Σκέψεις ενός Αγανακτισμένου

απο το ιστολόγιο Ramnousia

Κρατώ την ελληνική σημαία, και την έχω μετουσιώσει σε ό,τι κρύβεται μέσα μου! Την κουνάω με θράσος δείχνοντας ποιος είμαι και γιατί παλεύω σήμερα και όλες αυτές τις μέρες στην πλατεία Συντάγματος. Είμαι θυμωμένος και καίγομαι μέσα μου. Με ξεγέλασαν, με παραμύθιασαν. Τους πίστεψα και τους εμπιστεύτηκα! Τους έδωσα ευκαιρίες! Τους ψήφισα ο μαλάκας! Ούτε ρουσφέτι μου κάνανε, ούτε και ζήτησα ποτέ, αλλά σκέφτηκα πως Έλληνες είναι και αυτοί, και όπως κι εγώ αγαπάνε την Ελλάδα. Δε μπορεί! Κάτι καλό θα κάνουν για τη χώρα τους. Κι αντί να τους μαυρίσω, τους ψήφισα, ένεκα της ελπίδος που η πουτάνα δεν έχει πεθάνει ακόμη μέσα μου.

Που να φανταστώ πως θα τα πίνανε και θα τρώγανε στην υγειά του μαλάκα! Στην υγειά μου και πως μετά θα μου ζητούσαν τα ρέστα; Να πληρώσω λένε και να πληρώνουν και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Για μένα δε με νοιάζει, αλήθεια σου λέω, ας πληρώσω τη μαλακία που έκανα να χρωματίσω τη ψήφο μου. Όμως τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου δε θα τα πειράξουν. Είμαι στους δρόμους 3 μέρες τώρα και στο σπίτι μου δε θα μαζευτώ αν δεν τους δω να φυλακίζονται και να δημεύονται οι περιουσίες τους. Έτσι θα αποπληρωθεί το χρέος. Λεφτά υπάρχουν και αν δε τα φέρουν πίσω δε θα φύγω από το Σύνταγμα. Αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη και τιμωρία δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα μου κι ας μεγάλωσα!

Κρατώ την ελληνική σημαία και την στριφογυρναω με μανία, τα χέρια μου πρηστήκαν μα δε σταματώ. Η χώρα μου αδικήθηκε παράφορα, η εξουσία της την πούλησε και την έκανε να μοιάζει νεκρό έδαφος με νεκρούς πολίτες. Έχεις δει νεκρούς πολίτες που αναπνέουν; Οχι; Κοίτα τον εαυτό σου, κοίτα εμένα, κοίτα τους γύρω σου. Μας νέκρωσαν τις δυνάμεις, μας νέκρωσαν τις σκέψεις, μας νέκρωσαν τα όνειρα. Πως είναι δυνατόν να πούμε ότι ζούμε με αυτό το τρόπο; Αν για κάτι είμαι σίγουρος πια, είναι πως τελικά υπάρχει Ανάσταση νεκρών και το βλέπω αυτές τις μέρες που ο κόσμος ξεχύνεται στις πλατείες. Μακάρι να μην σταματήσουν οι αγώνες και να καταφέρουμε αυτό για το οποίο είμαι εδώ: Να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και να δημευτούν οι περιουσίες τους! Είναι πολλοί. Πάνω από 300. Καλή δύναμη!

ΥΓ Σκέψεις που μου εκμυστηρεύτηκε ένας Αγανακτισμένος. Ραντεβού στο Σύνταγμα κάθε μέρα.