Ένας φόνος, πολλά κίνητρα, σκοτεινό μέλλον

 

από τα Επίκαιρα
του Γιώργου Δελαστίκ 

 
Οι Έλληνες της Χειμάρρας έχουν εγκαταλείψει κατά τουλάχιστον 80% την περιοχή τους για να ζήσουν στην Ελλάδα, πράγμα που ανοίγει την όρεξη των Αλβανών που θέλουν να αρπάξουν τις περιουσίες τους.

 

 

Σε σοβαρό προβληματισμό για την πραγματική κατάσταση των ελληνοαλβανικών σχέσεων πρέπει να οδηγήσει η δολοφονία του ομογενούς Αριστοτέλη Γκούμα από ομάδα Αλβανών στη Χειμάρρα. Είναι προφανές ότι το έγκλημα αυτό δεν περιορίζεται στο στενό πλαίσιο του αστυνομικού δελτίου. Γι’ αυτό άλλωστε ακόμη και ο κάθε άλλο παρά ευαίσθητος Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα έκανε δημοσίως λόγο για «πράξη ακραίου και τυφλού φανατισμού». 

Το ζήτημα δεν είναι μόνο ή κυρίως η αποκρουστική βαναυσότητα του φόνου, καθώς οι δράστες επέβαιναν σε αυτοκίνητο, το οποίο ο οδηγός έριξε σκόπιμα πάνω στη μηχανή του ομογενούς που προσπαθούσε να απομακρυνθεί, τον πέταξε κάτω και στη συνέχεια τον πολτοποίησε περνώντας επίτηδες με το αυτοκίνητο πάνω από το πεσμένο στο έδαφος θύμα. Το σοβαρότερο και πιο ανησυχητικό από πολιτική σκοπιά είναι ότι αυτό το ειδεχθές έγκλημα διεπράχθη με αφορμή ότι το θύμα… μιλούσε ελληνικά! Όταν φτάνουμε στο σημείο μια ομάδα Αλβανών να προχωρεί μέχρι του σημείου της δολοφονίας με τέτοια αφορμή, είναι προφανές πως ένας εθνικιστικός πυρετός υποβόσκει στην αλβανική κοινωνία. Ένας εθνικισμός που αντιμετωπίζει εχθρικά τους Έλληνες ομογενείς στη χώρα αυτή και φυσικά δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το μέλλον των ελληνοαλβανικών σχέσεων, οι οποίες όμως έχουν τεράστιες κοινωνικές διαστάσεις εξαιτίας των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.
Ο Μπερίσα σε ρόλο «πυροσβέστη»

Δεν τρέφουμε καμία πολιτική εκτίμηση στο πρόσωπο του Αλβανού πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα. Οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε ότι στο συγκεκριμένο θέμα λειτούργησε πυροσβεστικά, με καθαρά πολιτικά κριτήρια. Οι συνεργοί στο φονικό συνελήφθησαν αμέσως. Ο δολοφόνος οδηγός του αυτοκινήτου που είχε εξαφανιστεί επικηρύχθηκε έναντι 20.000 δολαρίων, πράγμα που τον υποχρέωσε να παραδοθεί ταχύτατα στις Αρχές. Προφυλακίστηκε ήδη με βαρύτατες κατηγορίες, χωρίς την αναγνώριση ελαφρυντικών. Δεν έχουμε αυταπάτες ως προς την ποιότητα της αλβανικής δικαιοσύνης, αλλά μέχρι στιγμής το κοινό περί δικαίου αίσθημα έχει ικανοποιηθεί.

Έκανε και κάτι άλλο ο Μπερίσα. Πολύ σοβαρότερο. Με δημόσιες δηλώσεις του υπογράμμισε το διττό εθνικό χαρακτήρα της περιοχής της Χειμάρρας που ναι μεν είναι εξόφθαλμα αυτονόητος στην πραγματικότητα, αλλά που ουδέποτε έχει αναγνωριστεί επίσημα από το αλβανικό κράτος.

«Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Αλβανός που να μην γνωρίζει ότι η κοινότητα που ζει σε αυτή την πόλη είναι δίγλωσση και αυτό όχι σήμερα, αλλά από εκατό και διακόσια χρόνια πριν», δήλωσε ευθαρσώς ο Μπερίσα, ερχόμενος σε ευθεία πολιτική αντιπαράθεση με τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης αλλά και τη σοσιαλιστική αντιπολίτευση που προσπαθούσαν να εμφανίσουν τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα ως συνηθισμένο περιστατικό εγκληματικότητας.

«Να μιλήσει κανείς στη γλώσσα που επιθυμεί, να απαντήσει και να του συμβεί κάτι τέτοιο, είναι πολύ βαρύ», πρόσθεσε ο Αλβανός πρωθυπουργός.
Προβληματική συμβίωση

Ο φόνος του Αριστοτέλη Γκούμα θα καταστήσει ακόμη πιο δύσκολες τις σχέσεις της ελληνικής μειονότητας με τους Αλβανούς. Σχέσεις που διαρκώς χειροτερεύουν αφενός λόγω της σταδιακής συγκρότησης σύγχρονου αλβανικού κράτους και αφετέρου λόγω της ασταμάτητης εγκατάλειψης των πατρογονικών εστιών τους εκ μέρους των Ελλήνων, οι οποίοι εγκαθίστανται στην Ελλάδα.

Η άθλια οικονομική κατάσταση της Αλβανίας μετά την κατάρρευση του προηγούμενου καθεστώτος και η άφρων, μυωπική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων που, αντί να βοηθήσουν τους ομογενείς να παραμείνουν στις πόλεις και τα χωριά τους, επέλεξαν τον εύκολο δρόμο να ενθαρρύνουν τη μετανάστευσή τους στην Ελλάδα όπου φυσικά ζουν πολύ καλύτερα, έχουν ως αποτέλεσμα τη δραματική συρρίκνωση της ελληνικής μειονότητας που πραγματικά ζει στην Αλβανία. Ποτέ δεν μάθαμε με αξιόπιστο τρόπο πόσοι ήταν οι Έλληνες εκεί – ίσως γύρω στις 150.000 να είναι ενδεχομένως η πλησιέστερη προς την πραγματικότητα προσέγγιση. Για ευνόητους λόγους, κανένας δεν λέει πόσοι πραγματικά Έλληνες ζουν σήμερα εκεί ολοχρονίς – ίσως μόνο 10.000 έως 15.000. Δεκάδες χιλιάδες άλλοι επισκέπτονται τα σπίτια τους περιστασιακά, για διακοπές ή για να ψηφίσουν. Ευνόητο είναι ότι υπ’ αυτές τις συνθήκες το κοινωνικό και πολιτικό βάρος της μειονότητας στα αλβανικά πράγματα μειώνεται διαρκώς και ο συσχετισμός δυνάμεων γίνεται δυσμενέστερος ολοένα και περισσότερο.
Αρπαγή περιουσιών

Η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο από το γεγονός ότι η αλβανική κυβέρνηση βαθμιαία ιδιωτικοποιεί εκ νέου τη γη που είχε κρατικοποιήσει το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα το 1945, αποδίδοντάς τη είτε στους προπολεμικούς ιδιοκτήτες της είτε σε νέους ιδιοκτήτες. Επειδή όμως η Αλβανία δεν είναι κάποιο κράτος δικαίου, γίνεται ένα απερίγραπτο πλιάτσικο στη διαδικασία αυτή.

Καθώς οι προπολεμικοί τίτλοι ιδιοκτησίας στην Αλβανία ήταν ή αμφιλεγόμενης νομικής ισχύος ή ανύπαρκτοι, έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία έκδοσης πλαστών προπολεμικών τίτλων ιδιοκτησίας, με στόχο την ιδιοποίηση προνομιούχων οικοπέδων από εκλεκτούς του καθεστώτος ή δικτυωμένα κυκλώματα. Οι μισοεγκαταλειμμένες περιουσίες των Ελλήνων, η γη που ανήκε σε ελληνικές εκκλησίες ή κοινότητες, σπίτια και χωράφια ομογενών που έχουν φύγει οριστικά αποτελούν φυσικά στόχους πρώτης γραμμής και μάλιστα εύκολους για τα κυκλώματα αυτά, όπως και για ντόπιους επίδοξους καταπατητές σε κάθε περιοχή της Αλβανίας. Η Χειμάρρα, η οποία αποτελεί το παραθαλάσσιο τουριστικό «φιλέτο» της χώρας, βρίσκεται στο στόχαστρο ισχυρών κυκλωμάτων από τα Τίρανα που σχετίζονται με ιταλικούς κύκλους, ακόμη και της μαφίας.

Οι Έλληνες της Χειμάρρας έχουν κι αυτοί εγκαταλείψει κατά τουλάχιστον 80% την περιοχή τους για να ζήσουν στην Ελλάδα, πράγμα που ανοίγει την όρεξη των Αλβανών που θέλουν να αρπάξουν τις περιουσίες τους.
«Ήρωας» ο… φονιάς!

Το πρόβλημα δεν είναι απλώς τα κυκλώματα Αλβανών «οικοπεδοφάγων». Όταν βλέπει κανείς να αναπτύσσεται στο Διαδίκτυο ένα ρεύμα Αλβανών που χαρακτηρίζουν «ήρωες» τους… φονιάδες του Αριστοτέλη Γκούμα (!) και μαζεύουν υπογραφές για την απελευθέρωση του δολοφόνου Ιλίρ Μούκα, είναι πρόδηλο ότι η δράση των καταπατητών αναπτύσσεται σε ένα πολύ ευρύτερο και βαθύτερο υπόβαθρο εθνικισμού που σαρώνει την Αλβανία. Δεν έχουμε αντιληφθεί τις συνέπειες και τη δυναμική του γεγονότος ότι ο αλβανικός λαός βρίσκεται σε φάση εθνικής ολοκλήρωσης, συνένωσης των αλβανικών πληθυσμών των Βαλκανίων σε ενιαίο κράτος. Η νίκη της απόσπασης με τη βία των όπλων του Κοσόβου από τη Σερβία, η οποία νομιμοποιήθηκε με την εγκληματική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στις 22 Ιουλίου, που αποφάνθηκε ότι «η μονομερής πράξη απόσχισης του Κοσόβου από τη Σερβία δεν συνιστά παραβίαση της διεθνούς νομοθεσίας», έχει δώσει νέα ώθηση στον αλβανικό εθνικισμό. Έπεισε τους Αλβανούς ότι η χρήση βίας σε όλα τα επίπεδα είναι ο σωστός τρόπος για να πετύχουν τους εθνικούς τους στόχους.
Νομιμοποίηση της βίας

Κάθε έθνος σε φάση εθνικής ολοκλήρωσης είναι επιθετικό προς τους γείτονές του όπου ζουν ομογενείς μειονότητες. Έτσι ήταν, π.χ., και η Ελλάδα το 1910-1920. Έτσι είναι σήμερα και η Αλβανία.

Η απόφαση της Χάγης ενθαρρύνει τους Αλβανούς να αναπτύξουν ένοπλη υπονομευτική δραστηριότητα στην ΠΓΔΜ, στο Μαυροβούνιο, στη νότια Σερβία με στόχο την απόσπαση και προσάρτηση των αντίστοιχων εδαφών που κατοικούν Αλβανοί. Είναι βέβαιο ότι πρέπει να αναμένουμε εκεί έξαρση αποσταθεροποιητικών αλβανικών κινήσεων. Κάποια στιγμή θα εκδηλωθεί πιο ανοιχτά και η όχληση προς την Ελλάδα από τη δραστηριότητα που αναπτύσσουν μέσα στην Αλβανία οι Τσάμηδες, κύκλοι των οποίων απαιτούν από την Ελλάδα χρηματικές αποζημιώσεις έως… ολόκληρη την Ήπειρο! Έρχονται εποχές που αυτά τα οποία κάποτε φάνταζαν ως μονομανίες ακροδεξιών περιθωριακών κύκλων μετατρέπονται σε κρατική πολιτική – και οι καιροί που ζούμε ευνοούν τέτοιες μεταλλάξεις στην Αλβανία. Απαιτείται επαγρύπνηση και έγκαιρες αντιδράσεις, αν και φυσικά η κυβέρνηση Παπανδρέου περί άλλα τυρβάζει.