Πες μας πόσα θέλεις επιτέλους!

από το ΒΗΜΑ

Αύξηση αντικειμενικών, έκτακτη εισφορά υπέρ ανέργων, έκτακτη εισφορά υπέρ… χρέους, αύξηση ΦΠΑ σε τρόφιμα και αναψυκτικά, αύξηση τελών κυκλοφορίας, φορολόγηση ημιυπαίθριων, έκτακτη εισφορά στα αυτοκίνητα, αύξηση τεκμηρίων, μείωση αφορολόγητου… Αλλά και διλήμματα περί χρεοκοπίας ή ανάκαμψης-συντήρησης, λύσης-πακέτο ή στάσης πληρωμών. Ουφ!

Η «καταιγίδα» ενημέρωσης για τα μέτρα που έρχονται, τα διλήμματα, οι εκβιασμοί, το ένα βήμα μπρος δύο πίσω, τα νούμερα, το άγχος για το αύριο, οι κακοί Γερμανοί και οι καλοί Αμερικανοί, το δημοψήφισμα ή οι εκλογές. Ελεος, κουράστηκα!

Ως φορολογούμενος πολίτης το λέω, ως ένας άνθρωπος από τους… ύποπτους μισθωτούς που βάζει στο στόχαστρο και πάλι το υπουργείο Οικονομικών, αλλά και ως ένας εργαζόμενος που - ακόμα - είναι από τους τυχερούς (πού φτάσαμε...) και έχει μία δουλειά για να ζει.

Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα, δεν γνωρίζω πόσο αυξήθηκαν τα καρδιακά, η κατάθλιψη, η μελαγχολία, οι κρίσεις πανικού και άγχους, τα ψυχοσωματικά! Υποψιάζομαι όμως ότι όλα εκτοξεύθηκαν, η κρίση είναι οικονομική αλλά η διαχείρισή της χτυπά στην ψυχολογία: δύσκολα συναντάς χαμόγελα γύρω σου, εύκολα αντικρίζεις νεύρα και θυμό, δύσκολα κάνεις όνειρα πια...

Κι επειδή η κυβέρνηση μόνο με την κοινωνία δεν μιλάει και δεν συνεννοείται, θέλω να απευθύνω μία έκκληση προς τον υπουργό Οικονομικών, κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου: πείτε μας κύριε υπουργέ, πόσα θέλετε επιτέλους! Πείτε μας: «Θέλω ένα, δύο, τρία, πέντε, δέκα χιλιάρικα από καθέναν σας»!

Να τα βάλουμε κάτω, να μετρήσουμε τα εισοδήματά μας, να κάνουμε τους λογαριασμούς και τα «κουμάντα» μας, να κόψουμε από εδώ, να κόψουμε από εκεί, να κόψουμε από παραπέρα, να κόψουμε από τα… κομμένα, αλλά τουλάχιστον βρε αδελφέ, να… ηρεμήσουμε. «Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί», που λέει και το τραγούδι. Αλλά να μην πάμε από το άγχος και την κατάθλιψη τουλάχιστον… Το άγχος είναι χειρότερο της... πείνας.

Y.Γ.. Α, και όταν μας το πείτε επιτέλους το «πόσα;», θυμηθείτε το: ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο. Και, θα το γνωρίζετε, δεύτερη αποτυχία δεύτερου Μεσοπρόθεσμου, δεν συγχωρείται…