Φεύγει ο Έλληνας πρόξενος Θεόδωρος Οικονόμου από την Κορυτσά

από το ιστολόγιο Κάτοψη

Φεύγει σε λίγο καιρό ο πρόξενος Θεόδωρος Οικονόμου από την Κορυτσά.Το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, τελικά θα τον απομακρύνει. Όπως είναι γνωστό εναντίον του κ. Οικονόμου έχουν στραφεί αρκετοί φορείς στην Κορυτσά, κατηγορώντας τον για "εθνικιστική δράση". Είχαν θεωρηθεί πρόκληση τα παρακάτω λεγόμενά του:  «Να δώσουν το παρόν οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου στην Απογραφή! Είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουν για να δηλώσουν την Ελληνικότητά τους και να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους για τη Βόρειο Ήπειρο! Και όταν λέμε Βόρειο Ήπειρο,

εννοούμε αυτό που περιγράφει το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του 1914! Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Δεν διεκδικούμε τα εδάφη, αλλά διεκδικούμε ανθρώπους και δικαιώματα. Και οι άνθρωποι εκεί είναι Έλληνες που καταπιέζονται από Αλβανούς και από Τσάμηδες… Η Απογραφή είναι πολύ σημαντική! Και χαίρομαι, γιατί τα λόγια μου έπιασαν τόπο στην Κορυτσά και σπεύδουν μαζικά οι Βορειοηπειρώτες να δηλώσουν την Ελληνικότητά τους και να εγγραφούν στην Ομόνοια! Για μένα αυτός ήταν ο στόχος! Και οι περισσότεροι από αυτούς τους Έλληνες της Κορυτσάς, μεγάλο ποσοστό είναι Βλαχόφωνοι".

Μιχάλης Ιγνατίου: "Αμερικανικά δολάρια πίσω από εξεγέρσεις..."

από τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Μπορεί η ανάγνωση των τηλεγραφημάτων του WikiLeaks για την Ελλάδα και την Κύπρο να είναι ανιαρή, αλλά για τις υπόλοιπες χώρες τα γεγονότα και οι εξελίξεις δείχνουν ότι είναι συναρπαστική. Οι αποκαλύψεις για τις αγοραπωλησίες πηγών από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλες αμερικανικές υπηρεσίες είναι συγκλονιστικές. Οι μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, που φέρουν ως τιμή τους και καμάρι τους το γεγονός ότι δεν έχουν την παραμικρή οικονομική σχέση με το κράτος, δημοσίευσαν τις τελευταίες ημέρες πληροφορίες που προβληματίζουν για την πρακτική της Ουάσιγκτον να εξαγοράζει ξένους πολίτες και να χρηματοδοτεί εκστρατείες που εκφράζουν και εξυπηρετούν μεν τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα, αλλά την ίδια στιγμή εναντιώνονται στη βούληση κυβερνήσεων και λαών ανά τον κόσμο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The New York Times, οι Αμερικανοί εκπαίδευσαν πολίτες και χρηματοδότησαν οργανώσεις στην Αίγυπτο, στο Μπαχρέιν και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Για τη χρηματοδότηση χρησιμοποίησαν το Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο και το Εθνικό Δημοκρατικό Ινστιτούτο, οργανώσεις που έχουν σχέση με τους Ρεπουμπλικάνους και τους Δημοκρατικούς. Αμερικανικές υπηρεσίες προσκάλεσαν ακτιβιστές από τις χώρες αυτές τους οποίους προφανώς εκπαίδευσαν για να χρησιμοποιηθούν όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The Washington Post, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χρηματοδότησε το Κίνημα για Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη που έχει έδρα το Λονδίνο και, μέσω αυτού, το δορυφορικό τηλεοπτικό σταθμό Barada TV, με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος της Συρίας. Έξι εκατομμύρια δολάρια των φορολογουμένων πετάχτηκαν στον αέρα, επειδή κάποιοι αντίπαλοι του Άσαντ από την ασφάλεια της βρετανικής πρωτεύουσας υποσχέθηκαν στους αφελείς διπλωμάτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι θα ανατρέψουν το δικτάτορα της Συρίας.

Η πρακτική της αμερικανικής κυβέρνησης να επιχειρεί να εξαγοράζει ξένους πολίτες είναι γνωστή στην Ελλάδα και την Κύπρο εδώ και πολλά χρόνια. Η αμερικανική παρέμβαση έφτασε στο ζενίθ της τη διετία 2003-2004, όταν ξοδεύτηκαν πολλά εκατομμύρια δολάρια για να επιβληθεί το ρατσιστικό και φιλοτουρκικό Σχέδιο Ανάν στους Ελληνοκύπριους. Δεν είναι μόνο η έκθεση Nathan’s η πλέον ηχηρή απάντηση στους δύσπιστους, αλλά και τα ίδια τα έγγραφα της αμερικανικής κυβέρνησης που δημοσιεύτηκαν στο Έθνος της Κυριακής και στο Φιλελεύθερο το Δεκέμβριο του 2010. Οι φωτοτυπίες των συμβολαίων των αμερικανικών πρεσβειών με πολίτες και οργανώσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο αποστόμωσαν όσους κρύβονταν πίσω από τη νομιμοποίηση των αμερικανικών δολαρίων μέσω των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι απαράδεκτη και αντεθνική ενέργεια να δέχονται πολίτες και οργανώσεις χρήματα από ξένες χώρες για να πολεμήσουν την ίδια τους την πατρίδα. Γνωρίζουμε ότι, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, οργανώσεις και πολίτες λαμβάνουν οικονομική ενίσχυση και επίσημα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ανεπίσημα μέσω οργανώσεων που εξυπηρετούν τις αμερικανικές υπηρεσίες, όπως είναι η United States Institute of Peace (USIP), το Freedom House κ.λπ. Μερικές από αυτές τις οργανώσεις παραδέχονται στις ιστοσελίδες τους ότι χρηματίζονται. Η παραδοχή τους θα έπρεπε να ακολουθείται από δημόσια διαπόμπευση.

Θα χειροκροτούσα κι εγώ και κάθε δημοκρατικός πολίτης τους Αμερικανούς, εάν στόχευαν πραγματικά στην ελευθερία των λαών από τα απολυταρχικά καθεστώτα. Δυστυχώς, με βάση τις πράξεις τους, ο καθένας καταλαβαίνει ότι η Δημοκρατία δεν είναι επιλογή για όλους τους λαούς. Χτυπούν τον Καντάφι και τον Άσαντ, αλλά «χαϊδεύουν» τους εμίρηδες και εκμεταλλεύονται τα πετρέλαιά τους...

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 21/4/11 

Το κυβερνητικό όχημα... ρετάρει

από την Ελευθεροτυπία

«Υπάρχει πολιτικό πρόβλημα στην Ελλάδα». Η διαπίστωση είναι κοινή για όσους συνομίλησαν με στελέχη της Ε.Ε. και του ΔΝΤ το τελευταίο διάστημα, τα οποία αμφισβητούν ευθέως πλέον την ικανότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει όσα έχουν συμφωνηθεί και να προχωρήσει δυναμικά σε πρωτοβουλίες που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Με αυτό το δεδομένο και τη συζήτηση περί αναδιάρθρωσης να διχάζει την Ε.Ε., με τους Γερμανούς να την επιθυμούν και τους υπόλοιπους να το διαψεύδουν, το κλίμα αβεβαιότητας εντείνεται και πολλοί στην κυβέρνηση μιλούν για την ανάγκη μιας νέας επανεκκίνησης.

Στην Ε.Ε. αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο γραμμές για τον χρόνο στον οποίο πρέπει να προχωρήσει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (το ότι θα γίνει, θεωρείται δεδομένο, παρά τις διαψεύσεις). Η πλειοψηφία (περιλαμβανομένων των Γάλλων, οι τράπεζες των οποίων είναι και οι περισσότερο εκτεθειμένες σε ελληνικά κρατικά ομόλογα) τάσσεται υπέρ της αναδιάρθρωσης μετά το 2013, όταν θα είναι έτοιμος ο Μόνιμος Μηχανισμός και αφού θα έχουν ληφθεί μέτρα για τη μείωση του συστημικού ρίσκου. Οι Γερμανοί πιστεύουν ότι η αναδιάρθρωση με τη μορφή της επιμήκυνσης της αποπληρωμής όλου του δανείου με πιο χαμηλό επιτόκιο (με αυτό τον τρόπο θα γίνει και το «κούρεμα») πρέπει να προχωρήσει τώρα. Κι αυτό για δύο λόγους:

α) Ο βασικός είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, το χρέος από τα χέρια των ιδιωτών περνάει στα κράτη. Το 2012 τα 110 δισ. ευρώ θα τα έχουν ξεφορτωθεί οι τράπεζες και τα διάφορα funds και θα τα οφείλει η Ελλάδα στο Μηχανισμό της Ε.Ε. και στο ΔΝΤ, ενώ γύρω στα 40 δισ. βρίσκονται σήμερα στα χέρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Το ποσόν που θα οφείλει η Ελλάδα στο Μηχανισμό (άρα στα ευρωπαϊκά κράτη) το 2013 θα γίνει αρκετά μεγαλύτερο, αφού είναι πολύ δύσκολο μέχρι τότε η Ελλάδα να βγει στις αγορές. Αυτό σημαίνει ότι ένα «κούρεμα» μετά το 2013 θα κληθούν να το πληρώσουν οι φορολογούμενοι των χωρών που μας έχουν δανείσει, πράγμα δύσκολα διαχειρίσιμο πολιτικά σε μια Ε.Ε. στην οποία αυξάνει ο ευρωσκεπτικισμός. «Οι Γερμανοί δεν θα 'θελαν να 'χουν συνεχώς την Ελλάδα να τους ζητάει λεφτά» τονίζει οικονομικός παράγοντας, που βρισκόταν πρόσφατα στο Βερολίνο και είχε συναντήσεις με γερμανούς ειδικούς.

Στη Γερμανία το 2013 θα γίνουν εκλογές για την καγκελαρία και η Αγκελα Μέρκελ δεν θα επιθυμούσε στην αναμέτρηση ένα από τα κύρια ζητήματα να είναι το ελληνικό πρόβλημα. Γι' αυτό και ακούμε συνεχώς δηλώσεις για αναδιάρθρωση μετά τον Ιούνιο, όταν θα έχει συνταχθεί η έκθεση για την ελληνική οικονομία για την οποία μίλησε ο Β. Σόιμπλε και θα έχουν γίνει τα stress tests των τραπεζών (εφόσον τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα και δεν υπάρξει κάποιος αιφνιδιασμός). Οι γερμανικές τράπεζες πάντως, στην περίπτωση επιμήκυνσης της αποπληρωμής με πιο χαμηλό επιτόκιο δεν θα υποστούν πολύ μεγάλη ζημιά αφού τον Σεπτέμβριο του 2010 είχαν περιορίσει την έκθεσή τους σε ελληνικά ομόλογα στα περίπου 27 δισ. ευρώ, από τα 50 δισ. που κατείχαν στην αρχή της κρίσης (τώρα το ποσόν είναι ακόμη μικρότερο). Γι' αυτό το λόγο, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν και πιο θετικές για την αναδιάρθρωση στις συζητήσεις που με μυστικότητα έχουν ξεκινήσει με την ελληνική πλευρά.

β) Ο δεύτερος λόγος είναι ότι όσο δεν λαμβάνεται κάποια σοβαρή απόφαση σε επίπεδο Ε.Ε. και παρατείνεται η αβεβαιότητα, τόσο τα όποια μέτρα λαμβάνονται στην Ελλάδα δεν έχουν αποτέλεσμα και παράλληλα συνεχίζεται η αναταραχή και επεκτείνεται η κρίση στην περιφέρεια της ευρωζώνης, επηρεάζοντας σημαντικά και τις χώρες του Βορρά.

Η αναδιάρθρωση μπορεί να γίνει με την ανταλλαγή ελληνικών κρατικών ομολόγων με νέα, μεγαλύτερης διάρκειας και πιο χαμηλού επιτοκίου, τα οποία όμως θα έχουν την εγγύηση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού (ένα είδος ευρωπαϊκών Brady Bonds, τα οποία εκδόθηκαν το 1989 με αμερικανική εγγύηση για τη διαχείριση του χρέους των χωρών της Λατινικής Αμερικής), ώστε οι κάτοχοί τους να είναι βέβαιοι ότι δεν θα μπουν σε νέες περιπέτειες. Αυτό επιτρέπει στις τράπεζες να διατηρήσουν τα ομόλογα στα χαρτοφυλάκιά τους και να υποστούν κάποιες ζημιές, λόγω των πιο χαμηλών επιτοκίων.

Με τη λύση αυτή το ελληνικό χρέος θα παραμείνει υψηλό ως ποσοστό του ΑΕΠ, όμως θα υπάρχει ελάφρυνση για τις δόσεις των επόμενων χρόνων που θα είναι τα πιο δύσκολα, ενώ οι μειωμένοι τόκοι θα βοηθήσουν το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα που, σε συνδυασμό με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και την επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, θα συμβάλει σταδιακά στη μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Αυτό θα γίνει όμως με επιτήρηση διαρκείας και «συνεχή μνημόνια».

Η προώθηση των παραπάνω προϋποθέτει διαφορετική πολιτική διαχείριση και η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή δείχνει πελαγωμένη, δίχως κατεύθυνση και χαμένη σε εσωτερικές διαμάχες. Τι θα μπορούσε να συνιστά «επανεκκίνηση», όπως ζητούν πολλοί σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον αλλά και στο εσωτερικό της χώρας;

- Κάποιοι στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει σαρωτικός ανασχηματισμός με μικρότερο σχήμα, αλλαγή του οικονομικού επιτελείου με μετάθεση του Γ. Παπακωνσταντίνου σε άλλο υπουργείο, απομάκρυνση «κολλητών» του πρωθυπουργού και αξιοποίηση τεχνοκρατών. Να θυμίσουμε ότι στελέχη του ΔΝΤ («Κ.Ε.» 17/4) μιλούσαν για «κυβέρνηση 15-16 μελών ώστε να προχωρήσει η δουλειά» ενώ στις Βρυξέλλες ανώτερος αξιωματούχος εξομολογιόταν σε έλληνα συνομιλητή του το πόσο απογοητευμένος είναι από τη μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων υπουργών.

- Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις του πρωθυπουργού την Παρασκευή δεν έχουν σταματήσει να ακούγονται, είτε με τη μορφή του διλήμματος του Γ. Παπανδρέου στους βουλευτές για στήριξη, είτε ακόμη και με τη μορφή τού να ζητηθεί η ψήφιση των μέτρων από 180 βουλευτές. Με δεδομένη την κατηγορηματική άρνηση του Α. Σαμαρά (συνέντευξη στην «Κ.Ε.» στις 17 Απριλίου), αυτό σημαίνει ότι οδηγούμαστε σε κάλπες, από τις οποίες όμως είναι πολύ δύσκολο να προκύψει αυτοδυναμία, όπως εκτιμούν οι δημοσκόποι. Η επιλογή της κάλπης θα σήμαινε για τον Γ. Παπανδρέου ότι επιθυμεί να βγει από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται καλώντας τον ελληνικό λαό να αποφασίσει.

Ο «τρίτος δρόμος» είναι η συνέχιση της σημερινής πορείας, δίχως αλλαγές, που ακόμη και κορυφαίοι υπουργοί συμφωνούν ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.

«Κούρεμα» 50% σε μισθούς έφερε η ευέλικτη εργασία

από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Του Γιώργου Γάτου

Οπως προκύπτει από την έρευνα που έγινε σε δείγμα 2.351 «ευέλικτων» συμβάσεων (1.743 νέων συμβάσεων και άλλων 608 συμβάσεων οι οποίες μετατράπηκαν) οι μέσες καταβαλλόμενες αποδοχές μειώθηκαν:

Σε ποσοστό 50,29% για την παροχή 4ωρης καθημερινής εργασίας με καθεστώς μερικής απασχόλησης, αντί του 8ώρου. Ο μέσος όρος των νέων μισθών για την 4ωρη απασχόληση είναι 502,34, αντί των 1.010,60 ευρώ (μείωση 50,29%). Η μείωση του μισθού έφθασε, ωστόσο, έως το 60,64% σε περιπτώσεις 3ωρης ημερήσιας εργασίας (καταγράφηκαν 6 τέτοιες συμβάσεις στο υπό εξέταση δείγμα) και περιορίστηκε στο 16,09% για την 7ωρη απασχόληση (36 συμβάσεις περιείχε το δείγμα του ΣΕΠΕ με μέσο όρο αποδοχών τα 882,50 ευρώ από 1.051,73 ευρώ που ήταν προηγουμένως).

Σε ποσοστό 39,62% για την παροχή 4ήμερης εργασίας, αντί της απασχόλησης με πενταήμερο. Ο μέσος όρος των νέων μισθών μειώθηκε στα 696 ευρώ από 1.152,65 ευρώ που ήταν προηγουμένως. Η έρευνα εντόπισε και ακραίες περιπτώσεις συμβάσεων που προβλέπουν την παροχή εργασίας και αμοιβής μόνο για μία ημέρα την εβδομάδα(!).

Οι νέες προσλήψεις

«Κουρεμένοι» είναι οι μισθοί και για τους νεοπροσλαμβανόμενους με «ευέλικτες» συμβάσεις εργασίας τις οποίες αξιοποιούν όλο και περισσότερο οι επιχειρήσεις, όπως έχουν δείξει τα στοιχεία του ΣΕΠΕ (4 στις 10 συμβάσεις είναι με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία). Οι μέσες αποδοχές αυτής της κατηγορίας των «νέων» εργαζομένων διαμορφώθηκαν ως εξής:

Για την 4ωρη εργασία (που κυριαρχεί σε ποσοστό 61,33% μεταξύ των συμβάσεων μερικής απασχόλησης) ο μέσος μισθός είναι 457,67 ευρώ, για την 3ωρη απασχόληση 356,07 ευρώ και για τη δίωρη 253,38 ευρώ. Ο μέσος μισθός για τις συμβάσεις 5ωρης εργασίας έφτασε τα 544,27 ευρώ, για την 6ωρη τα 672,42 ευρώ και για 7ωρη τα 960,50 ευρώ.

Χαμηλότερα, στα 438,69 ευρώ, κινούνται οι μέσοι μισθοί για την εκ περιτροπής εργασία των νεοπροσλαμβανόμενων. Συχνότερες είναι οι συμβάσεις που προβλέπουν την παροχή εργασίας σε 4ήμερη (σε ποσοστό 24,5%) και σε τριήμερη βάση (σε ποσοστό 38,47%). Κατατέθηκαν, ωστόσο, και συμβάσεις με πρόβλεψη εργασίας και μισθού για μόνο μία ημέρα την εβδομάδα (σε ποσοστό 12,42% επί του συνόλου των συμβάσεων εκ περιτροπής εργασίας του δείγματος) ή και δύο ημέρες την εβδομάδα (για το 24,65%).

Η επικράτηση των ευέλικτων συμβάσεων σε αριθμούς. Το πρώτο δίμηνο του 2011 σε σύνολο 76.874 συμβάσεων:

Οι 43.900 προέβλεψαν εργασία με πλήρη απασχόληση (και πλήρη μισθό).

Οι 32.874 (το 42,76%) ήταν με μερική απασχόληση (24.611 συμβάσεις) και με «εκ περιτροπής» εργασία (8.263 συμβάσεις).

Στο ίδιο διάστημα μετατράπηκαν άλλες 11.331 συμβάσεις από πλήρους απασχόλησης σε συμβάσεις μερικής και «εκ περιτροπής» εργασίας.

Χαμηλές αποδοχές - μειωμένες συντάξεις

Το «τίμημα» των ελαστικών σχέσεων

Οι «ευέλικτα» απασχολούμενοι μπορεί να παραμένουν «ενεργοί» στην αγορά εργασίας, όμως, πληρώνουν, διπλό «τίμημα»: Ως εργαζόμενοι αμείβονται με ιδιαίτερα χαμηλές αποδοχές που, σε κάποιες περιπτώσεις, είναι κατώτερες και από το επίδομα ανεργίας. Ως συνταξιούχοι θα έχουν αντίστοιχα μειωμένες συντάξεις, εφόσον διαρκέσει επί μια 5ετία αυτή η μορφή απασχόλησης (και αμοιβής).

Απασχόληση

Για παράδειγμα, εργαζόμενος που απασχολείται με 4ωρο και έχει για μια 5ετία ως συντάξιμο μισθό 1.000 ευρώ θα εισπράξει σύνταξη 581 ευρώ, ενώ αν είχε απασχοληθεί με 8ωρο και μισθό 2.000 ευρώ θα δικαιούνταν 1.212 ευρώ.

«Η επίπτωση στη σύνταξη θα είναι μεγαλύτερη για τους νέους αφού το νέο ασφαλιστικό συναρτά τις συντάξεις με το ύψος των αποδοχών στο σύνολο του εργασιακού βίου», υπογραμμίζει ο δικηγόρος και εκδότης του περιοδικού «Νομοθεσία ΙΚΑ» Δ. Μπούρλος, τονίζοντας ότι «όσο επεκτείνονται οι ευέλικτες μορφές εργασίας τόσο μειώνονται και τα έσοδα από εισφορές στα Ταμεία». Για το μισθωτό των 502 ευρώ οι ετήσιες εισφορές στο ΙΚΑ που αναλογούν είναι 3.094 ευρώ, ενώ για το μισθωτό των 1.000 ευρώ είναι 6.221,60 ευρώ (ετήσια απώλεια 3.127,19 ευρώ).

«Η φιλική αναδιάρθρωση είναι μονόδρομος» επιμένει σύμβουλος της Μέρκελ

απο το In.Gr

«Η φιλική αναδιάρθρωση είναι μονόδρομος για την Ελλάδα, ώστε να αισθανθεί κάποια ανακούφιση» επιμένει ο Λαρς Φέλντ, μέλος του πενταμελούς συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής». 

Ο κ. Φέλντ εξηγεί καταρχάς γιατί υποστηρίζει με σθένος την άποψη αυτή, λέγοντας χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, ότι η αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη γιατί τα μέτρα σταθεροποίησης της οικονομίας δεν μπορούν πλέον να επιβληθούν πολιτικά, κάμπτοντας τις αντιστάσεις του κόσμου, οι οποίες πληθαίνουν «ιδίως όταν δεν φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ».

Τα μέτρα σταθεροποίησης πνίγουν κάθε προοπτική ανάπτυξης, λέει σε άλλο σημείο της ενδιαφέρουσας συνέντευξης του στο «Βήμα της Κυριακής», ο Φέλντ αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι η αναδιάρθρωση του χρέους αποτελεί για την Ελλάδα την μόνη λύση. 

«Αποτελεί μονόδρομο και για να αισθανθεί η Ελλάδα κάποια ανακούφιση, αλλά και για να συμβάλουν και οι πιστωτές στη λύση του ελληνικού προβλήματος» λέει υπενθυμίζοντας εμμέσως και τη «γερμανική γραμμή» ότι οι πιστωτές οφείλουν να επωμίζονται μέρος του κόστους του προβλήματος.

Ακόμη, ο Λ.Φέλντ, που αποτελεί το νεότερο μέλος τους συμβουλίου και ιδεολογικά ανήκει στα λεγόμενα «γεράκια» του νεοφιλελευθερισμού, κατηγορεί την ΕΚΤ για την στάση που κρατά κατά της αναδιάρθρωσης, με «τρόπο μάλιστα που προκαλεί πανικό». 

Αν και ως ένα βαθμό αναγνωρίζει τους λόγους και τους φόβους για τους οποίους η κεντρική ευρωτράπεζα κρατά αυτή τη στάση, θεωρεί ωστόσο ότι η ΕΚΤ οφείλει να επαναξιολογήσει την κατάσταση.

Επιπλέον ο κ. Φέλντ αναλύει τις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι για να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο (επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής, επαναγορά χρέους, κτλ) και αποκαθιστά την αλήθεια για τις επιπτώσεις που θα είχε στους πιστωτές ένα κούρεμα των ελληνικών ομολόγων της τάξης του 30%.

Τέλος ο Φέλντ τονίζοντας ότι το στοιχείο που διαφοροποιεί μια ενδεχόμενη ελληνική αναδιάρθρωση είναι ότι θα είναι η πρώτη που συμβαίνει μεταπολεμικά σε ανεπτυγμένη χώρα και στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης, εξηγεί γιατί το θέμα τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο παραμένει ταμπού.

Ερωτηθείς δε εάν η Γερμανία διαθέτει στο συρτάρι σχέδιο για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και αν τελικά ο υπουργός Οικονομικών Β.Σόιμπλε λειτούργησε ως «λαγός» ξεκινά την αποκαλυπτική απάντησή του με την επισήμανση: 

«Θα απορούσα πολύ αν δεν είχε (σχέδιο η Γερμανία)» ενώ σχολιάζοντας την στάση Σόιμπλε λέει «είναι γνωστό πώς λειτουργεί αυτό το παιχνίδι».

Newsroom ΔΟΛ

Αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με υπογραφή... Τρισέ

από την Ελευθεροτυπία

Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ του ελληνικού δημοσίου χρέους, την οποία οι αγορές έχουν ήδη προεξοφλήσει με σχετική βεβαιότητα, δεν σχεδιάζεται στις Βρυξέλλες, αλλά ούτε και στις ΗΠΑ.

Η προετοιμασία του εγχειρήματος βρίσκεται στα χέρια του ανθρώπου που διαθέτει τη μεγαλύτερη εμπειρία από ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν, ο οποίος βρίσκεται στη Φραγκφούρτη. Πρόκειται για τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλ. Τρισέ, ο οποίος παρά ταύτα δημοσίως, μαζί με τους υπόλοιπους τραπεζίτες του ευρωσυστήματος, είναι από τους πλέον διαπρύσιους πολέμιους της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Και ο όμως, ο επικεφαλής της ΕΚΤ γνωρίζει από πρώτο χέρι τους «μηχανισμούς» εκείνους που πρέπει να εφαρμοστούν στην περίπτωση της Ελλάδας για μία «όσο το δυνατόν αναίμακτη και αποτελεσματική αναδιάρθρωση του χρέους της».

Ο ίδιος άνθρωπος τον Απρίλιο του 1989 ήταν πρόεδρος στο περίφημο Κλαμπ των Παρισίων, στο οποίο ο τότε διαπραγματευτής του Μεξικού Ανχέλ Γκουρία (νυν γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ) υπέβαλε το σχέδιο για την αναδιάρθωση του χρέους της χώρας του. Η πρόταση που κατέθεσε, σε συμφωνία με τις πιστώτριες τράπεζες της χώρας, προέβλεπε το «κούρεμα κατά 55% των κρατικών ομολόγων» και την ανταλλαγή τους με εγγυημένα ομόλογα από τις ΗΠΑ (τα περίφημα Brady).

Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διαθέτοντας περίπου το 15% των ελληνικών ομολόγων (περίπου 55 δισ. ευρώ) αποτελεί τον μεγαλύτερο πιστωτή της Ελλάδας. Συνεπώς, οποιαδήποτε συναινετική λύση αναδιάρθωσης του χρέους προϋποθέτει απαραιτήτως τη συγκατάθεσή της. Παράλληλα, κυρίαρχο μέλημα των κεντρικών τραπεζιτών που μετέχουν σε αυτή είναι η προστασία του τραπεζικού συστήματος των χωρών τους.

Βέβαια στην παρούσα φάση η επίσημη γραμμή της ΕΚΤ, όπως αυτή αποτυπώθηκε και στην έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλου, είναι κατηγορηματικά αντίθετη με την επιλογή της αναδιάρθρωσης του χρέους. Η ΕΚΤ προτάσσει την ανάγκη για τη συνέχιση της πολιτικής των μεταρρυθμίσεων, αλλά και της δημοσιονομικής προσαρμογής. Η δημόσια αυτή στάση δεν είναι «αντιφατική» με τα όσα εξυφαίνονται στο παρασκήνιο, καθώς οι κεντρικοί τραπεζίτες θεωρούν ότι όποιο σχέδιο αναδιάρθρωσης και να εφαρμοστεί θα είναι αναποτελεσματικό, αν η Ελλάδα «χαλαρώσει» την προσπάθεια που καταβάλλει.

Η λήξη της θητείας

Ο χρόνος εφαρμογής του σχεδίου αποτελεί κρίσιμη παράμετρο. Η θητεία του σημερινού προέδρου της ΕΚΤ λήγει τον ερχόμενο Οκτώβριο, όμως οι πιέσεις των αγορών προς την κυβέρνηση, προκειμένου να προχωρήσει πιο αποφασιστικά, επιταχύνουν τις εξελίξεις. Ηδη με την απόδοση του δεκαετούς ομολόγου να έχει εκτοξευτεί στο 16,2% και το ασφάλιστρο κινδύνου (CDS) το 14,2%, η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο πολύ πριν ολοκληρωθεί η θητεία του κ. Τρισέ.

Ηδη στη Φραγκφούρτη ένας κλειστός κύκλος που κινείται γύρω από τον πρόεδρο της ΕΚΤ, επεξεργάζεται το περίγραμμα ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης, το οποίο θα αποτελέσει και το ύστατο «όπλο», στην περίπτωση που οι πιέσεις των αγορών κλιμακωθούν περαιτέρω, καθιστώντας απίθανη την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές το 2012. Το σχέδιο Τρισέ ξεδιπλώνεται σε δύο φάσεις:

* Η πρώτη φάση προβλέπει τη διαπραγμάτευση με τις πιστώτριες τράπεζες για τους όρους ανταλλαγής των υφιστάμενων ομολόγων με τα νέα. Το Μεξικό έδωσε στις τράπεζες δύο εναλλακτικές δυνατότητες στις τράπεζες, ισοδυνάμου αποτελέσματος. Είτε να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους με νέα μεγαλύτερης διάρκειας και διαφορετικού επιτοκίου, είτε να επιλέξουν τα νέα ομόλογα να είναι μικρότερης αξίας (κούρεμα), διατηρώντας όμως αμετάβλητο επιτόκιο και χρόνο εξόφλησης. Τα νέα ομόλογα μπορεί να παρέχουν πρόσθετη εγγύηση στους επενδυτές από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) ή από τον διάδοχο Μηχανισμό Διάσωσης (ESM). Οσον αφορά στη δεύτρη επιλογή, η ΕΚΤ μπορεί να μεριμνήσει ώστε το «κούρεμα» να γίνει είτε με δόσεις (όπως στην Πολωνία) ή να συνοδευτεί με άλλες φορολογικές ή λογιστικές διευκολύνσεις, οι οποίες θα αμβλύνουν τις συνέπειες για τις τράπεζες.

***Σε δεύτερη φάση θα γίνει η διαπραγμάτευση των όρων με τους πιστωτές εκτός ευρωζώνης.

Reuters: Αναδιάρθρωση και... γρήγορα

από τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Το ερώτημα «γιατί η Ελλάδα δεν ανακοινώνει αναδιάρθρωση του χρέους της» θέτει με σημερινό δημοσίευμα του το πρακτορείο Reuters.

«Μπορούν να το ονομάσουν όπως τους αρέσει, αλλά, τουλάχιστον, μια επείγουσα επίλυση του προβλήματος σήμερα, θα δώσει στους ευρωπαίους πολιτικούς και γραφειοκράτες την ευκαιρία να προχωρήσουν και να ασχοληθούν με την προστασία του ευρώ» τονίζεται.

Ο Jose-Manuel Gonzalez-Paramo της ΕΚΤ αναλογίζεται ότι ο αντίκτυπος μιας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα είναι «μεγαλύτερη από την κατάρρευση της Leaman Brothers».

Ωστόσο το Reuters και ο αρθρογράφος John Manley αναφέρει ότι τέτοιου είδους πολιτική κινδυνολογία από ένα εξέχον μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ είναι επαίσχυντα ανεύθυνη, ενώ χαρακτηρίζει «χάσιμο χρόνου» την προσεχή επίσκεψη αξιωματούχων της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ στην Αθήνα, στις αρχές Μαΐου για να συζητήσουν τα νέα μέτρα λιτότητας που χρειάζεται η χώρα για συνεχίσει να δέχεται τα δάνεια «διάσωσης».

Το ειδησεογραφικό πρακτορείο τονίζει ότι τόσο η ΕΕ όσο και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας έχουν συνεργήσει επί σειρά ετών για την σημερινή ζοφερή κατάσταση. 

«Ας το παραδεχτούμε: Η Ελλάδα δεν διαθέτει κεφάλαια για πρόσβαση στις αγορές και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει το 2012. Θα πρέπει να δράσουμε τώρα και να συνεχίσουμε τη ζωή μας» καταλήγει ο αρθρογράφος του Reuters.

Εφυγε από τη ζωή ο Λάκης Σάντας

Η εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης απεβίωσε το Σάββατο σε ηλικία 89 ετών

Από το ΒΗΜΑ

Μια εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης, ο Λάκης Σάντας, ο άνθρωπος που μαζί με τον Μανώλη Γλέζο κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, απεβίωσε το Σάββατο σε ηλικία 89 ετών, ένα μήνα πριν από την συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της σβάστικας από τον Ιερό Βράχο. 

Ο Απόστολος Φιλίππου Σάντας γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1922 στη Λευκάδα. Το 1934 η οικογένεια του εγκαθίσταται στην Αθήνα. Τελειώνει το γυμνάσιο το 1940 και εισάγεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941 θα κατεβάσει, μαζί με το φίλο του Μανώλη Γλέζο, τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης. «Ήταν η πρώτη ανάσα της αντίστασης» είπαν στη Βουλή, τιμώντας τον Λάκη Σάντα και το Μανώλη Γλέζο, το Νοέμβριο του 2008. «Δύο δεκαοκτάχρονα που έπαιξαν με την ιστορία, είδαν ένα σύμβολο και αποφάσισαν να γίνουν σύμβολα οι ίδιοι».

Το 1942 εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στην ΕΠΟΝ και βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες στην Αιτωλοακαρνανία, στη Φθιώτιδα και στην Αττικοβοιωτία και το 1944 τραυματίστηκε. 

Το 1946 εξορίζεται στην Ικαρία, το 1947 φυλακίζεται στην Ψυττάλεια, απ' όπου το 1948 στέλνεται στην Μακρόνησο. Θα διαφύγει στην Ιταλία και θα ζητήσει πολιτικό άσυλο στον Καναδά, όπου θα ζήσει μέχρι το 1962. Το 1963 θα επιστρέψει στην Ελλάδα.

«Δεν κυνηγάω ποτέ τη δημοσιότητα, γιατί θεωρώ ότι έχει εξευτελιστεί το ζήτημα πάρα πολύ. Την αντίσταση δεν την κάναμε μόνο εμείς, έχουν σκοτωθεί χιλιάδες παλικάρια, γυναίκες και άνδρες, 'ανώνυμοι'» έλεγε. 

Εξιστορώντας το εγχείρημα υποστολής της σημαίας στον Ηλία Πετρόπουλο, είχε πει: «Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. 

» Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. 

» Να τι πρέπει να τους κάνωμε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρουμε. Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. 

» Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας».

Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά τον διευθυντή, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Κέντρου Αναπνευστικής Ανεπάρκειας στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του νοσοκομείου Σωτηρία, που έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να τον σώσουν.

Ο πολιτικός κόσμος για το θάνατο του Λάκη Σάντα

Σε ανακοίνωσή του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας αναφέρει: «Σήμερα αποχαιρετάμε έναν γνήσιο πατριώτη και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, έναν άνθρωπο που έγραψε μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Με την κίνησή του να κατεβάσει μαζί με τον Μανώλη Γλέζο τη σημαία του φασισμού από τον Ιερό Βράχο, θα αποτελεί για πάντα πηγή έμπνευσης για την πατρίδα και τις επόμενες γενιές. 

» Ο Λάκης Σάντας αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που προκαλεί σεβασμό και δέος. Υπήρξε αληθινός ήρωας, πρόσωπο-σύμβολο για την Ελλάδα, που δεν εξαργύρωσε την προσφορά του και δεν αντάλλαξε τον πατριωτισμό και το δημοκρατικό μεγαλείο του. Καλούμαστε όλοι να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του. Στους δικούς του ανθρώπους εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια ». 

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Λάκης Σάντας υπήρξε μια μορφή σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης. Δεν ήταν μόνο η γενναία ενέργειά του μαζί με τον Μανώλη Γλέζο απέναντι σε ό,τι συμβόλιζε τότε τον φασισμό, τη σβάστικα και το 'χτύπημα' στην καρδιά του ναζισμού, που αναπτέρωσε τις ελπίδες για Ελευθερία σε ολόκληρη την Ευρώπη, δεν ήταν μόνο οι αγώνες του απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις, ήταν και οι αγώνες του για την δημοκρατία, την αριστερά και την αξιοπρέπεια και πάνω απ' όλα η σεμνότητά του και το ήθος του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, που χαρακτήρισαν αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο.

» Με τις αρχές του, με τους αγώνες του, με τη στάση του, μας έδειξε έναν δρόμο που αποτελεί παρακαταθήκη για όλους μας. Θα τον τιμούμε πάντα. Στους οικείους του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια».

ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς αναφέρει στο συλλυπητήριο μήνυμά του:«Μια από τις ηρωικότερες μορφές της Αντίστασης, ο Απόστολος Σάντας, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Στο πρόσωπό του ο Ελληνισμός αναγνωρίζει τον πιο αγνό πατριωτισμό. Εκείνο που τον έκανε να αναζητά τι μπορούσε να δώσει και όχι τι να πάρει από την Πατρίδα. Τα μάτια μου, έλεγε ο ίδιος, εδάκρυσαν μόλις είδα την πολεμική σημαία των κατακτητών στο Μνημείο του Πολιτισμού και της Λευτεριάς, τον Παρθενώνα. Και ύστερα άστραψαν από φλόγα.

» Πήρε τότε, μαζί με το Μανώλη Γλέζο, τη μεγάλη απόφαση: Να υποστείλουν την κατοχική και να υψώσουν την Ελληνική Σημαία. Απόφαση γενναιότητας και αυτοθυσίας, που έκανε το ακατόρθωτο λαμπρή πραγματικότητα, σηκώνοντας ακόμη πιο ψηλά τα όρια του ηρωισμού. Ο Απόστολος Σάντας εντάχθηκε, αμέσως μετά, στο Αντάρτικο και πήρε ενεργό μέρος την Εθνική Αντίσταση, πρωτοστατώντας σε επικίνδυνες αποστολές και ηρωικές μάχες. Έγινε σύμβολο πατριωτισμού, αυταπάρνησης και ανιδιοτέλειας.

»Με το παράδειγμά του, έδωσε στους Έλληνες, μέσα στην καταχνιά της κατοχής, το δικαίωμα να ελπίζουν, το κουράγιο να παλεύουν και τη δυνατότητα να επαναλαμβάνουν τα λόγια του: 'Μα εδώ είναι Ελλάδα. Μια μικρή χώρα, που από αυτήν ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Η χώρα που δίνει πάντα το παράδειγμα στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας'. Ας κρατήσουμε, σήμερα, την παρακαταθήκη του αυτή. Αλλά και το πρότυπο μιας σεμνής ζωής γεμάτης αγώνες, προσφορά και περηφάνια. Η μνήμη του θα είναι αιώνια.  Στους οικείους του εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια».

Το ΚΚΕ εκφράζει την θλίψη του για το θάνατο του αγωνιστή Λάκη Σάντα που με τόλμη συμμετείχε το Μάη του 1941 στο κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από τον βράχο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ με το όπλο πολέμησε κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους. Για αυτή την αντιστασιακή του δράση τιμωρήθηκε σκληρά από τις αστικές κυβερνήσεις με φυλακές και εξορίες στην Ικαρία και στην Μακρόνησο. Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Σε ανακοίνωση του ο ΣΥΝ εκφράζει τη λύπη του για το χαμό του, σημειώνοντας ότι «ανέβασε τις αξίες του ήθους, της ηθικής και της ανιδιοτέλειας στα ύψη. Πάντα απλός, αλλά όχι απλοϊκός, και πάντα σεμνός».

«Η μνήμη του Λάκη Σάντα θα παραμείνει ζωντανή στις καρδιές και τους αγώνες μας» επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Η Αριστερά και ολόκληρος ο ελληνικός λαός θα τον έχουν πάντα στην καρδιά τους και στη μνήμη τους» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά.

«Με μεγάλη λύπη πληροφορήθηκα πως ο Λάκης Σάντας δεν είναι πια μαζί μας. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που πρόλαβα να γνωρίσω έστω και λίγο αυτόν τον σεμνό, ευγενικό αλλά και τόσο γενναίο άνθρωπο. Θα ήθελα να διαβεβαιώσω τους συγγενείς και τους φίλους του ότι η απώλεια δεν είναι μόνο δική τους. Ο Λάκης Σάντας θα λείψει πολύ σε όλους μας» δήλωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης.

Η «βρώμικη» δεκαετία του ΄80

από το ΒΗΜΑ

 Συνεχίζω την προσπάθεια να αναδείξω πόσο δίκιο είχε ο υπουργός κ. Λοβέρδος, που όπως και ελάχιστοι άλλοι μη εθελοτυφλούντες ή βολεμένοι δεν αρνείται να δει ότι η τραγωδία που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα είχε την αφετηρία της κυρίως στη δεκαετία του ΄80. Το ότι το κομματικό κράτος και συχνά η ιδιοτελής διαχείριση των δημοσίων πόρων ξεκίνησαν από συστάσεως του ελληνικού κράτους και συνεπώς και προ της πρώτης δεκαετίας της διακυβέρνησης ΠαΣοΚ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Το ότι αναδείχθηκαν όμως ως αξίες και ως δήθεν κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις ακριβώς όσα τις καταλύουν βρήκε τη μεθοδική επιβολή του τότε ακριβώς. Πέραν των όσων αναφέραμε την προηγούμενη Κυριακή, οι πύλες του Αδου άνοιξαν τότε στον τομέα της οικονομίας με πρόσχημα την κοινωνική δικαιοσύνη και την ενίσχυση των λαϊκών στρωμάτων. Τότε καταδικάστηκε η επιχειρηματικότητα και το κέρδος ως αντίθετα προς τα λαϊκά συμφέροντα και ως μέσο άγριας εκμετάλλευσης που πρέπει να εξοβελισθούν μέσα από κοινωνικές πιέσεις και τον έλεγχο της κάθε δραστηριότητας από κομματοκρατούμενα συνδικάτα. Ταυτόχρονα τότε συστηματοποιήθηκε η «βιομηχανία» κάθε είδους παροχών προς άγραν ψήφων, που γρήγορα άδειασε τα δημόσια και τα ασφαλιστικά ταμεία, κατασπαταλήθηκαν τα κοινοτικά κονδύλια, που τότε ακριβώς άρχισαν να εισρέουν από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αποχαλινώθηκε ο δανεισμός από το κράτος και πήρε με καλπασμό την ανιούσα το δημόσιο χρέος, που έκτοτε διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα, για να εκτιναχθεί σήμερα σε ύψος που μας έφερε στην ανεπίσημη πτώχευση και στο μνημόνιο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, μολονότι ο κύριος υπεύθυνος ως πρωθυπουργός, πολύ ευφυώς ως απλός σχολιαστής επεσήμανε ότι καταναλίσκουμε περισσότερα απ΄ όσα παράγουμε και προειδοποίησε (ποιον άραγε;) ότι αν το δημόσιο χρέος δεν αφανισθεί θα αφανίσει την Ελλάδα. 

Τότε άρχισε και η συστηματική διόγκωση του δημόσιου τομέα με αθρόους διορισμούς, αναδείχθηκαν σε επιστήμη τα κάθε λογής επιδόματα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και η καταναλωτική καταβρόχθιση των δωρεάν κοινοτικών κονδυλίων για ανύπαρκτα αγροτικά προϊόντα και η αποδοχή της παρανομίας ως δημοκρατικής κατάκτησης. Τότε εξευτελίστηκε ο θεσμός της δικαστικής εξουσίας με αγνόηση των αποφάσεών της με τον κατάπτυστο ισχυρισμό ότι «ένας είναι ο θεσμός, ο κυρίαρχος λαός». Τα σημερινά φαινόμενα «δεν πληρώνω- δεν πληρώνω», τα αναρχικά φαινόμενα τύπου Εξαρχείων, Κερατέας και γενικά καταλήψεων, βιαιοπραγιών χωρίς κόστος για τους δράστες, στη δεκαετία του ΄80 εξασφάλισαν «δημοκρατική» νομιμοποίηση, με την εκβιαστική πίεση και της Αριστεράς. Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα μεθοδεύθηκε η εγκατάλειψη της χώρας από τους ξένους επενδυτές με αναπόφευκτο επακόλουθο την αποβιομηχάνιση της χώρας, το κλείσιμο των περισσότερων ξένων βιομηχανικών μονάδων, τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την παράδοσή τους στους αδίστακτους συνδικαλιστές που τις καταλήστευσαν και τις οδήγησαν στη χρεοκοπία. Η αναγνώριση των ιδεολογικών εχθρών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων» έστρωσε το χαλί για την ανάδειξη σήμερα της ανυπακοής και ατιμωρησίας ως της ανετότερης οδού προς την κατάκτηση της εξουσίας από τον αριστερό ολοκληρωτισμό. 

Να υπενθυμίσω επίσης τα πράσινα και μπλε καφενεία, τον αυριανισμό, τη διόγκωση του κράτους και τους αθρόους διορισμούς με πράσινη αλλά και κόκκινη και προ παντός ροζ προέλευση, που έκτοτε- ακόμη και σήμερα- κυριαρχούν πλειοψηφικά στα συνδικάτα, παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες της Νέας Δημοκρατίας να πυκνώσει τις στρατιές των άνευ λόγου πολλαπλασιαζόμενων «εργαζομένων» του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Στη σύντομη και ατελή αυτή αναδρομή στη δεκαετία του ΄80 εντάσσονται τα σκάνδαλα Κοσκωτά και του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού, πρόδρομοι της σημερινής εξαχρείωσης (Ζήμενς, υποβρύχια που γέρνουν κ.ά.) υπό καθεστώς ατιμωρησίας αλλά και κοινωνικής ανοχής, που ανέδειξαν τη χώρα ως διεθνές πρότυπο διαφθοράς και αναιδή ζητιάνο και μπαταχτσή. 

jmarinos@tovima.gr 

Ξεκαθαρίζουν με το «καραμανλικό» παρελθόν

από το ΒΗΜΑ

Μαλλιά κουβάρια στη ΝΔ καθώς η απογραφή του 2004 γίνεται η αφορμή για εσωκομματικές εκκαθαρίσεις

Η εγκληματική- όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- επιλογή της κυβέρνησης του κ. Κ. Καραμανλή να προχωρήσει στη δημοσιονομική απογραφή το 2004, με εισήγηση του άλλοτε πανίσχυρου «τσάρου» της οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφη, διχάζει τη Νέα Δημοκρατία. Λίγα 24ωρα  πριν από την παρουσίαση του επικαιροποιημένου «γαλάζιου» σχεδίου για την οικονομία, του  αποκαλούμενου και «Ζάππειο ΙΙ», η αξιωματική  αντιπολίτευση κλυδωνίζεται από εσωκομματικές εντάσεις λόγω της απόφασής της να αποκηρύξει  την απογραφή, η οποία ευθύνεται για το γεγονός ότι επλήγη η αξιοπιστία της χώρας διεθνώς.  Οι «γαλάζιοι σκελετοί» της περιόδου 2004-2009  έχουν βγει από την ντουλάπα με ευθύνη της τωρινής ηγεσίας, και ο εμφύλιος πόλεμος καλά κρατεί για το κυβερνητικό παρελθόν του κ. Καραμανλή. Παρά την εντολή του προέδρου της ΝΔ κ.  Αντ. Σαμαρά να διαχωρίσει τον κ. Καραμανλή  από τον κ. Αλογοσκούφη, στον οποίο χρεώνεται  αποκλειστικά η επιλογή της απογραφής, η προσπάθεια δεν έχει στεφθεί με επιτυχία.

Σε ξεκαθάρισμα εσωκομματικών λογαριασμών εξελίσσεται η σφοδρή αντιπαράθεση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας μετά την απόφαση του προέδρου της κ. Αντ.Σαμαράνα αποκηρυχθεί δημοσίως, με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, η δημοσιονομική απογραφή της κυβέρνησης του κ. Κ.Καραμανλή το 2004. Η προσπάθεια του κ. Σαμαρά να κρατήσειεπικοινωνιακά- αποστάσεις από τις επιλογές της προηγούμενης ηγεσίας στην οικονομία αναζωπύρωσε εντάσεις στο νεοδημοκρατικό σύστημα μεταξύ υποστηρικτών της νυν και της προηγούμενης ηγεσίας. 

Και αυτό διότι δεν είναι πειστικό το επιχείρημα της ηγετικής ομάδας περί τον κ. Σαμαρά ότι διαχωρίζεται ο κ. Καραμανλής από τον άλλοτε πανίσχυρο «τσάρο» της οικονομίας κ.Γ.Αλογοσκούφη, αφού η απογραφή ήταν κεντρική πολιτική απόφαση και προεκλογική δέσμευση της ΝΔ. Πολλοί στη ΝΔ- κυρίως «καραμανλικοί»- μιλάνε για «οργανωμένο σχέδιο» να εξουδετερωθούν μια σειρά στελέχη που είχαν θέσεις ευθύνης στις κυβερνήσεις Καραμανλή, αλλά να μην τεθεί ευθέως στο στόχαστρο ο τέως πρωθυπουργός για να μην υπάρξει οριστική ρήξη, καθώς διαθέτει ακόμη ισχυρά ερείσματα στην κομματική βάση. 

«Δώρο στο ΠαΣοΚ»

«Κανείς δεν κατανοεί τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης κίνησης.Φτιάξαμε ένα πολύ ωραίο δώρο, βάλαμε και τον φιόγκο και το στείλαμε στο ΠαΣοΚ. Είναι αυτοκαταστροφικό» έλεγε προς «Το Βήμα» κεντρικό στέλεχος του «καραμανλικού» συστήματος, εκ των προσώπων της νεότερης γενιάς, ο οποίος συμπλήρωνε: «Δρυός πεσούσης,πας ανήρ ξυλεύεται». 

«Πώς να πείσουμε τους ψηφοφόρους μαςόταν η απογραφή ήταν κεντρική μας επιλογή,υπήρχε στο προεκλογικό πρόγραμμα και τη στήριξε ο ίδιος ο Καραμανλής;» τόνισε τομεάρχης, ο οποίος συμπλήρωσε αναδεικνύοντας και τις αντιφάσεις του κ. Σαμαρά:«Ακόμη και επί προεδρίας του κ.Σαμαρά,τον Φεβρουάριο του 2010, ο τότε εκπρόσωπος της ΝΔ Πάνος Παναγιωτόπουλοςστήριξε την απογραφή.Τι άλλαξε από τότε;». 

Για ορισμένα στελέχη η δημοσκοπική καθήλωση της ΝΔ, παρά τη μείωση της διαφοράς από τη ΠαΣοΚ και την πτώση του, οδήγησε τον κ. Σαμαρά στην αποκήρυξη του καραμανλικού παρελθόντος. «Επειδή δεν θέλει να προχωρήσει σε ανοικτή ρήξη με τον κ. Καραμανλή, απλά επιλέγουν από την ηγεσία να τελειώνουν πολιτικά διάφορα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τον τέως πρωθυπουργό» σημείωνε έμπειρο κοινοβουλευτικό στέλεχος της ΝΔ. 

Διχασμός: