Μέσα στην δίνη των ανακατατάξεων στην Αίγυπτο από τον Ιανουάριο, ρεπορτάζ έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν ένα κύμα εξαφανίσεων των κοριτσιών της Κοπτικής εκκλησίας.
Ένας ιερέας στο Κάιρο, εκτιμά ότι τουλάχιστον 21 νεαρά κορίτσια, πολλά ηλικίας 14 ετών, έχουν εξαφανιστεί από την ενορία του και μόνο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν ένα χριστιανό κορίτσι που εξαφανίζεται βρίσκεται από την οικογένειά της, έχει ήδη προσηλυτιστεί στο Ισλάμ και έχει παντρευτεί. Οι Κοπτικές αρχές, έχουν ακόμη δημιουργήσει μια σειρά από καταφύγια σε μοναστήρια για να χειριστούν τον αυξανόμενο αριθμό των κοριτσιών που επιθυμούν να επιστρέψουν στις οικογένειές τους, πολλά από τα οποία δεν γίνονται αποδεκτά από την οικογένειά τους.
Αλλά ένα χειρότερο πρόβλημα για τις γυναίκες αυτές είναι ότι η μεταστροφή τους στο Ισλάμ είναι αμετάκλητη.
Η θρησκεία αναφέρεται στις αιγυπτιακές ταυτότητες και ακόμη και αν ο κοσμικός νόμος προβλέπει την επάνοδο (στην προηγούμενη θρησκεία), στο πλαίσιο της ανάπτυξης του νόμου της Σαρία είναι πολύ δύσκολο να γίνει στην πράξη, εκτός εκείνους στους οποίους παρέχεται νομική υπεράσπιση.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι μοναδική στην Αίγυπτο. Υπάρχουν συνεχείς αναφορές για κορίτσια που εξαναγκάστηκαν να ασπαστούν το Ισλάμ και να παντρευτούν στην Ινδία, το Πακιστάν και τη Σρι Λάνκα.
Το ότι πολλά από αυτά τα κορίτσια δραπετεύουν δεν χωρεί καμία αμφιβολία. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ένας τεράστιος αριθμός κοριτσιών μεταστρέφονται στο Ισλάμ, καθώς και παντρεύονται ενάντια στη θέλησή τους.
Η κατάσταση αυτή αποδεικνύεται τεκμηριωμένα σε μια αμφιλεγόμενη έκθεση που δημοσιεύτηκε το 2009 σχετικά με τη μετατροπή και του εξαναγκασμό σε γάμο των Κοπτών γυναικών από την οργάνωση με έδρα την Ουάσιγκτον, ‘Christian Solidarity International’ (‘Διεθνής Χριστιανική Αλληλεγγύη’).
Η αμερικανική χριστιανική οργάνωση κατηγόρησε την αιγυπτιακή κυβέρνηση για συμμετοχή της στους «βιασμούς και την καταναγκαστική εξαφάνιση των κοριτσιών της Κοπτικής εκκλησίας και τον εξαναγκασμό τους να ασπαστούν το Ισλάμ» και κατηγόρησε το Κάιρο για «εμπορία χριστιανών κοριτσιών και γυναικών στην Αίγυπτο». Επίσης η οργάνωση, έστειλε επιστολή στον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα απαιτώντας να παρέμβει για να "σώσει" τους χριστιανούς στην Αίγυπτο.
Οι συγγραφείς της έκθεσης είναι η ακαδημαϊκός από την Ουάσινγκτον, Michele Clark και η Αιγύπτια Κόπτης δημοσιογράφος από τη Μελβούρνη, Nadia Ghaly.
Μεταξύ του 2005 και του 2008 πήραν συνέντευξη και κατέγραψαν τις ιστορίες 50 γυναικών στην Αίγυπτο, κυρίως ηλικίας μεταξύ 14 και 25 ετών, οι οποίες είχαν αποφασίσει να επιστρέψουν στις οικογένειές τους. Όλες ισχυρίζονται ότι εξαπατήθηκαν, εξαναγκάσθηκαν σε σεξουαλική επαφή ή βιάστηκαν, προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ και παντρεύτηκαν. Οι περισσότερες από τις ερωτηθείσες προσπάθησαν να μεταστραφούν στη χριστιανική τους ταυτότητά, με περιορισμένη ή καθόλου επιτυχία. Τα πορίσματα της έκθεσης παρουσιάστηκαν σε αρκετές μεγάλες εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένου του περιοδικό Forbes.
Από τότε που ξεκίνησε η λεγόμενη ‘αραβική άνοιξη’, και η επακολούθησαν ταραχές σε χριστιανικές εκκλησίες, οι συγγραφείς προσπαθούν να δώσουν στο θέμα της καταναγκαστικής θρησκευτικής μετατροπής και του γάμου μεγαλύτερη έμφαση.
Και οι δύο ομάδες ζουν πολύ κλειστά, ζώντας με ένα βαθύτατα παραδοσιακό απομονωμένο τρόπο ζωής και οι νόρμες γύρω από το γάμο και το σεξ είναι σχεδόν μεσαιωνικές, λέει η Ghaly.
Έτσι, για παράδειγμα, δεν είναι ανήκουστο για ένα νέο χριστιανό κορίτσι από μια φτωχή οικογένεια να δραπετεύσει από ένα ‘συμφωνημένο’ (από τους γονείς) γάμο. Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των γυναικών υποστηρίζει ότι εξαναγκάστηκε ακόμα και βιάστηκε, παρά την ντροπή που ένα τέτοιο θέμα προκαλεί, αν το κορίτσι θέλει να επιστρέψει.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι κρατήθηκαν ως εικονικές σκλάβες. Αυτές που κατάφεραν να φύγουν, δεν μπορούσαν να φέρουν μαζί τους τα παιδιά τους. Η Ghaly ισχυρίζεται ότι αυτό είναι κάτι περισσότερο από εμφανής θρησκευτική καταπίεση, και ισοδυναμεί με «μια μορφή πολιτιστικής γενοκτονίας».
Αναφέρει ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε από την οργάνωση Human Rights Watch τον Νοέμβριο του 2007, το οποίο λέει ότι ακόμα κι αν οι χριστιανές γυναίκες μπορούν να πάρουν διαζύγιο από τον μουσουλμάνο σύζυγό τους, όσες επιθυμούν να επιστρέψουν στο χριστιανισμό "συναντούν την άρνηση και την παρενόχληση από το Τμήμα Οικογενειακής Κατάστασης του Υπουργείου Εσωτερικών ".
Σύμφωνα με τη Σαρία, η επιστροφή (από το Ισλάμ σε άλλη θρησκεία) θεωρείται αποστασία και τιμωρείται με θάνατο.
Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο:
Οικονομική κρίση και ψυχολογία της κοινωνίας
Ο Νικολάϊ Κοντράτιεφ (1892-1938) ήταν Ρώσος οικονομολόγος, από τους σημαντικότερους της περιόδου του μεσοπόλεμου. Βασική του θεωρία είναι ότι οι καπιταλιστικές οικονομίες διανύουν μεγάλες ανοδικές περιόδους που ακολουθούνται από αντίστοιχες συρρίκνωσης (ο ίδιος ο Στάλιν του είχε ζητήσει να βρει την "απόδειξη" ότι ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος σε εξαφάνιση -όπως είχε πει και ο Μάρξ- όμως τελικά ο Κοντράτιεφ έφτασε στο "δυσάρεστο" συμπέρασμα ότι ο καπιταλισμός "αναγεννάται" οπότε ο Στάλιν τον αντάμειψε με το γνωστό σταλινικό τρόπο, δηλ. με την σύλληψή του και τον εγκλεισμό του σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων- Γκούλαγκ...Για τον φρικτό θάνατό του γράφει και ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν στο βιβλίο του ‘Το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ’), οι δε οικονομικοί του κύκλοι διαρκούν περίπου 48-55 χρόνων. Τους ονόμασε μεγάλους οικονομικούς κύκλους.
Ο Αμερικάνος συγγραφέας Dick Stoken γράφει – μεταξύ άλλων- σε ένα άρθρο σχετικό με τον μεγάλο κύκλο του Κοντράτιεφ και τις επιπτώσεις του στην ψυχολογία της κοινωνίας στο τεύχος Φεβρουαρίου 1980, του περιοδικού ‘The Futurist’:
«Όταν οι άνθρωποι αισθάνονται λιγότερο να κινδυνεύουν εμπιστεύονται περισσότερο τις δυνάμεις τους. Γίνονται περισσότερο τυχοδιώκτες και ριψοκίνδυνοι. Επειδή τότε κατευθύνονται από ένα διαφορετικό σύνολο προϋποθέσεων απ’ ό,τι κατά τη διάρκεια περιόδων παρακμής, κάνουν πράγματα που δε θα τα έκαναν σε δύσκολες εποχές. Η οικονομικά επιτυχία κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι έφτασαν να ελέγχουν ιο πεπρωμένο τους κι ότι έχουν τη δύναμη να λύσουν τόσο τα δικά τους όσο και τα κοινωνικά προβλήματα. Εξιδανικεύουν τη ζωή και γίνονται λιγότερο ανεκτικοί στην αδικία.
Καθώς ο κύκλος κορυφώνεται κι αρχίζει να πέφτει, ο κόσμος προσλαμβάνει ένα νέο χαρακτήρα κι ο άνθρωπος δεν εμπιστεύεται τόσο τις ικανότητές του και τη δύναμή του. Ο καπιταλισμός χάνει τη λάμψη του και πέφτει απ’ το βάθρο του. Ο θρυμματισμός των ονείρων και των βλέψεων των οπαδών του laissez – faire (όρος που δηλώνει το αίτημα για απουσία οποιασδήποτε κρατικής παρέμβασης στις οικονομικές δραστηριότητες) παρέχει τον πόνο που είναι αναγκαίος για ν’ αρχίσει η επαναφορά του εκκρεμούς σε μια νηφάλια θεώρηση του συστήματος.
Γράφει ο Stoken: ‘Απ’ τη μια πλευρά, μια μεγάλη περίοδος ευημερίας κι αφθονίας προκαλεί αύξηση των περιουσιακών στοιχείων, των μισθών, της κινητικότητας της κοινωνίας, και του βιοτικού επιπέδου, η οποία (αύξηση) υπερβαίνει τις προσδοκίες των ανθρώπων και τους οδηγεί σε μια ευχάριστη έκπληξη. Απ’ την άλλη μεριά, μια οικονομική κρίση έχει δυσμενείς επιπτώσεις στις δουλειές, τους μισθούς και τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων. Οι άνθρωποι βλέπουν ξαφνικά τους σκοπούς τους να ματαιώνονται κι αυτό τους γίνεται ένα οδυνηρό μάθημα. Η οδύνη προκαλεί μια βέβαιη ψυχολογική αλλαγή στους περισσότερους ανθρώπους. Παρακινούνται ν’ αποφεύγουν τον πόνο και ν’ αναζητούν την ασφάλεια. Σ’ έναν κόσμο με πολλούς κινδύνους οι άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι, χάνουν την εμπιστοσύνη που είχαν στις δυνάμεις τους και γίνονται πολύ επιφυλακτικοί και απρόθυμοι να ριψοκινδυνεύσουν. Για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και ν’ αποκρούσουν τον κίνδυνο, δένονται σε ομάδες. Για να εξασφαλιστεί η ενότητα των ομάδων χρειάζονται κανόνες και κοινωνικοί περιορισμοί καθώς και η αποδοχή κάποιου είδους εξουσίας. Είναι φυσικό σε τέτοιες εποχές να υπάρχει ένα πνεύμα αντίθεσης στον ατομικό καπιταλισμό με τις ελεύθερες αγορές του και την έμφαση του στον ανταγωνισμό.
Στην ψυχολογία του μεγάλου κύματος τεράστια επίδραση έχει η ευρείας βάσης κίνηση προς τις συντηρητικές θρησκευτικές απόψεις που εμφανίζεται καθώς η παρακμή βαθαίνει. Η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο Χριστός ήρθε να σώσει τους πράους, τους φτωχούς και τους ταπεινούς. Ο πληθυσμός των τριών αυτών κατηγοριών αυξάνει εκρηκτικά κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής παρακμής. Η πρόσφατη αναζωπύρωση του φονταμενταλισμού δεν οφείλεται στην αναμενόμενη σύμπραξη και συμμαχία του μεγάλου κύκλου, αλλά είναι μια αντίδραση στις σύγχρονες προόδους των φιλελεύθερων κοινωνικών τάσεων. Ωστόσο, τα συντηρητικά αυτά κινήματα θα ενισχύσουν το νέο θρησκευτικό και κοινωνικό συντηρητισμό που αναδύεται κατά τη διάρκεια της οικονομικής παρακμής.
Όταν τα πράγματα φαίνονται να πηγαίνουν καλά κι η οικονομία βρίσκεται σε άνοδο, ο άνθρωπος ψάχνει να βρει δυνάμεις μέσα του. Βλέπουμε τότε τα σεμινάρια θετικής σκέψης και άλλα του τύπου ‘πλουτίστε γρήγορα’ να ευδοκιμούν. Το φαινόμενο αυτό το ζήσαμε στις δεκαετίες του ’70, του ’80. Τα σεμινάρια αυτά μοιάζουν πολύ με τα προγράμματα αυτοβοήθειας που ανθούσαν κατά τη δεκαετία του ‘20. Καθώς όμως η παλίρροια αλλάζει φορά και τα πράγματα αρχίζουν να σκουραίνουν ο άνθρωπος παύει να κοιτάζει μέσα του για δυνάμεις και στρέφεται σε ασφαλείς θεσμούς όπως η κυβέρνηση, η εκκλησία και τα εργατικά σωματεία. Δε λέω ότι αυτό καθεαυτό είναι καλό ή κακό αλλά ότι είναι ένα γεγονός που συνδέεται με το μεγάλο Κύκλο.
Η δεκαετία του 20, όπως- κι οι δεκαετίες του ‘70 και του ‘80, είχε τη δική της σεξουαλική επανάσταση. Ο Stoken μιλάει για το πως οι γυναίκες πέταξαν τις συμβάσεις της Βικτωριανής περιόδου αμέσως μόλις πήραν την ψήφο. Οι γυναίκες άρχισαν να πίνουν και να καπνίζουν δημόσια και το ύψος των φουστανιών ανέβηκε μέχρι το γόνατο. Άλλες αλλαγές που έγιναν: «εξαπλώθηκαν τα περιοδικά πορνό τα οποία καταβροχθίζονταν από ένα πλήθος παθιασμένο με το αντικείμενο. Οι άνθρωποι απελευθέρωσαν τους εαυτούς απ’ τους περιορισμούς του πουριτανισμού. Υπήρξε μια τεράστια αύξηση στο ρυθμό των διαζυγίων, ο οποίος αυξήθηκε από 8.8 για κάθε 100 γάμους το 1910 σε 16.5 για κάθε 100 γάμους το 1928».
Όλες αυτές οι ψυχολογικές αλλαγές χρειάστηκαν χρόνια για να διεισδύσουν στον κύριο όγκο της κοινωνίας και να γίνουν οι σύγχρονες κοινωνικές νόρμες. Σαν ένα μεγάλο κύμα που κινείται δια μέσου της ιστορίας, ο μεγάλος κύκλος παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του.
Θα πρέπει και πάλι να παραθέσω τα όσα γράφει ο Stoken, με τη χαρισματική του αντίληψη της ψυχολογίας του κύματος, σχετικά με την κοινωνική επανάσταση της παρακμής: «Στην αρχή, λίγοι άνθρωποι φαντάζονται ότι η οικονομικά κρίση θα κρατήσει πολύ καιρό. Οι περισσότεροι τη θεωρούν σαν μια κυκλική συστολή της οικονομίας μάλλον παρά ως μεγάλη και σημαντική αλλαγή.
Το πρώτο σημάδι ότι οι άνθρωποι δεν τα βλέπουν πλέον όλα ρόδινα στον κόσμο και χωρίς κινδύνους συχνά είναι μια λεπτή αλλαγή στις σχέσεις μεταξύ των δυο φύλων. Στο ξεκίνημα της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης, οι γυναίκες χαμήλωσαν τα φουστάνια τους, ντύνονταν πιο συντηρητικά, άρχισαν να φοράν άσπρα γάντια και να σέβονται περισσότερο μια πρόσκληση σε γεύμα. Ο σεξουαλικός κώδικας έπαψε να επιδεικνύεται τόσο ασύστολα. Ο θόρυβος γύρω απ’ το σεξ περιορίστηκε, και η γοητεία κι ο ρομαντισμός ήρθαν από μόνα τους. Όσο βάθαινε η οικονομική κρίση γκρέμισε την ιδέα ενός σχετικά ακίνδυνου κόσμου που κυριαρχούσε στο πνεύμα της δεκαετίας του ‘20. Οι άνθρωποι έγιναν πιο επιφυλακτικοί. Η ηδονιστική συμπεριφορά υποχώρησε και η ανοχή στις παρεκκλίσεις απ’ την κανονική κοινωνική συμπεριφορά ελαττώθηκε.
Η νεότερη γενιά άρχισε να σέβεται περισσότερο τους γονείς και να μην περιφρονεί όσο πριν τις παλιές παραδοσιακές αξίες. Η μουσικά έγινε πιο αργή. Ο γάμος και η οικογένεια έγιναν περισσότερο σεβαστοί ως κοινωνικοί θεσμοί και ο αριθμός των διαζυγίων μειώθηκε. Οι άνθρωποι κάθονταν σπίτι και περνούσαν περισσότερο χρόνο με τις οικογένειές τους».
Παρατηρώντας συνολικά το μεγάλο κύμα, βλέπουμε τον τεράστιο αντίκτυπο που έχει στην πολιτική, τα ήθη, τη θρησκεία και την οικογένεια.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Από το βιβλίο ‘Το Επερχόμενο Παγκόσμιο Οικονομικό Κραχ’ του David Knox Barker, εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ
Τετάρτη, 15 Ιουνίου 2011
"Σήμερον, έγχρωμον, σινεμασκόπ"
Βρώμικο Χρήμα (πολιτικόν δράμα)
Ο Εχθρός του Λαού (ιστορικόν)
Υπάρχει και Φιλότιμο (επιστημονικής φαντασίας)
Οι Ασυγχώρητοι (γουέστερν)
Για Ποιον Χτυπάει η Κουδούνα (θρίλερ)
- 300 (ιστορικόν - προδοσίας)
Η Μεγάλη Απόδραση των 300 (ελληνική ταινία)
Απόδραση από το Βουλή - Αλκατράζ (περιπέτεια)
Η Μεγάλη Φυγή (δραματικόν)
Το Τρένο της Μεγάλης Φυγής (αισθηματικόν)
Αποκάλυψη Τώρα (πολεμικόν – με ελικόπτερα)
Ξύλο με την Σέσουλα (ρομαντική κομεντί)
Ελάτε να σας Δείρουμε (καράτε)
‘Ένας νέος τρόπος σκέψης’: για την κατάργηση των εθνών και την παγκόσμια κυβέρνηση
«Πρέπει να γίνει μία ‘παγκόσμια επανάσταση’ για να αποκτήσει η ανθρωπότητα ένα ‘νέο τρόπο σκέψης’» - Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, στο βιβλίο του «Περεστρόικα: Νέα σκέψη για την Χώρα μας και τον Κόσμο» (‘Perestroika: New Thinking for Our Country and the World’ – 1991).
Μία άλλη εξέχουσα προσωπικότητα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, ο μυθικός Γερμανός τραπεζίτης Friedrich Wilhelm Christians, (πέθανε το 2004, σε ηλικία 82 ετών), ενώθηκε και αυτός με τις φωνές που υψώνονται ζητώντας ένα “νέο τρόπο σκέψης”.
Ο Christians (φωτο), υπήρξε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Deutsche Bank. Ήταν ουσιαστικά ίσος με τον Λόρδο Rothschild της Μεγάλης Βρετανίας και τον David Rockefeller της Αμερικής στη διεθνή τραπεζική αγορά.
Ήταν ο Christians εκείνος ο οποίος έσπασε τα τείχη του κομμουνισμού, καθώς η τράπεζά του και άλλα τραπεζικά συγκροτήματα τα οποία ελέγχει, δάνεισαν δισεκατομμύρια Γερμανικά μάρκα στους Σοβιετικούς για να τους βοηθήσουν να χτίσουν τον Σιβηριανό αγωγό και τον αγωγό του Yamal, καθώς και άλλα έργα.
Με τα χρόνια, ο Christians είχε ταξιδέψει προς και από τη Ρωσία, και πριν από την πτώση του κομμουνισμού και μετά.
Είχε μυστικές και ανοιχτές συναντήσεις με τους Σοβιετικούς αρχηγούς όπως τον Μπρέσνιεφ, τον Αντρόπωφ, και τον Γκορμπατσώφ, καθώς και με τους Αμερικανούς Προέδρους Κάρτερ, Ρήγκαν και Μπους.
Ένας πράγματι οικονομικός ειδήμονας, ο Christians, έγραψε ένα αποκαλυπτικό βιβλίο, “Μονοπάτια προς τη Ρωσία: Από τον Πόλεμο στην Ειρήνη”, (‘Wege nach Russland’), το οποίο προλογίζεται από τον Χέλμουτ Σμίντ, τον πρώπν Καγκελλάριο της Δυτικής Γερμανίας.
Στο βιβλίο αυτό, ο Christians εξυμνεί το δόγμα της Περεστρόικα (Αναδόμηση) του Γκορμπατσώφ και τον “νέο τρόπο σκέψης του”. Ο Christians γράφει ότι συμφωνεί με τους στόχους αυτούς, οι οποίοι, σημειώνει, συμπεριλαμβάνουν στοιχεία όπως “μία νέα ηθική και μία νέα ψυχολογία”.
Γράφει ο Christians: «Ο νέος τρόπος σκέψης είναι το κύμα του μέλλοντος - το μονοπάτι όχι μόνο για να κυριεύσει τους κομμουνιστές της Ρωσίας, αλλά και τους ανθρώπους και τα έθνη ολόκληρου του κόσμου».
Παρακάτω ο Christians αναφέρει ότι είναι σημαντικό ότι θα μπούμε στην Τρίτη Χιλιετία, “μία νέα χιλιετία’, λέει, η οποία “θα ασκήσει μία δυναμική επιρροή στους ανθρώπους’.
Ο Christians είναι σίγουρος ότι αυτή η Νέα Εποχή, η Νέα Χιλιετία, έχει μεγάλες δυνατότητες. Σημειώνει χαρούμενος ότι “Υπάρχουν σημάδια αλλαγών στα παγκόσμια γεγονότα, σημάδια που ήταν ασύλληπτα μέχρι προσφάτως”. Αυτές οι αλλαγές, προσθέτει ο Christians, σημαίνουν ότι “Οι απόλυτες και σταθερές θέσεις που υπήρχαν εδώ και πολύ καιρό, αλλάζουν, γίνονται σχετικές, δεν είναι πλέον κατάλληλες".
Ο Christians υπογραμμίζει την πίστη του ότι η Περεστρόικα του Γκορμπατσώφ και ο “νέος τρόπος σκέψης” πρέπει να υιοθετηθούν από την Ευρώπη, την Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο και όχι μόνο στη Ρωσία. Λέει ότι είναι τόσο χαρούμενος που ο Γκορμπατσώφ καταλαβαίνει τις “δονήσεις” που προκαλούν τόσο δραματικές αλλαγές στον κόσμο:
«Αντίθετα από εκατομμύρια άλλα νωθρά μέλη (κομμουνιστές) του κόμματος, ο Γκορμπατσώφ αισθάνεται τις δονήσεις που αναγγέλλουν το νέο διεθνές σύστημα της ερχόμενης χιλιετίας».
Εάν πρόκειται “να επιφέρουμε μια σταθερή και αμετάκλητη ειρήνη σ’ αυτόν τον πλανήτη”, γράφει ο Christians, “όλα τα ανθρώπινα όντα θα πρέπει να συνεργαστούν για την εφαρμογή του νέου γεωπολιτικού οράματος που τώρα προσφέρεται σε μας”. Και τι σημαίνει αυτό το νέο “όραμα”;
«Περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, πρέπει να πετάξουμε τις παραδοσιακές εθνικές δομές. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα προχωρά προς το δρόμο αυτό, και η οποία τελικά θα επηρεάσει και τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Οι Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, στερημένες εδώ και πολύ καιρό, υποστηρίζουν προς το παρόν το απαραβίαστο των συνόρων τους. Αλλά τελικά θα πρέπει να παραδοθούν, αργά αλλά αναπόφευκτα, στην παγκόσμια κατάργηση αυτών των συνόρων».
Αυτό που προτείνει ο Christians είναι αυτό το οποίο υποστηρίζει και κάθε άλλο μέλος της Μυστικές Αδελφότητας, από τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ ως τον Τζωρτζ Μπους και τον Ντέιβιντ Ροκφέλλερ, τον Χένρι Κίσσινγκερ, τον Χέλμουτ Κολ, τον Τζέιμς Μπέικερ και τον Λόρδο Ροτσίλντ: “Παγκόσμια Κυβέρνηση”. Ο σκοπός τους είναι η κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας όλων των εθνών της γης.
Όπως όμως τα άλλα μέλη του αόρατου κολλεγίου που αυτοαποκαλούνται “Σοφοί Άνδρες”, ο Christians προειδοποιεί ότι υπάρχουν κάποια ‘αντιδραστικά στοιχεία’ που πρέπει να παταχτούν και να εκμηδενιστούν εάν θέλει ο κόσμος να επιτύχει την παγκόσμια αρμονία και το “νέο τρόπο σκέψης”. Αναφέρει τέτοια προβλήματα όπως τον “θρησκευτικό φανατισμό”, καθώς και τα άλλα οικολογικά και πολιτικά προβλήματα.
Ο Christians δηλώνει ότι “πρέπει να βοηθήσουμε τους φτωχούς του Τρίτου Κόσμου, Ιδιαίτερα την Αφρική και την Λατινική Αμερική.” Δεν είναι πλέον αποδεκτό για ένα έθνος να κλείνει την οικονομία του στους άλλους. Οι ανάγκες και “της οικονομίας και της οικολογίας”, επιμένει, “απαιτούν απεριόριστη συνεργασία που θα υπερπηδήσει τα εθνικά σύνορα και στο τέλος θα τα καταργήσει”.
Αυτό που έχουμε λοιπόν είναι η φόρμουλα του “νέου τρόπου σκέψης” και μία σοβαρή κριτική του “παλιού τρόπου σκέψης”. Ο νέος τρόπος συμπεριλαμβάνει την Παγκόσμια Κυβέρνηση, μία νέα Παγκόσμια Οικονομική Τάξη, την ενότητα όλων των θρησκειών της γης μέσω του Οικουμενισμού και της ανατολής μιας νέας “οικουμενικής συνείδησης”.
Ο παλιός τρόπος σκέψης, που συμπεριλαμβάνει τον πατριωτισμό, την εθνική ταυτότητα, την ιστορία, την γλώσσα, τα ήθη και έθιμα και την πίστη σε ένα ζωντανό, προσωπικό Θεό θα διαλυθούν στον άνεμο.
- ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Από το βιβλίο του Texe Marrs «Η Επερχόμενη Παγκόσμια Κυβέρνηση’, εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ
Τρίτη, 14 Ιουνίου 2011
Το σχέδιο της Λέσχης Bilderberg για την σωτηρία της ευρωζώνης και την αποτροπή διάλυσης της Ε.Ε.
Το σχέδιο της Λέσχης Bilderberg για την διάσωση της ευρωζώνης και την διατήρηση των μελλοντικών σχεδίων για ένα παγκόσμιο νόμισμα είναι υπό κατάρρευση, καθώς η ελληνική κρίση βγαίνει εκτός ελέγχου και η επιστροφή των εθνικών νομισμάτων για την αντικατάσταση του ευρώ γίνεται μια πραγματική πιθανότητα.
Οι της Bilderberg είχαν επιτυχία στην επίτευξη του στόχου τους, τη διάσωση του ενιαίου νομίσματος από την κατάρρευση μετά το συνέδριο πέρυσι στην Ισπανία, αλλά οι προσπάθειές τους φέτος φαίνεται να είναι μάταιες, με τους οικονομικούς αναλυτές να προβλέπουν όλο και περισσότερο τη διάλυση του ευρώ και την επιστροφή στην εθνική νομισματική κυριαρχία.
Γράφοντας στην εφημερίδα Financial Times, ο οικονομολόγος Nouriel Roubini (φωτο), προβλέπει ότι η ευρωζώνη οδεύει προς μια διάσπαση, και περαιτέρω προβλέπει την επιστροφή σε εθνικά νομίσματα και τον θάνατο του ευρώ μετά από μια περίοδο πέντε ετών.
"Ο τρόπος για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης για τα μέλη της περιφέρειας, είπε ο Roubini, θα ήταν η εγκατάλειψη του ευρώ, η αποκατάσταση των εθνικών νομισμάτων τους, και η "επιτυχία μιας μαζικής ονομαστικής και πραγματικής απόσβεσης". Ενώ μερικοί μπορεί να αμφιβάλλουν για την προοπτική των χωρών να εγκαταλείψουν το ευρώ, τέτοιο σενάριο «μπορεί να μην είναι τόσο παρατραβηγμένο σε πέντε χρόνια από τώρα, ιδιαίτερα αν κάποιες από τις οικονομίες της περιφέρειας παρουσιάσουν στασιμότητα."
Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις αγωνιζόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες θα μπορούσε να στείλει την ΕΚΤ σε πτώχευση, ειδικά αν η Ελλάδα αθετήσει το χρέος της, που για πολλούς είναι ένα πιθανό σενάριο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Moody's, «Η Ελλάδα είναι 50% πιθανότερο να παραβεί ή να αναδιαρθρώσει τα χρέη της κατά τα επόμενα πέντε χρόνια».
Δεδομένου ότι η επίσημη ιστοσελίδα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ανέφερε την περασμένη εβδομάδα, ότι ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης στο συνέδριο του τρέχοντος έτους στο St Moritz ήταν, "Το Ευρώ και οι Προκλήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση," ένας τυπικά ευφημιστικός τίτλος που χρησιμεύει για να υποβαθμίσει την πραγματικότητα του γεγονότος ότι αυτές δεν ήταν παρά συνομιλίες κρίσης με στόχο την διάσωση του μεγάλου ευρωπαϊκού σχεδίου που η ίδια η Bilderberg διατύπωσε τη δεκαετία του 1950. Πράγματι, ο αντιπρόεδρος της Bilderberg, Étienne Davignon (φωτο κάτω), καυχήθηκε πέρυσι ότι το ενιαίο νόμισμα ήταν πνευματικό τέκνο της Bilderberg.
Ο πραγματικός τόνος της συζήτησης στη συνεδρίαση του τρέχοντος έτους, στο St Moritiz μπορεί να κριθεί καλύτερα από ένα άλλο άρθρο της Financial Times που γράφτηκε από τον συμμετέχοντα στην Bilderberg και καθηγητή του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ, ο οποίος αποκάλυψε πως οι ελίτ εκφράζουν τη βαθιά ανησυχία ότι μια «κατάρρευση της ευρωζώνης», θα εκτροχιάσει την ευρύτερη ατζέντα για πολυ-περιφερειακά νομίσματα και, τελικά, ένα παγκόσμιο νόμισμα.
"Το ευρώ-πείραμα, μας έφερε επίσης σε ένα σταυροδρόμι όσον αφορά το σύνολο του διεθνούς νομισματικού συστήματος», έγραψε. "Θα κληρονομήσουν τα εγγόνια μας ν ένα κόσμο με ένα τεράστιο αριθμό εθνικών νομισμάτων, ή ένα πολύ μικρό αριθμό πολυκρατικών νομισμάτων;"
Ο βετεράνος ερευνητής της Bilderberg, Τζιμ Τάκερ, του οποίου οι ‘τυφλοπόντικες’ στο εσωτερικό του συνεδρίου συστηματικά του μεταφέρουν ακριβείς πληροφορίες, είπε επίσης στο Alex Jones Show, "Φοβούνται που το ευρώ πηγαίνει προς τα κάτω και φοβούνται ότι το ευρώ απλά θα εξαφανιστεί", και για αυτό πιθανώς, η Άνγκελα Μέρκελ είχε κληθεί στην ελίτ κουβέντα. Καθώς είναι η ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης, η μοίρα του ενιαίου νομίσματος στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη Γερμανία.
Το γεγονός ότι τις καλύτερες προσπάθειές της Λέσχης Bilderberg για τη διάσωση της ευρωζώνης και του ενιαίου νομίσματος φαίνεται να μην επαρκούν, δείχνει ότι η ευαισθητοποίηση σχετικά με τα κίνητρά τους, που επιφέρει η ακούραστη εργασία των αφοσιωμένων ακτιβιστών που έκαναν τους της Bilderberg να τρέχουν φοβισμένοι στη διάσκεψη της περασμένης εβδομάδας στο St. Moritz, καθιστά όλο και πιο δύσκολη για τους παγκοσμιοποιητές την προώθηση της ατζέντας ομόφωνα, κάτι που μπορεί να είναι μόνο καλό για την ελευθερία και την εθνική κυριαρχία σε μακροπρόθεσμη βάση.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
ΙΑΠΩΝΙΑ: Κουνέλι χωρίς αυτιά γεννήθηκε κοντά στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα
Οι νωποί φόβοι για μια πυρηνική διαρροή στην ρημαγμένη από το τσουνάμι περιοχή του πυρηνικού εργοστασίου της Φουκουσίμα, αναζωπυρώθηκαν με την γέννηση ενός κουνελιού που γεννήθηκε κοντά στην εγκατάσταση και διαπιστώθηκε ότι δεν είχε αυτιά.
Οι ντόπιοι είναι γεμάτοι ερωτηματικά αν αυτό το χωρίς αυτιά λαγουδάκι - που βρέθηκε κοντά στην εγκατάσταση στα τέλη του περασμένου μήνα - ήταν το πρώτο σημάδι των παρενεργειών από την πυρηνική καταστροφή.
Το εργοστάσιο Φουκουσίμα υπέστη τρομερές ζημιές, όταν ένα τσουνάμι, που προκλήθηκε από σεισμό, σάρωσε την εγκατάσταση τον Μάρτιο, καταστρέφοντας τους αντιδραστήρες.
Ο χρήστης που ανέβασε στις 21/5 το video, ισχυρίζεται ότι είναι κάτοικος της πόλης Namie, που βρίσκεται 7 χιλιόμετρα βόρεια του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα. Σύμφωνα με χάρτη της Ιαπωνικής κυβέρνησης η πόλη Namie είχε ποσότητα μόλυνσης τριπλή από άλλες πόλεις, όπως η Tomioka ή η Narahar.
Όπως λέει, δεν υπήρξε από την κυβέρνηση ούτε ιατρική φροντίδα ούτε εκκένωση της πόλης και δεν τους δόθηκε καμία πληροφορία για το τι συνέβαινε. Συνέχισε να ταϊζει με το χορτάρι έξω από το σπίτι του τα κουνέλια του και μετά από λίγο καιρό γεννήθηκε το κουνελάκι χωρίς αυτιά. Είναι η πρώτη φορά που βλέπει κουνέλι με ανωμαλία να γεννιέται από τα δικά του ζώα.
Οι επιστήμονες λένε ότι δεν μπορούν να γνωρίζουν αν δεν εξεταστεί πρώτα το ζώο. Στάλθηκε σε ινστιτούτο και όταν βγουν\τα αποτελέσματα θα ενημερώσουν.
<p><a href="http://video.news.com.au/1995581360/Fukushima-mutant-rabbit">VIDEO: Fukushima mutant rabbit</a></p>
Μετά από μια έκρηξη στο εργοστάσιο που προκάλεσε αρχικά τις διαρροές, αξιωματούχοι προειδοποίησαν τους ανθρώπους που ζουν κοντά σε Φουκουσίμα να παραμείνουν σε εσωτερικούς χώρους, να απενεργοποιήσουν τον κλιματισμό και να σταματήσουν να πίνουν νερό της βρύσης.
Από τότε, οι εμπειρογνώμονες παρακολουθούν νευρικά τα επίπεδα ακτινοβολίας γύρω από το εργοστάσιο.
Η ιαπωνική κυβέρνηση έχει ήδη υπερδιπλασιάσει την εκτίμηση για το ποσό της ακτινοβολίας που απελευθερώθηκε από το εργοστάσιο.
Εν τω μεταξύ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν σε καταφύγια τρεις μήνες μετά το τσουνάμι και μόνο ένα μέρος των συντριμμιών έχει αφαιρεθεί. Ο επιβεβαιωμένος αριθμός των νεκρών από την καταστροφή έφθασε στους 15.413, ενώ άλλοι 8.069 άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται.
‘Οι χριστιανοί πρέπει να είναι οπλισμένοι’, λέει Νοτιοαφρικανός που αμύνθηκε όταν τρομοκράτες άρχισαν να σκορπούν το θάνατο στην εκκλησία του
Είναι ο εφιάλτης όλων. Ένας ένοπλος εισβάλλει σε αυτό που θεωρείς ασφαλές περιβάλλον και ξαφνικά βρίσκεσαι μέσα σε μια ζώνη μάχης. Ακόμη και οι εκκλησίες έχουν δεχθεί επιθέσεις από εγκληματίες και τρομοκράτες τα τελευταία χρόνια.
Ένα άτομο που δεν έχει απλά βιώσει ένα τέτοιο σενάριο από πρώτο χέρι, αλλά που ανταπέδωσε πυροβολώντας κατά των τρομοκρατών και υπερασπίστηκε τους φίλους του και την οικογένειά του στην εκκλησία του – έγραψε ένα βιβλίο σχετικά με το δικαίωμα και το καθήκον των χριστιανών να οπλοφορούν - είναι ο Νοτιοαφρικανός Charl Van Wyk. Το βιβλίο του λέγεται "Shooting Back".
Στο "Shooting Back: The Right and Duty of Self-Defense," ("Ανταπέδωσε τους Πυροβολισμούς: Το Δικαίωμα και η Υποχρέωση της Αυτοάμυνας"), ο Van Wyk κάνει αναφορά στον εξοπλισμό των χριστιανών για λόγους αυτοάμυνας, και το κάνει με πειστικό τρόπο, καθώς βρέθηκε ο ίδιος σε μια εκκλησία που δέχτηκε επίθεση από τρομοκράτες .
"Χειροβομβίδες έσκαγαν μέσα σε λάμψεις φωτός. Στασίδια συντρίβονταν κάτω από τις εκρήξεις, εκτοξεύοντας θραύσματα δεξιά και αριστερά», αναφέρει ο Van Wyk καθώς θυμάται τη σφαγή της 25ης Ιουλίου 1993, στην εκκλησία του Αγίου Ιακώβου. "Ένα αυτόματο θέριζε τα στασίδια - και κομμάτιαζε όποιον ή όποια βρισκόταν στην τροχιά του! Δεχόμασταν επίθεση!".
Σχ. ΚΟ: Οι ένοπλοι ανήκαν στον λεγόμενο ‘Απελευθερωτικό Στρατό του Λαού της Αζανίας’ (Azanian People's Liberation Army ή APLA), την ένοπλη πτέρυγα του Παναφρικανικού Κογκρέσου.
Αλλά ο Van Wyk δεν ήταν ανυπεράσπιστος εκείνη την ημέρα. Αν ήταν άοπλος όπως και οι άλλοι ενορίτες, η σφαγή θα ήταν πολύ μεγαλύτερη.
«Ενστικτωδώς, γονάτισα πίσω από τον πάγκο μπροστά μου και έβγαλα το 0.38 περίστροφό μου, το οποίο πάντα κουβαλάω μαζί μου», γράφει στο "Shooting Back". «Θα αισθανόμουν γυμνός χωρίς αυτό. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί να θέλω να κουβαλάω όπλο στην λειτουργία της εκκλησίας, αλλά υποστήριξα ότι αυτή ήταν μια ιδιαίτερα επικίνδυνη περίοδος στη Νότιο Αφρική».
Κατά τη διάρκεια εκείνης της λειτουργίας το βράδυ της Κυριακής, οι τρομοκράτες, χτυπώντας με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες, σκότωσαν 11 άτομα και τραυμ’ατισαν 58. Αλλά το γεγονός ότι ένας άνθρωπος – ο Van Wyk - ανταπέδωσε τα πυρά, τραυματίζοντας έναν από τους επιτιθέμενους, έκανε τους άλλους να φύγουν μακριά.
Χρησιμοποιώντας την προσωπική του ιστορία ως εφαλτήριο, ο Van Wyk (φωτο), έγραψε το "Shooting Back" – το οποίο έγινε αμέσως μπεστ-σέλερ στη Νότια Αφρική, στις ΗΠΑ και αλλού.
Πέρα από την αναβίωση της τραγωδίας της εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου, το βιβλίο εξετάζει ενδελεχώς το όλο θέμα της ένοπλης αυτοάμυνας από μια χριστιανική προοπτική. Ασχολείται με φλέγοντα ζητήματα που μαστίζουν πολλές χριστιανικές συνειδείσεις:
-Πρέπει να φέρουμε όπλα;
-Όταν είναι σκόπιμο να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας;
-Τι μπορούμε να κάνουμε όταν η ελευθερία μας να φέρουμε όπλα καταργείται με τη νομοθεσία;
Με εδάφια από τη Βίβλο, ο Van Wyk θεωρεί ότι οι χριστιανοί δεν έχουν μόνο το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και άλλους αθώους από τέτοιες επιθέσεις.
Το βιβλίο είναι επίσης μιλάει και για την συγχώρεση και τη συμφιλίωση, καθώς αρκετά από τα μέλη της εκκλησίας που τραυματίστηκαν ή έχασαν μέλη των οικογενειών τους στις επιθέσεις, όπως και ο Van Wyk, αργότερα συναντήθηκαν με μερικούς από τους μετανοημένους τρομοκράτες και τους συγχώρησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου