να ξεκλειδώσουν αµερικανοί επιστήµονες.Ανακάλυψαν ένα φάρµακο που επενεργεί στα κύτταρα και µόλις το χορήγησαν σε γηρασµένα ποντίκια είδανµε µεγάλη έκπληξη ότι τα σηµάδια του χρόνου άρχισαν σιγά σιγά να σβήνουν από το σώµα τους
Το φάρµακο µετο οποίο οιεπιστήµονες αντέστρεψαν τον ρυθµό της γήρανσης στα ποντίκια και που δίνει ελπίδεςγια αιώνια νιότη ήταν ηχηµική ουσία 4-ΟΗΤ, η οποία µπορούσε να επανενεργοποιήσει το ένζυµο τελοµεράσητων κυττάρων. Τοένζυµο αυτό έχει την ιδιότητα να καθορίζει το µήκος των χρωµοσωµάτων των κυττάρων και συγκεκριµένα των τµηµάτων εκείνων που βρίσκονται στην άκρη τους και λέγονται τελοµερή. Τα τελοµερή (που εµπλέκονται σχεδόν σε κάθε έρευνα που σχετίζεται µε τη µακροζωία) διαδραµατίζουν καθοριστικό ρόλο στη γήρανση τωνανθρώπων αλλά και των ζώων. Ολόγος που συµβαίνει αυτό είναι ότι τατελοµερή συνιστούν επί της ουσίας τµήµα του DNA που πολλαπλασιάζεται και έτσι κάθε φορά που ένακύτταρο αναγεννάται(δηλαδή πολλαπλασιάζεται) τα τελοµερή στις άκρες των χρωµοσωµάτων µικραίνουν.Και όταν µικρύνουν αρκετά,τότε ο πολλαπλασιασµός των κυττάρων σταµατά και επέρχεταιο θάνατός τους.
Οµως στοεργαστήριοτου δροςΡόναλντ Ντε Πίνο, που είναιγενετιστήςστο Ινστιτούτο γιατον Καρκίνο Dana - Farber της Ιατρικής Σχολήςτου Πανεπιστηµίου Χάρβαρντ, ο ίδιος µαζί µετους συναδέλφουςτου κατάφεραν να δώσουντο φιλί τηςζωής στα τελοµερή, ενεργοποιώντας το «µαγικό» ένζυµο τελοµεράσηµε τη χηµική ουσία που αναφέραµε.
Μόλις αυτό συνέβη, ο οργανισµός τωνγηρασµένων ποντικιών στα οποία δοκιµάστηκε το φάρµακο άρχισε να αλλάζει όψη.Τα εκφυλισµένακύτταρα τωνµικρών ζώων άρχισαν να αναγεννιούνται. Τα όργανά τους, όπωςη σπλήνα, το συκώτι, τα έντερα,άρχισαν να αποκτούν τη νεανική τους σφριγηλότητα. Επίσης απέκτησαν πάλι τη γονιµότητά που τους είχε στερήσει ο χρόνος.
«Η γήρανση στους ανθρώπους προκαλείται από έναν µηχανισµό πουεπιφέρει πολλαπλέςεπιπτώσεις σεδιάφορα όργανα,όπως στον εγκέφαλο (νευροεκφυλισµός, άνοια), τοκαρδιαγγειακόσύστηµα (καρδιακή ανεπάρκεια, φραγµένες αρτηρίες),τον µεταβολισµό (παραγωγή ενέργειας, µεταβολισµός) και αλλού», λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Ρόναλντ Ντε Πίνο, επικεφαλής της έρευνας που δηµοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της επιθεώρησης «Nature».
«Στην έρευνά µας χρησιµοποιήσαµε γενετικάτροποποιηµένα ποντίκια, τα οποίαδεν είχαν τοένζυµο τελοµεράση και ήταν γηρασµένα µε εµφανή στονοργανισµό τους τα σηµάδια των ασθενειών πουσυνδέονται µετα γηρατειά, όπως η οστεοπόρωση, ο διαβήτης, ο νευροεκφυλισµός. Στην περίπτωση των ποντικιών, ενεργοποιήσαµε την τελοµεράση στα κύτταρα όλων των ιστών τους µε αποτέλεσµα όχι µόνο να βάλουµε φρένο στη γήρανση αλλά και να την αντιστρέψουµε. Οµως αν ήταννα εφαρµόσουµε την ίδιαθεραπεία στον άνθρωπο, επιλέγοντας να αναγεννήσουµε τα κύτταρα ενός µόνο οργάνου,θα επικεντρώναµε την προσοχή µας στον εγκέφαλο ο οποίος πλήττεται περισσότερο από τη γήρανση όσο µεγαλώνει η ηλικία ενός ανθρώπου», προσθέτει.
Στο εργαστήριο του δρος Ρόναλντ Ντε Πίνο, τα ποντίκια που δέχτηκαν το φάρµακο πουενεργοποίησε τηντελοµεράση δενπαρουσίασαν µόνο ένα νεανικότερο σώµα αλλά και έναν πιο... σπιρτόζικο εγκέφαλο. Συγκριτικά µε τα ποντίκια στα οποία δεν χορηγήθηκε το φάρµακο, εκείνα που ήπιαν το... δυναµωτικό εµφάνισαν µεγαλύτερους εγκεφάλους και προγονικά κύτταρα τα οποία παρήγαγαν καινούργιους νευρώνες και εγκεφαλικά κύτταρα, ώστε το µυαλό να αρχίσει να δουλεύει ξανά.
«Αυτή η εξέλιξη µας κάνει να πιστεύουµε ότιυπάρχει σηµείο γυρισµού για όλες τις ασθένειες που σχετίζονται µε τηγήρανση», αναφέρει ο δρ Ρόναλντ Ντε Πίνο. Οµως ακόµη κι αν αποδειχτεί ότι το συγκεκριµένοένζυµο µπορεί νααναγεννά τα κύτταρα, ποιοςεγγυάται ότι αυτή η νεότητα δεν θα είναι πρόσκαιρη και πως θα διαρκεί για πολλά χρόνια;
Ο αµερικανόςειδικός λέειστα «ΝΕΑ»ότι η τεχνική αυτή θα µπορείνα λειτουργεί όπως το ντεπόζιτοβενζίνης ενός αυτοκινήτου. «Ητελοµεράση θαεµποδίζει θα µικρύνουν τατελοµερή σταχρωµοσώµατα µεαποτέλεσµα τα κύτταρα να συνεχίζουν να αναγεννιούνται µέσω του πολλαπλασιασµού τους. Τα τελοµερή θα φθείρονται µε την πάροδο του χρόνου και όταναυτό συµβαίνειθα επανεργοποιείται η τελοµεράση για να αρχίσει ένας καινούργιος κύκλος».
ΣΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ
Τα όργανα των ποντικιών, όπως η σπλήνα, το συκώτι, τα έντερα, άρχισαν να αποκτούν τη νεανική τους σφριγηλότητα
ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ όµως τηρούν επιφυλακτική στάση απέναντι στα οφέλη από την επανενεργοποίηση της τελοµεράσης, επισηµαίνοντας τον κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου στα κύτταρα. Από έρευνες που έχουν γίνει, έχει παρατηρηθεί ότι σε ορισµένες περιπτώσεις το συγκεκριµένο ένζυµο µεταλλάσσεται σε καρκίνο ή ότι επισπεύδει την αύξηση του µεγέθους των ήδη υπαρχόντων όγκων. Ο δρ Ρόναλντ Ντε Πίνο πιστεύει ότι η τελοµεράση θα πρέπει λογικά να εµποδίζει τα υγιή κύτταρα να µετεξελιχθούν σε καρκινικά, προστατεύοντας το DNA τους από κάποια βλάβη.
Ο Ντέιβιντ Σίνκλερ, που είναι µοριακός βιολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστηµίου Χάρβαρντ στη Βοστώνη, συµφωνεί µαζί του, ότι η επανενεργοποίηση της τελοµεράσης ενδεχοµένως να εµποδίζει την εµφάνιση καρκίνων.
Και προσθέτει ότι «αν η θεραπεία µπορεί να γίνεται µε ασφαλή τρόπο, τότε ίσως επιφέρει επανάσταση στην αποκατάσταση της λειτουργίας οργάνων που έχουν εκφυλιστεί σε ηλικιωµένους ανθρώπους, όπως επίσης και στην ίαση ασθενειών που είναι συνώνυµες των γηρατειών».
Οµως ο Ντέιβιντ Χάρισον, που ερευνά την ανθρώπινη γήρανση στο Εργαστήριο Jackson, στο Μπαρ Χάρµπορ στο Μέιν των ΗΠΑ, τονίζει ότι «το να επιχειρήσει κανείς να επέµβει στο µήκος των τελοµερών των χρωµοσωµάτων µπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα επικίνδυνο, εκτός κι αν είναι 100% σίγουρος ότι δεν πρόκειται να προκαλέσει καρκίνο».
Ο ίδιος επιστήµονας θεωρεί ότι το πείραµα που έγινε στο Χάρβαρντ στηρίχθηκε σε ποντίκια στα οποία είχε προκληθεί τεχνητή γήρανση και ότι οι επιστήµονες δεν µελέτησαν την ανθρώπινη γήρανση που είναι αρκετά διαφορετική. Στο ίδιο πνεύµα, ο Τοµ Κίρκγουντ, που είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Γήρανσης και Υγείας του Πανεπιστηµίου Νιούκαστλ στην Αγγλία, λέει ότι «η φθορά των τελοµερών δεν αποτελεί µετά βεβαιότητος τη µόνη ή έστω την κυρίαρχη αιτία της γήρανσης στους ανθρώπους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου