Αναρτήσεις
απο τον Ριζασπάστη 22/7/2010
Σε δηλώσεις του ο Θ. Πάγκαλος ισχυρίζεται ότι το πρόβλημα αφορά μόνο διεθνή ύδατα με βάθος μικρότερο από 200 μέτρα!
Οταν ρωτήθηκε σχετικά με τις κινήσεις των τουρκικών ερευνητικών πλοίων στο Αιγαίο, ο Θ. Πάγκαλος έσπευσε ουσιαστικά να τις νομιμοποιήσει, δίνοντας ταυτόχρονα καθαρό το στίγμα των διαβουλεύσεων που γίνονται στο παρασκήνιο για την προώθηση των διευθετήσεων σχετικά με το καθεστώς στο Αιγαίο.
«Τα "Πίρι Ρέις" και "Τσεσμέ" κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες, όχι μόνο οι παράκτιες χώρες. Οχι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Μπορεί να έρθει πλοίο ρώσικο, αμερικάνικο, ή από το Κονγκό. Στα διεθνή ύδατα, όποιος θέλει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο Αιγαίο υπάρχει το πρόβλημα (...) Στα διεθνή ύδατα, δεν είναι ούτε δικά μας...», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που διένειμε ο σταθμός.
Συνεχίζοντας ο Θ. Πάγκαλος, είπε σχετικά με την υφαλοκρηπίδα: «Το πρόβλημα είναι αν θα κάνουν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα είναι το μικρότερο βάθος, ο βυθός της θαλάσσης σε βάθος μικρότερο από τα 200 μέτρα που είναι προέκταση των ακτών. Εκεί που σταματάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει βυθός πιο ρηχός από τα 200 μέτρα κι αυτό συγκροτεί υφαλοκρηπίδα. Αυτή την υφαλοκρηπίδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα επιμένει ότι πρέπει να τη διευθετήσουμε ακριβώς για να μη δημιουργούνται συγχύσεις - παρεξηγήσεις και ζητήματα και ο καθένας να μπορεί ελεύθερα πλέον να κάνει τις έρευνές του, ή τις εκμεταλλεύσεις του».
Αποκαλυπτική και πλήρης η αντιστροφή
Είναι φανερό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης περιορίζει σκόπιμα την προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, στα τμήματα αυτά της θάλασσας που εκτείνονται πέρα από τα χωρικά ύδατα και ο βυθός φθάνει μέχρι, σε μέγιστο βάθος, τα 200 μέτρα.
Πρόκειται μάλιστα για πρωτόφαντη θέση, που δεν έχει μέχρι στιγμής υποστηριχτεί ούτε από την τουρκική πλευρά. Τέτοιος κανόνας δεν υπάρχει σήμερα στην ισχύουσα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ισχυε μόνο στη σύμβαση του 1958, που αντικαταστάθηκε από την ισχύουσα του 1982, επειδή ακριβώς τότε δεν υπήρχε τεχνολογία για γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη βυθού.
Μια ματιά μόνο σ' ένα χάρτη του Αιγαίου με τα βάθη του βυθού σε κάθε σημείο αρκεί για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αυτή η αλλαγή θέσης της ελληνικής κυβέρνησης. Επί της ουσίας, η Ελλάδα εγκαταλείπει τα δικαιώματά της επί της υφαλοκρηπίδας στο μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου και της Μεσογείου, που είναι οι εκτός των χωρικών υδάτων περιοχές και ο βυθός τους ξεπερνάει τα 200 μέτρα βάθος.
Τέτοιες περιοχές βάθους άνω των 200 μέτρων είναι όλο το Κρητικό Πέλαγος μέχρι ανατολικά της Λακωνίας, το Κεντρικό Αιγαίο μέχρι λίγο έξω από την Κύμη της Εύβοιας, το Βόρειο Αιγαίο μέχρι τις ακτές της Μαγνησίας και τη Χαλκιδική, κλπ. Ολες οι παραπάνω περιοχές, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αποτελούν σήμερα ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Τη θέση που διατύπωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο η κυβέρνηση, δεν την έχουν υποστηρίξει ούτε οι Τούρκοι, οι οποίοι ισχυρίζονται είτε ότι κάνουν έρευνες στη δική τους υφαλοκρηπίδα - στη βάση της θέσης ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και άρα ισχύει η μέση γραμμή στο Αιγαίο (25ος Μεσημβρινός) -, είτε λένε πως απλά κάνουν χαρτογράφηση του βυθού των διεθνών υδάτων, για την οποία δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.
Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι η «διεθνής υφαλοκρηπίδα» δεν υφίσταται καν ως έννοια, αφού σε κάθε περίπτωση η όποια αντιδικία κρατών για την υφαλοκρηπίδα εντοπίζεται στα διεθνή ύδατα, τα οποία στο σύνολό τους έχουν μοιραστεί από τα κράτη (ακόμα και ο Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός!).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη η Μεσόγειος έχει χωριστεί σε περιοχές, όπου η υφαλοκρηπίδα - και κατ' επέκταση η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) -, ανήκει στις απέναντι χώρες, με βάση τη μέση απόσταση των ακτών τους. Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και είναι ανοιχτό το θέμα της αντίστοιχης διευθέτησης μεταξύ Ελλάδας - Αιγύπτου και Λιβύης, ενώ με την Ιταλία έχει οριοθετηθεί στο Ιόνιο με βάση τη μέση απόσταση. Προφανώς, αν ίσχυε η θέση Πάγκαλου, όλες αυτές οι διευθετήσεις θα ήταν εκτός του Διεθνούς Δικαίου.
Δικαιώνονται οι αξιώσεις της Τουρκίας
Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αντιστρέφει πλήρως όχι μόνο τις πάγιες ελληνικές θέσεις, όπως τουλάχιστον διατυπώνονται δημόσια, αλλά και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Στην ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, όπου γίνεται παρουσίαση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας, αναφέρεται: «Η Τουρκία αποβλέπει στην απόκτηση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας δυτικά των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και κατά συνέπεια στον εγκλωβισμό αυτών σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Το γεγονός ότι η τουρκική άποψη δεν βασίζεται σε κανένα κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, αποκαλύπτει την επιδίωξη της Τουρκίας να αναγάγει μια διαφορά νομικής φύσεως σε πολιτική».
Στον αντίποδα αυτής της θέσης, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης δικαιώνει τις τουρκικές διεκδικήσεις, καθώς αποποιείται την υφαλοκρηπίδα που βρίσκεται δυτικά των ελληνικών νησιών και προς την ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι τις ακτές της Εύβοιας και το Θερμαϊκό Κόλπο, ή, στην καλύτερη περίπτωση, την βάζει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία.
Μάλιστα, σε άλλο σημείο της ιστοσελίδας του το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει: «Το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία».
Με δεδομένο ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, δεν είναι καθόλου απίθανο οι δηλώσεις Πάγκαλου να αποτελούν τον προπομπό των υπό συζήτηση διευθετήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου