ΠΟΛΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

το είδαμε στο Σπασμένο Ρόδι

ΑΣ ΦΙΑΞΟΥΜΕ ΈΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ……

Μια φορά κι έναν καιρό στην όμορφη πόλη μας, που κάποιοι επιμένουν ακόμη να την αποκαλούν «αρχόντισσα», υπήρχε ένα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ. 

Στο ίδιο παραμύθι, τον άρχοντα που ξαφνικά, απροειδοποίητα και αμετάκλητα, αποφάσισε μια μέρα το 2000μ.χ. να το κλείσει, καταργώντας όλα τα δημιουργικά τμήματα που λειτουργούσαν σε αυτό, θεατρικό, φωτογραφικό και μουσικό και μεταφέροντας την Δημοτική Βιβλιοθήκη σε ένα όροφο-διαμέρισμα, θα τον ονομάζαμε προφανώς «κακό βασιλιά».

Όμως, στο ίδιο παραμύθι, πως θα ονομάζαμε όλους τους μετέπειτα άρχοντες που δεν προσπάθησαν κάν να αλλάξουν, την κατάσταση αυτή?

Την απάντηση προφανώς την ξέρουν και οι ίδιοι καλά…. 

Αν όμως την βρήκατε, τότε βρείτε και αυτήν που είναι πιο δύσκολη: Στο ίδιο παραμύθι, πώς θα ονομάζαμε τους πολίτες αυτής της πόλης που σιωπηλά το δέχονται!!!!!

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ…. ΜΑΖΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΑΜΕ!